Η παράδοξη σπουδή του υπουργού Εργασίας να αποδώσει στην εφημερίδα μας «πανηγυρισμούς» για τη συμφωνία διευθέτησης του χρόνου εργασίας στο Βέλγιο, που θεωρεί ότι δικαιώνει τον δικό του νόμο, και οι ήπιες έως οξείες αντιδράσεις όλων των εργατικών συνομοσπονδιών της χώρας που προφανώς θέλει να αγνοεί.
Βιάστηκε ο υπουργός Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων Κωστής Χατζηδάκης να συμπεριλάβει και την «Εφ.Συν.» στη μερίδα του Τύπου που θριαμβολόγησε για την κυβερνητική συμφωνία στο Βέλγιο για την εφαρμογή της τετραήμερης εργασίας. Συμφωνία η οποία ανακοινώθηκε στις αρχές της προηγούμενης εβδομάδας κι έχει πολλά κοινά χαρακτηριστικά με την ανάλογη ρύθμιση Χατζηδάκη για τη δυνατότητα 10ώρου και 4ημέρου. Ομοιότητα η οποία μας ψύλλιασε και μας οδήγησε να αναζητήσουμε τις θέσεις των βελγικών συνδικάτων.
Εμείς αποφύγαμε την εύκολη κρίση, αλλά ο κ. Χατζηδάκης έσπευσε, και στον λογαριασμό του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρέθεσε δύο δημοσιεύματα της «Εφ.Συν.», το πρώτο της έντυπης (https://www.efsyn.gr/oikonomia/elliniki-oikonomia/288493_xilonoyn-8oro) το οποίο στέκεται επικριτικά στη νέα ευελιξία του χρόνου εργασίας και μάλιστα με ατομική σύμβαση εργασίας που προώθησε η κυβέρνηση Μητσοτάκη και το δεύτερο της ηλεκτρονικής «Εφ.Συν.» (https://www.efsyn.gr/kosmos/eyropi/332263_belgio-thespizei-tin-tetraimeri-ergasia) στο οποίο αποτυπώνεται η είδηση για την κυβερνητική συμφωνία στο Βέλγιο και χωρίς τον παραμικρό πανηγυρισμό.
Ο προσεκτικός αναγνώστης, που θα αναζητήσει τα δύο κείμενα, θα διαπιστώσει ότι το αφήγημα του κ. Χατζηδάκη περί ανακολουθίας της «Εφ.Συν.» δεν δικαιώνεται. Ομως ο υπουργός Εργασίας έχει ένα μεγάλο δίκιο όταν ομιλεί για κοινά στοιχεία ανάμεσα στη δική του ρύθμιση για το 10ωρο και τη ρύθμιση που προωθεί η κυβέρνηση του Βελγίου. Μεταξύ αυτών μπορούμε να απαριθμήσουμε τα εξής κοινά:
Και οι δύο ρυθμίσεις στοχεύουν στη μεγαλύτερη δυνατή ευελιξία του χρόνου εργασίας με ατομικές συμφωνίες.
Και η βελγική και η ελληνική κυβέρνηση επικαλούνται την Οδηγία για την εναρμόνιση επαγγελματικής και οικογενειακής ζωής. Η εφαρμογή της Οδηγίας παρέχει το νομικό άλλοθι για την επέκταση της ευελιξίας με ατομικές συμβάσεις εργασίας.
Γι’ αυτόν τον λόγο και οι ευρωβουλευτές της ευρωπαϊκής Αριστεράς (GUE/NGL) κατά τη συζήτηση του σχεδίου Οδηγίας στην προηγούμενη νομοθετική περίοδο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (2014-2019) προσπαθούσαν να εισαγάγουν δύο βασικές προσθήκες στο κείμενο: την υποχρεωτική κάλυψη των αλλαγών (διευθέτηση) στον χρόνο εργασίας με συλλογικές συμβάσεις εργασίας και τη διατήρηση του 8ώρου. Αυτά για την ιστορία.
Σε ό,τι αφορά την προώθηση του 4ημερου στο Βέλγιο, αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν πολλές γκρίζες ζώνες. Βασικός υποστηρικτής της συμφωνίας είναι το Σοσιαλιστικό Κόμμα του Βελγίου εν αντιθέσει με τις τρεις συνδικαλιστικές συνομοσπονδίες που διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις. Τόσες και τέτοιες που ακόμη και ο Σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Βαλονίας Ελιο Ντι Ρούπο αναγκάστηκε να απευθύνει έκκληση προς τις συνδικαλιστικές και τις εργοδοτικές οργανώσεις με τις οποίες θα συναντηθεί την επόμενη εβδομάδα προκειμένου να επιτευχθεί μια κοινωνική συμφωνία.
