Από τον διχασμό στην εμφυλιοπολεμική σύγκρουση
Γιώργος, Καπόπουλος
KReport, 2022-01-21
Στις εκλογές του 1960 ο Κένεντι είχε προβάδισμα μερικών δεκάδων χιλιάδων ψήφων έναντι του Νίξον. Οι συνεργάτες του ηττηθέντος υποψηφίου του άσκησαν ασφυκτική πίεση να μην αναγνωρίσει το αποτέλεσμα και να ζητήσει επανακαταμέτρηση στις πολιτείες κλειδιά. Ο Νίξον απέρριψε αυτές τις εισηγήσεις χωρίς δεύτερη σκέψη, λέγοντας ότι η αμφισβήτηση του αποτελέσματος θα ήταν πλήγμα στην αξιοπιστία της αμερικανικής δημοκρατίας.
Σαράντα χρόνια αργότερα, Νοέμβριο του 2000, ο υποψήφιος των Δημοκρατικών, Αλ Γκορ, δεν σήκωσε το τηλέφωνο για να συγχαρεί τον Μπους υιό αλλά αμφισβήτησε το αποτέλεσμα στην Πολιτεία της Φλόριντα όπου άρχισε ένας μακρύς γύρος επανακαταμετρήσεων που διήρκησε ενάμιση μήνα, με τον Γκόρ να αποδέχεται τελικά την εκλογή Μπους στο όνομα της περιφρούρησης του αμερικανικού δημοκρατικού μοντέλου.
Ήταν η πρώτη δραματική προειδοποίηση για τον βαθύ διχασμό των ΗΠΑ, που πρόβαλλαν σαν δύο χώρες σε συσκευασία μιας, έναν διχασμό γεωγραφικά αποτυπωμένο στις δύο παράκτιες περιοχές, προοδευτικές και πολυπολιτισμικές, και στις μεσοδυτικές πολιτείες και το Νότο να εκπέμπουν στίγμα περιχαράκωσης, θρησκευτικής δεισιδαιμονίας, ρατσισμού και, κυρίως και δίχως υπερβολή, να διεκδικούν την απόσχισή τους από το θεσμικό πλαίσιο της χώρας.
Η μεγάλη τομή, ήταν η εκλογή του Ρέιγκαν το 1980 καθώς έφερε το τέλος της ευρύτατης πολιτικής και κοινωνικής συναίνεσης που είχε διαμορφώσει ο Ρούζβελτ το 1933, με το New Deal, το νέο Κοινωνικό Συμβόλαιο που ακολούθησε στην δωδεκαετή του θητεία και το οποίο συνέχισαν ο Τρούμαν, ο Κένεντι και ο Τζόνσον.
Πρώτη επίπτωση ήταν η εκτόξευση των υψηλών ποσοστών αποχής κυρίως από τα κοινωνικά στρώματα και τις επαγγελματικές κατηγορίες που πλήρωσαν βαριά την άναρχη παγκοσμιοποίηση. Από την αποχή και την περιθωριοποίηση μέχρι την υιοθέτηση μιας ρητορικής απόσχισης από την δημοκρατική νομιμότητα ο δρόμος δεν είναι και πολύ μακρύς.
Σήμερα, ο ορίζοντας είναι γκρίζος καθώς τα όποια μέτρα του Μπάιντεν με δεδομένη την παράταση της πανδημίας είναι δύσκολο να αποδώσουν τα αναμενόμενα αποτελέσματα ώστε να αποθαρρυνθεί ο τραμπικός ρεβανσισμός στις Ενδιάμεσες Εκλογές του Νοεμβρίου.
Ο Ρούζβελτ για την επανεκκίνηση της οικονομία των ΗΠΑ, χρειάσθηκε να περιμένει μέχρι την είσοδο της χώρας στον πόλεμο τον Δεκέμβριο του 1941, έχοντας το πλεονέκτημα να μην υπάρχει αξιόπιστος αντίπαλός του που να κεφαλαιοποιεί την δυσαρέσκεια. Έναν χρόνο μετά την ορκωμοσία του Μπάιντεν, δεν είναι ανύπαρκτος ο κίνδυνος η θητεία του να περάσει στην ιστορία ως πρελούδιο μιας πιο μακράς κυριαρχίας του Τραμπισμού -με η χωρίς Τραμπ.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=12521