Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Ο Τάσσος σπρώχνει προς την απόσχιση

Μακάριος, Δρουσιώτης

Ελευθεροτυπία, 2006-07-14


Δύο χρόνια και τρεις μήνες μετά το δημοψήφισμα, ο πρόεδρος Παπαδόπουλος ανέλαβε τη δέσμευση ενώπιον του αναπληρωτή γενικού γραμματέα για πολιτικές υποθέσεις των Η.Ε., Ιμπραχίμ Γκαμπάρι, ότι αναγνωρίζει στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ ίσο πολιτικό λόγο για το μελλοντικό καθεστώς της Κύπρου.

Είναι η πρώτη φορά που ο Τάσσος Παπαδόπουλος αποδέχεται απερίφραστα την πολιτική ισότητα των Τουρκοκυπρίων ως βασική παράμετρο της επιδιωκόμενης λύσης. Σύμφωνα με πληροφορίες, η δέσμευση αυτή του Τ. Παπαδόπουλου προέκυψε μέσα από το παζάρεμα της τελικής συμφωνίας με τον Ταλάτ και ήταν ένα από τα ανταλλάγματα που πήρε η τουρκική πλευρά για ν’ αποδεχτεί την περίληψη ζητημάτων ουσίας προς συζήτηση στις τεχνικές επιτροπές.

Αμέσως μετά τη συμφωνία αυτή, ο Τ. Παπαδόπουλος επιχείρησε να χαμηλώσει τις προσδοκίες: «Τα δύσκολα έπονται», είπε και προσδιόρισε τις δυσκολίες στο «να αποφασιστεί ακριβώς το περιεχόμενο των συζητήσεων και η επίτευξη σύμπτωσης απόψεων» στα ουσιώδη ζητήματα. Λίγες ώρες αργότερα, με ομιλία του σε εκδήλωση στην Αθήνα, δεν έδωσε καμία ελπίδα στη νέα διαδικασία εξαγγέλλοντας την πρόθεσή του για άλλο ένα «υπερήφανο όχι».

Σκληραίνοντας τη θέση του, ο Τ. Παπαδόπουλος ανακοίνωσε πως δεν θα δεχτεί τον υφυπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ, Ματ Μράιζα, ο οποίος φτάνει στην Κύπρο την Κυριακή. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε (11/7) ότι ο πρόεδρος δεν θα δεχτεί τον Αμερικανό αξιωματούχο «επειδή θα συναντήσει και τον Ταλάτ στο γραφείο του στα κατεχόμενα», ακριβώς όπως έγινε με την περίπτωση της επίσκεψης του Τζακ Στρο. Την επόμενη μέρα (12/7) ο υπουργός Εξωτερικών άλλαξε τη θέση της κυβέρνησης και δήλωσε ότι η άρνηση του κ. Παπαδόπουλου να δεχτεί τον Αμερικανό αξιωματούχο «δεν έχει σχέση με το αν θα συναντήσει ο κ. Μπράιζα ή όχι τον κ. Ταλάτ», αλλά επειδή... «είναι υπηρεσιακός υφυπουργός Εξωτερικών».

Πραγματικά, η κυπριακή κυβέρνηση δεν ξέρει τι λέει. Τον Ταλάτ στο γραφείο του συνάντησε και ο Ιμπραχίμ Γκαμπάρι, τον οποίον μάλιστα αποκάλεσε «Αυτού Εξοχότητα». Ακόμη, ο αντίστοιχος του κ. Μπράιζα στο ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών, Λεονίντ Αμπράμοφ, βρισκόταν στην Κύπρο στις 23 και 24 Μαΐου για επαφές στο Κυπριακό. Ο Αμπράμοφ συνάντησε τον Ταλάτ στο προεδρικό του και ο Παπαδόπουλος τον δέχτηκε. Βέβαια, το προεδρικό δεν ανακοίνωσε τη συνάντηση και την απέκρυψε από τα ΜΜΕ, αλλά την επιβεβαίωσε με ανακοίνωσή του (29/5) το ρωσικό ΥΠΕΞ. Με το να κρύψει τη συνάντησή του με τον Αμπράμοφ, ο Τ. Παπαδόπουλος δεν υπερασπίστηκε τους λόγους αρχής που επικαλείται. Απλώς στέλνει τους Αγγλους και τους Αμερικανούς το μήνυμα «αφήστε με στην ησυχία μου».

