Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Χωρίς σχόλια

Μιχάλης, Σαμπατακάκης

Κυριακάτικη Αυγή, 2006-09-03


Παραθέτω προς σύγκριση από τον αναγνώστη, απόψεις – κατ’ ανάγκην μέσα από αποσπάσματα κειμένων - για τον πόλεμο στον Λίβανο από το γαλλικό ΚΚ και την Κομμουνιστική Επανίδρυση, αλλά και από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ, χωρίς δικά μου σχόλια.

Από το γαλλικό ΚΚ και την Κομμουνιστική Επανίδρυση

Ανακοίνωση του Γαλλικού ΚΚ, στις 16/8/2006, δηλαδή αμέσως μετά την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας:

"...Οι ένοπλες δυνάμεις του Λιβάνου και εκείνες της FINUL (ΟΗΕ) πρέπει να αναπτυχθούν για να εγγυηθούν την κυριαρχία και την ασφάλεια του Λιβάνου... Η Γαλλία και οι Ευρωπαίοι συνέταιροί της έχουν ανάγκη να αποκαταστήσουν την αξιοπιστία της ευρωμεσογειακής πολιτικής τους και τον ρόλο τους στον κόσμο..."

Επίσης από το γαλλικό ΚΚ, στην "Le Monde", στις 25.8.2006:

"Η κ. Μπιφέ έκανε μια δήλωση θετική για τον Ζακ Σιράκ, σχετικά με τη Μέση Ανατολή. Εξέφρασε την ικανοποίησή της για το ότι ’η χώρα μας με τη δράση της συνέβαλε στην κατάπαυση του πυρός’. Εξεπλάγη για τα κυκλοφορούντα σχόλια σχετικά με ’τις επιφυλάξεις της Γαλλίας να στείλει έναν μεγάλο αριθμό στρατιωτών στον Λίβανο’. ’Σχετικά νομίζω ότι η Γαλλία πρέπει να εμπλακεί πλήρως στην ενισχυμένη FINUL (δυνάμεις του ΟΗΕ), ταυτόχρονα νομίζω ότι η εντολή της πρέπει να είναι πιο ξεκάθαρη, αν θέλουμε να αποφύγουμε το να καταστεί αυτή η δύναμη αδύναμη να παρέμβει’".

Η Κομμουνιστική Επανίδρυση στην Ιταλία, που συμμετέχει στην κυβέρνηση, υπερψήφισε στο Υπουργικό Συμβούλιο, αλλά και στη Βουλή και τη Γερουσία, στις 18.8.2006, με όλους τους βουλευτές και γερουσιαστές που συμμετέχουν στις αντίστοιχες επιτροπές, τη θετική εκτίμηση για την απόφαση του ΟΗΕ και τη συμμετοχή της Ιταλίας στην ειρηνευτική δύναμη.

Διαβάζουμε από την εμβληματική γερουσιαστή της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, Λίντια Μεναπάτσε στην εφημερίδα του κόμματος Liberazione, στις 17.8.2006, αμέσως μετά την απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας, άρθρο με τίτλο "Πώς να φροντίσουμε τα νέα από τον ΟΗΕ"

"... Πάλι καλά που όλα αυτά και ενώ άνθρωποι από όλες τις πλευρές σκοτωνόντουσαν, οδήγησαν σε κάτι (την απόφαση του ΟΗΕ) που τώρα πρέπει να φροντίσουμε σαν ένα σπάνιο και ευαίσθητο λουλούδι που μεγαλώνει μέσα σε θύελλες... Τι το σπουδαίο συνέβη; Εκτός του ότι είμαστε από χρόνια σε διαρκές ηθελημένο ξήλωμα του Διεθνούς Δικαίου, σε μειωμένη αξιοπιστία του ΟΗΕ, σε προώθηση του μονοπολισμού, του πιο καθαρού ιμπεριαλισμού... Τώρα έγινε δυνατό να αντικατασταθεί (άρχισε να αντικαθίσταται) η μοναδική αρχηγία (ο λεγόμενος μονοπολισμός) στα παγκόσμια πράγματα από ένα ξεκίνημα πολύπλευρης διακυβέρνησης ή πολυπολικής ή και μόνο πολυεθνικής, που οδηγείται, με δυσκολία και υπομονή, με μικρά και ακόμη αβέβαια βήματα από τον ΟΗΕ... Δηλώνω, λοιπόν, ανακουφισμένη και αγχωμένα ικανοποιημένη, ακόμη με πολλούς φόβους, για το γεγονός ότι θα παρέμβουμε με την ανακωχή σφραγισμένη και εφαρμοσμένη, με δυνάμεις που στέλνει ο ΟΗΕ για να τηρηθεί η εφαρμογή της ανακωχής και για να δοθεί περιθώριο στην πολιτική για να αρχίσουν να δημιουργούνται οι πρώτες βάσεις μιας πιθανής ειρήνης…".