Αγκάθι σε αυτήν τη συμφωνία δεν αποτελεί μόνο το 4ημερο, αλλά και η μείωση της αμοιβής εργασίας για τη νυχτερινή εργασία.
«Ο πειραματισμός με τη νυχτερινή εργασία χαμηλού κόστους, χωρίς κοινωνική διαβούλευση, είναι μια κακή απόφαση. Αυτό δεν είναι ένα “πείραμα”, αλλά δυστυχώς μια δομική αλλαγή που επιτεύχθηκε ύστερα από 7 χρόνια πίεσης που άσκησε το λόμπι του ηλεκτρονικού εμπορίου. Τώρα που “το σκουλήκι είναι στον καρπό”, πρέπει να φοβόμαστε ότι σύντομα θα επιβληθεί μεγαλύτερη ευελιξία. Αυτό δεν είναι καθόλου καλή ιδέα: οι εργαζόμενοι, η οικογενειακή τους ζωή και η υγεία τους δεν πρέπει να υποβάλλονται σε πειραματισμούς» αναφέρει σε ανακοίνωσή της η Χριστιανική Συνομοσπονδία Εργαζομένων Βελγίου (CSC), ενώ δριμύτατη είναι η κριτική από την πλευρά της Γενικής Συνομοσπονδίας (FGTB).
«Η συμπίεση της εργασίας σε τέσσερις ημέρες είναι μια δολοφονική μαχαιριά στο αίτημα για συλλογική μείωση της εργασίας» δήλωσε πρόσφατα ο Τέρι Μποντσόν, πρόεδρος της FGTB. Σύμφωνα με τον ίδιο, είναι σαφές ότι πρέπει να υπάρξει συνολική μείωση του χρόνου εργασίας και ότι αυτό θα επιτρέψει την αντιμετώπιση προβλημάτων όπως η επαγγελματική εξουθένωση... «Αλλά η 4ήμερη εβδομάδα θα μας κάνει να μείνουμε χρόνια πίσω από αυτό» σημείωσε, προσθέτοντας ότι η συγκέντρωση της εργασίας σε 4 ημέρες σημαίνει ημέρες 10 ωρών που απλά δεν είναι δυνατές για έναν συγκεκριμένο αριθμό επαγγελμάτων (οικονόμοι, εργαζόμενοι στη φροντίδα των παιδιών) την ώρα που τα σχολεία και οι παιδικοί σταθμοί πρέπει να είναι προσβάσιμα 12 ώρες την ημέρα».
Ακόμη και η Συνομοσποδία των Φιλελεύθερων (CGSLB) αντέδρασε. «Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια συμφωνία για τη μεταρρύθμιση της αγοράς εργασίας χωρίς περαιτέρω πληροφορίες. Αυτό που δημιουργεί πρόβλημα είναι η μέθοδος που χρησιμοποιείται: εάν οι κοινωνικοί εταίροι δεν καταλήξουν σε ομόφωνη συμφωνία, η κυβέρνηση θα αναλάβει όλους τους φακέλους, χωρίς να έχει λάβει υπόψη ορισμένες ασυνέπειες στις αποφάσεις που λαμβάνονται. Η Φιλελεύθερη Ενωση ζητά γρήγορη αντίδραση από τον υπουργό Ντερμάνιε, για να δώσει τα απαραίτητα κείμενα και εξηγήσεις» σημείωσε σε σχετική ανακοίνωση.
Στην πραγματικότητα πρόκειται για τη συνομοσπονδία με τις ηπιότερες αντιδράσεις. Ωστόσο η ανακοίνωσή της αποκαλύπτει μια αλήθεια που αποτελεί βασικό κανόνα για το Βέλγιο: εάν η κυβερνητική συμφωνία δεν συνδυαστεί και με κοινωνική συμφωνία, το 4ημερο δεν θα εφαρμοστεί με τους όρους που ανακοινώθηκε. Κάτι που φυσικά αποκρύπτει ο κ. Χατζηδάκης, πανηγυρίζοντας για το πώς οι Βέλγοι ξεπατίκωσαν τη δικιά του νομοθετική πρωτοβουλία, αν και τα πρώτα πρακτικά θεμέλια πρέπει να αναζητηθούν πολύ πιο μακριά... στην Ισλανδία και στη Σκοτία.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=12619