Αυτό που δεν μας λέει ο Τ. Παπαδόπουλος είναι ποιος θα λύσει το Κυπριακό. Οι Ρώσοι είναι αυτή τη στιγμή πιο κοντά στην Τουρκία απ’ ό,τι οι Αμερικανοί. Εξάλλου, από τότε που γεννήθηκε το Κυπριακό δεν υπήρξε απολύτως καμιά πρωτοβουλία χωρίς την ενεργό συμμετοχή των ΗΠΑ και της Βρετανίας.

Τότε, γιατί ο Παπαδόπουλος έκανε τη συμφωνία με τον Ταλάτ; Επειδή ο Γκαμπάρι είχε πίσω του όλο το Συμβούλιο Ασφαλείας και ήρθε στην Κύπρο αποφασισμένος ν’ αποδώσει ευθύνες. Ο σκοπός του ήταν ν’ αγοράσει χρόνο και να «σκοτώσει» τη νέα πρωτοβουλία στη διαδικασία διαφωνώντας με τους Τούρκους στα «θέματα ουσίας». Η στρατηγική αυτή θυμίζει το 2004. Ο Τ. Παπαδόπουλος δεν επιθυμούσε λύση στη βάση του σχεδίου Ανάν. Δικαίωμά του. Ομως, δεν είχε ο ίδιος τα κότσια να το απορρίψει ευθύς εξ αρχής, αποδέχτηκε τη διαδικασία της Νέας Υόρκης και ζήτησε από τον λαό την απόρριψή του.

Το αίτημα του Παπαδόπουλου για σεβασμό του «όχι» των Ελληνοκυπρίων έχει τουλάχιστον την ίδια βαρύτητα με το αίτημα του Ταλάτ για σεβασμό του δικού του «ναι». Με το δημοψήφισμα οι Τουρκοκύπριοι απέκτησαν το δικαίωμα να αποφασίσουν με ξεχωριστές διαδικασίες για το μέλλον ολόκληρης της Κύπρου. Αυτή η «πολιτική ισότητα» επιβεβαιώθηκε τις προάλλες στη συμφωνία Παπαδόπουλου - Ταλάτ. Ο Τ. Παπαδόπουλος, παρά την «πατριωτική» ρητορική του, έδωσε με τους τακτικισμούς του στους Τουρκοκύπριους το δικαίωμα της απόσχισης.

Κοντολογίς, υπάρχουν στην Κύπρο δύο κοινότητες που αποδέχονται ότι είναι πολιτικά ίσες. Υπάρχουν δύο κοινωνίες οι οποίες, με αποδεκτές κι από τις δύο πλευρές διαδικασίες, πήραν δύο αντίθετες αποφάσεις για το μέλλον τους. Σε αυτές τις κοινωνίες το ρήγμα της διαίρεσης βαθαίνει. Ο Τ. Παπαδόπουλος ζητεί απεριόριστο χρόνο για να «προετοιμάσει το έδαφος» για τη λύση. Κι όμως, αυτό που προετοιμάζεται είναι η διχοτόμηση.

Ηδη το 50% των Ελληνοκυπρίων δηλώνει πως δεν επιθυμεί τη συμβίωση με τους Τουρκοκύπριους. Οι τάσεις αυτές άρχισαν να ενισχύονται και στην άλλη πλευρά. Γάμος με το ζόρι δεν μπορεί να γίνει. Κι αν γίνει, δεν θα είναι ούτε λειτουργικός ούτε βιώσιμος...

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1274