Από το ΚΚΕ και τον ΣΥΝ

Από την άλλη, διαβάζουμε στον "Ριζοσπάστη" το Σάββατο, 26.8.2006, το κύριο θέμα με τίτλο "Ε.Ε.: Αποστολή ΣΤΡΑΤΟΥ ΚΑΤΟΧΗΣ του λιβανέζικου λαού – ΚΚΕ": Καμία συμμετοχή με κανέναν τρόπο και μορφή στον ιμπεριαλιστικό στρατό στον Λίβανο, αλληλεγγύη στην πάλη των λαών" και στη συνέχεια την ανακοίνωση του ΚΚΕ: "Ό,τι δεν πέτυχε ο επιδρομέας Ισραήλ κατά της δίκαιης λιβανικής λαϊκής ένοπλης πάλης, επιδιώκουν να το πετύχουν τώρα με τη λεγόμενη ’ειρηνευτική δύναμη’. Αυτή είναι η σημερινή απόφαση της Ε.Ε., να στείλει στον Λίβανο στρατό κατοχής περίπου 9.000 ανδρών... Αποδεικνύεται και πάλι ότι η Ε.Ε., ως ιμπεριαλιστική δύναμη, είναι συνεργός των ΗΠΑ στην επίθεση κατά των λαών... Ο πρωταγωνιστικός ρόλος που έχουν αναλάβει, μαζί με τη Γαλλία, οι ηγέτες της Ιταλίας, Πρόντι-Ντ’ Αλέμα, φανερώνει και πάλι πόσο χρήσιμοι είναι οι κεντροαριστεροί, ειδικά όταν ο ιμπεριαλισμός αντιμετωπίζει δυσκολίες στην εφαρμογή των σχεδίων του... Καμία συμμετοχή, με κανέναν τρόπο και μορφή στον στρατό κατοχής στον Λίβανο. Αλληλεγγύη στην πάλη των λαών".

Την επόμενη μέρα, Κυριακή, 27.8.2006, διαβάζουμε στην "ΑΥΓΗ" άρθρο του Παναγιώτη Λαφαζάνη (που βέβαια δεν είναι η μόνη άποψη στον ΣΥΝ):

"...Ό,τι όμως δεν κατάφερε το Ισραήλ με στρατιωτικά μέσα, επιχειρεί να το επιτύχει το Συμβούλιο Ασφαλείας με την ομόφωνη(!) απόφασή του... Τέτοιου είδους αποφάσεις, που επιχειρούν να μετατρέψουν τον Λίβανο σε άντρο της λιβανέζικης κοσμοπολίτικης πλουτοκρατίας και σε δορυφόρο του Ισραήλ, μόνο στις πιο σκοτεινές μέρες της αποικιοκρατίας μπορούσαν να ληφθούν. Για την επίτευξη αυτών των στόχων και μόνον αυτών είναι απαραίτητη η ’ειρηνευτική’ αποστολή, η οποία, για να διαθέτει στρατιωτική αξιοπιστία, προκειμένου να φέρει σε πέρας το ιμπεριαλιστικό έργο της, πρέπει να έχει στην ηγεσία της μια ’σοβαρή’ ΝΑΤΟϊκή δύναμη. Όλα αρχικά έδειχναν τη Γαλλία... Έσπευσε να αρπάξει την ευκαιρία η κεντροαριστερή Ιταλία των κ.κ. Πρόντι και Ντ’ Αλέμα προκειμένου να αναπτερώσει τις ευρύτερες φιλοδοξίες του ιταλικού καπιταλισμού για έναν ψευδεπίγραφο ’πρωταγωνιστικό’ ρόλο... (Η συμμετοχή της Ελλάδας) ανοίγει μια νέα μαύρη σελίδα για τον τόπο..."

Θα αποφύγω τον ισχυρό πειρασμό για σχόλια.

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1332