Τέσσερις κινήσεις στη σκακιέρα του «όχι»
Γιώργος, Καπόπουλος
Ημερησία, 2004-04-26
Ως μια περίπλοκη εξίσωση με τέσσερις μεταβλητές προβάλλει το Κυπριακό την επαύριο του «ηχηρού» ΟΧΙ των Ελληνοκυπρίων και του καθαρού ΝΑΙ των Τουρκοκυπρίων.
Μεταβλητές που καθιστούν σήμερα παρακινδυνευμένη κάθε πρόβλεψη για τις εξελίξεις των επόμενων μηνών, για το τοπίο που θα έχει διαμορφωθεί στις αρχές του φθινοπώρου: Οι εξελίξεις στην πολιτική σκηνή της Λευκωσίας, η στάση του Διεθνούς Παράγοντα ( ΗΠΑ, ΟΗΕ και Ε.Ε), η δυναμική της διαπραγμάτευσης Αγκυρας- Ε.Ε με ορίζοντα τον Δεκέμβριο και τέλος η στάση της τουρκικής ηγεσίας.
Ενδοκυπριακές Ισορροπίες. Ισχυρός όσο ποτέ άλλοτε, από το ποσοστό του ΟΧΙ, ο Τάσσος Παπαδόπουλος έχει κάθε λόγο να εμφανισθεί συναινετικός για να εγκλωβίσει το ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ σε έναν κοινό παρονομαστή ενότητας που στην πράξη θα αναιρεί την επιδίωξη των δύο αυτών κομμάτων για νέο δημοψήφισμα στη φόρμουλα Σχέδιο Ανάν συν διεθνείς εγγυήσεις για την εφαρμογή του.
Βασικό πλεονέκτημα του Κυπρίου προέδρου η ανησυχία του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ για αλλαγή του πολιτικού σκηνικού σε βάρος τους με τη δημιουργία πλειοψηφικού παραταξιακού-κομματικού πόλου που θα στηρίζει τις επιλογές του.
Συγκρουση >> Στην παραπάνω λογική προφανώς εκτιμάται ότι μια ανοικτή εδώ και τώρα σύγκρουση των δύο κομμάτων με τον πρόεδρο θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της δύναμης τους στις Ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου. Στην περίπτωση που τα δύο μεγάλα κόμματα επιλέξουν τη σύγκρουση ο πρόεδρος έχει το όπλο της παραίτησης με την προσδοκία μιας επανεκλογής που θα αποτελεί κόλαφο για τους αντιπάλους του.
Στάση του Διεθνούς Παράγοντα: Είναι φανερό ότι «καραντίνα» τύπου Αυστρίας και οικονομική ενίσχυση στον Βορρά έχουν ενταχθεί στον σχεδιασμό Παπαδόπουλου.
Το ζητούμενο είναι αν η πίεση θα εμφανισθεί ως ικανή να ακυρώσει ουσιαστικά κεκτημένα και πλεονεκτήματα της Λευκωσίας στην Ε.Ε και τη Διεθνή Σκηνή.
Κοστος >> Μόνο στην περίπτωση αυτή τα κόμματα που στηρίζουν το ΝΑΙ θα έχουν το κίνητρο να αναλάβουν το βραχυπρόθεσμο κόστος, ενόψει Ευρωεκλογών, της σύγκρουσης με τον πρόεδρο προσβλέποντας σε μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα κέρδη
Ευρωτουρκική Διαπραγμάτευση: Το ΟΧΙ στην Αγκυρα έχει γίνει σημαία της γαλλικής διπλωματίας- χαρακτηριστικό είναι το πρωτοσέλιδο σχετικό κεντρικό θέμα της χθεσινής Μοντ- και της χριστιανοδημοκρατικής αντιπολίτευσης στη Γερμανία που έστρεψε τα πυρά της και κατά του Φερχόιγκεν.
Ποια θα είναι η στάση στο Κυπριακό των πρωτευουσών και των πολιτικών δυνάμεων της Ε.Ε. που δεν θέλουν να δοθεί ημερομηνία στην Αγκυρα: Να υπάρξει λύση ώστε η ευρωπαϊκή ένταξη του τουρκοκυπριακού συνιστώντος κράτους, στο πλαίσιο της Ενωμένης Κυπριακής Δημοκρατίας, να απαλύνει την άρνηση προς την Τουρκία ή να παραμείνει το πρόβλημα ανοικτό ως επιπλέον αιτία ή άλλοθι - βλέπε Βέτο της Λευκωσίας απέναντι σε χώρα που κατέχει έδαφος χώρας μέλους της Ε.Ε-της αρνητικής απάντησης;
Τουρκική Στρατηγική: Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι αν ο Ερντογάν θα αρκεσθεί στην απαλλαγή της χώρας του από την ευθύνη αδιεξόδου στο Κυπριακό, χωρίς μάλιστα την καταβολή του κόστους που προβλέπει το σχέδιο Ανάν.
Συνηγορος >> Το δεύτερο ερώτημα είναι αν η διαχείριση ενός ΟΧΙ από την Ε.Ε είναι ευνοϊκότερη με το Κυπριακό ανοικτό ή με την επίλυση του προβλήματος που θα παγιώσει την Ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία ως μόνιμο ευρωπαϊκό συνήγορο της Αγκυρας.
Το τρίτο ερώτημα είναι αν όσο θα σκοτεινιάζει ο ευρωπαϊκός ορίζοντας, και κυρίως μετά από ένα πιθανό ΟΧΙ, θα δρομολογηθεί μια δυναμική αντεπίθεσης από το Βαθύ Κράτος με στόχο αν όχι την ανατροπή, τουλάχιστον τη χειραγώγηση και τη σταδιακή φθορά του Ερντογάν.
Το τέταρτο ερώτημα είναι κατά πόσον μια ανεξέλεγκτη ανάφλεξη στο Βόρειο Ιράκ απορροφήσει την προσοχή της τουρκικής ηγεσίας με συνέπεια τη σχετική αδρανοποίηση του τουρκικού παράγοντα στη διαπραγμάτευση της Ελληνοκυπριακής Ηγεσίας με τον Διεθνή Παράγοντα.
Το πολιτικό σκηνικό
Ενδοκυπριακές ισορροπίες . Ισχυρός όσο ποτέ άλλοτε, από το ποσοστό του ΟΧΙ, ο Τάσσος Παπαδόπουλος έχει κάθε λόγο να εμφανισθεί συναινετικός για να εγκλωβίσει το ΑΚΕΛ και το ΔΗΣΥ σε έναν κοινό παρονομαστή ενότητας.
Εκτιμάται ότι μια ανοικτή εδώ και τώρα σύγκρουση του ΑΚΕΛ και του ΔΗΣΥ με τον πρόεδρο, θα οδηγήσει σε συρρίκνωση της δύναμης τους στις Ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου.
Στην περίπτωση που ΑΚΕΛ και ΔΗΣΥ επιλέξουν τη σύγκρουση, ο πρόεδρος έχει το όπλο της παραίτησης, με την προσδοκία μιας επανεκλογής που θα αποτελεί κόλαφο για τους αντιπάλους του.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=127