Ποιά κυβέρνηση;

Δημήτρης, Χατζησωκράτης

Τα Νέα, 2021-12-17

Την Κυριακή που μας πέρασε έληξαν οι διαδικασίες άμεσης εκλογής από τη βάση του Προέδρου του Κινήματος Αλλαγής –ΠΑΣΟΚ. Ο Νίκος Ανδρουλάκης, επιβεβαιώθηκε, μετά το θάνατο της Φώφης Γεννηματά, ότι θα ήταν, με μεγάλη διαφορά από τους υπόλοιπους διεκδικητές, ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ τα επόμενα χρόνια.

Ήταν ένα αποτέλεσμα το οποίο, όσοι και όσες παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στο χώρο της κεντροαριστεράς, θεωρούσαν δεδομένο. Οι αμφισβητήσεις για το προφανές εμφανίστηκαν εντεινόμενες από τη στιγμή που ο Ανδρέας Λοβέρδος έκανε σημαία του την μαχητική συμμετοχή του του κόμματος, υπό την ηγεσία του, στο …αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο. Γεγονός που οδηγούσε στην ακραία μαχητική στήριξή του από τη συντηρητική παράταξη, τα έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα καθώς και εταιρείες δημοσκοπήσεων που επηρεάζει. Αποδείχθηκε, βεβαίως ότι η παρέμβαση, αναγκαία συνθήκη μπορεί να είναι. Δεν είναι πάντα και ικανή…

Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλων των πολιτικών κομμάτων-πρώτα και κύρια των κομμάτων εξουσίας- ως προς την πολιτική συμπεριφορά και στάση του τρίτου κόμματος σε σχέση με το ζήτημα των πολιτικών συμμαχιών είναι δεδομένο. Πολύ περισσότερο τώρα που οι προσεχείς εκλογές θα διεξαχθούν με την ΑΠΛΗ ΑΝΑΛΟΓΙΚΗ.

Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ από την πλευρά του απέφυγε να εμπλακεί με τον οποιονδήποτε τρόπο στην προεκλογική διαδικασία, πολύ περισσότερο να εκφραστεί υπέρ κάποιου υποψήφιου. Εκφράζονταν, ομοθύμως, με την αναμονή για μια θετική απάντηση του αυριανού ηγέτη και του κόμματός του στη κεντρικής πολιτική πρόταση για την αναγκαιότητα: «η κυβέρνηση της δεξιάς να δώσει τη θέση της σε νέα προοδευτική κυβέρνηση συνεργασίας των δημοκρατικών δυνάμεων της σημερινής αντιπολίτευσης». Η πρόταση αυτή, αποτελεί την ομόφωνη απόφαση της Πανελλαδικής Προγραμματικής Συνδιάσκεψης στις αρχές του περασμένου Ιουλίου.

Δεν υπήρξε καμία αυταπάτη ότι για ένα τέτοιο κορυφαίο ζήτημα, που υπάρχουν άλλωστε τόσες ενστάσεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, θα υπήρχε ξεκάθαρη τοποθέτηση. Πολύ περισσότερο, θετική, από κάποιον υποψήφιο!

Το τρίπτυχο του Νίκου Ανδρουλάκη: ΕΝΟΤΗΤΑ-ΑΝΑΝΕΩΣΗ-ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ μπορεί να ήταν επαρκές για την προεκλογική εσωκομματική μάχη. Ως πολιτική πρόταση για την κοινωνία απαιτεί περιεχόμενο και ουσία. Πρέπει να εκφραστεί με πολιτικές, με προτεραιότητες, με δεσμεύσεις, με επιλογές για κοινή δράση, με συγκρότηση μετώπων.

Απέναντί μας υπάρχει ο πολιτικός μας αντίπαλος η κυβέρνηση της Ν.Δ. Έχουν εκδιπλώσει το σύνολο της ατζέντας τους.

Στη συζήτηση στη Βουλή για τον τρίτο Προϋπολογισμό της κυβέρνησης Μητσοτάκη φαίνεται ανάγλυφα, σε όλα τα πεδία άσκησης πολιτικής, η τεράστια απόκλιση θέσεων των κομμάτων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης με τη Ν.Δ. και αναδεικνύονται, εκ των πραγμάτων, σημαντικά πεδία σύγκλισης μεταξύ τους.

Το αν θα καταφέρει η ΝΔ να παρουσιάσει και τέταρτο Προϋπολογισμό, ως στοιχείο της δικής της επιλογής, ή θα υποχρεωθεί νωρίτερα σε προσφυγή στις κάλπες μπορεί και να είναι το αποτέλεσμα της πίεσης μιας ευρύτερης σύγκλισης «επί του πεδίου» των δυνάμεων της δημοκρατικής αντιπολίτευσης και πρώτα και κύρια του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ και του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Και εδώ βεβαίως οι συλλογικές εκφράσεις, κάθε βαθμίδας και είδους, των κοινωνικών οργανώσεων και φορέων θα πρέπει να παρουσιάσουν τις δικές τους απαιτήσεις που θα συγκροτούν ένα συλλογικό αίτημα αλλαγής κατεύθυνσης και μια απαίτηση να μπουν μπροστά στις ευθύνες τους οι πολιτικές δυνάμεις.

Την υπόθεση του πολιτικού σχεδίου μιας προοδευτικής διακυβέρνησης απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ καμιά λογική υπεροψίας αλλά και κανένας κομματικός πατριωτισμός για αλλαγές συσχετισμών «εντός» δεν μπορεί να επιτραπεί να υπερισχύσει. Και ο πολιτικός χρόνος δεν είναι άπλετος!

Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=12456