Η ισχύς εν τη ...συγκυβερνήσει.
ΔΙΑΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΑΝΑΤΑΡΑΞΕΙΣ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΟ
Χριστίνα, Πουλίδου
Κυριακάτικη Αυγή, 2006-09-17
Τα πικρά-γλυκά έκαναν στην Κύπρο οι ηγεσίες των κομμάτων της συγκυβέρνησης, κι ενώ ως την περασμένη βδομάδα βρίσκονταν σε τροχιά απομάκρυνσης λόγω του ναυαγίου των διαπραγματεύσεων συνεργασίας στις δημοτικές εκλογές, αίφνης αποφάσισαν ότι πρέπει να συνεργαστούν. Εκόντες-άκοντες. Η προοπτική των προεδρικών εκλογών (τον Φεβρουάριο 2008), η σκοπιμότητα διατήρησης της "συγκυβέρνησης" και η ενδεχόμενη διαρροή ψηφοφόρων εξαιτίας της εικόνας ασυνεννοησίας, υπαγόρευσαν στους ηγέτες του ΑΚΕΛ, του ΔΗΚΟ και της ΕΔΕΚ να συμφωνήσουν κατανέμοντας τους δήμους - 13 στο ΑΚΕΛ, 5 στο ΔΗΚΟ και 5 στην ΕΔΕΚ. Η συμφωνία επικυρώθηκε από το ΑΚΕΛ και το ΔΗΚΟ, ενώ εκκρεμεί (εντός της ημέρας) η υιοθέτησή της από την ΕΔΕΚ.
Στην εξέλιξη αυτή φτάσαμε έπειτα από μια μακρά και ταραγμένη περίοδο διακομματικών διαβουλεύσεων. Ενόψει των δημοτικών εκλογών του Δεκεμβρίου και με την προτροπή του Προέδρου Παπαδόπουλου, ξεκίνησε η προσπάθεια επαναβεβαίωσης της τριμερούς συνεργασίας στο επίπεδο των δημοτικών αρχαιρεσιών. Στο διάστημα αυτό όμως, το ΔΗΚΟ αμφιταλαντεύτηκε ανάμεσα στην προεδρική οδηγία αλλά και την επιθυμία των στελεχών του να καταδειχθεί ο κομβικός ρόλος του ΔΗΚΟ στο πολιτικό σκηνικό. Αναλαμβάνοντας πρωτοβουλίες προς διάφορες κατευθύνσεις - διέδωσε για παράδειγμα την πρόθεσή του να υποστηρίξει τον (Συναγερμικό) υποψήφιο Ουράνιο Ιωαννίδη στον δήμο της Λευκωσίας πριν ο τελευταίος δηλώσει την υποψηφιότητά του, φλέρταρε με στελέχη του ΕΥΡΩΚΟ (που προέρχονται από τον ΔΗΣΥ) και αποδοκίμασε τις ΑΚΕΛικές επιλογές της Ελ. Μαύρου και του Ανδρ. Χρίστου (για τους δήμους της Λεμεσού και της Λευκωσίας) επειδή είχαν υποστηρίξει το "ναι" στο σχέδιο Ανάν - υπονόμευσε την προεδρική εντολή, με αποτέλεσμα ο Τάσσος Παπαδόπουλος να ανακοινώσει πρόωρα την παραίτησή του από την προεδρία του ΔΗΚΟ για να μην τρωθεί το κύρος του από την αποτυχία του εγχειρήματος. Η παραίτηση προκάλεσε νέες πληγές στο στελεχικό δυναμικό του ΔΗΚΟ, που διαπνέεται από την πεποίθηση πως το κόμμα χρησιμοποιήθηκε από τον Τάσσο Παπαδόπουλο ως "όχημα" κατάληψης του προεδρικού θώκου και πως δεν ανταμείφθηκε αναλόγως από το Προεδρικό Μέγαρο. Έτσι, η κούρσα διαδοχής του Νίκου Κλεάνθους για την προεδρία του ΔΗΚΟ και η διένεξη του αντιπροέδρου Ν. Πιττοκοπίτη με το ΑΚΕΛ (λόγω της υποψηφιότητας της Ελ. Μαύρου στη Λευκωσία), δημιούργησαν συνθήκες ακυβερνησίας στο ΔΗΚΟ. Όταν λοιπόν παρενέβη εκ νέου ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος (προτείνοντας να επαναληφθούν οι προσπάθειες για τριμερή συνεργασία), ο λόγος του έπιασε τόπο, καθώς βρέθηκε μια ασφαλής γραμμή πλεύσης για το κόμμα.
Με το στίγμα του φτωχού συγγενή
Στην ίδια περίοδο, η ΕΔΕΚ προσπάθησε να ισοσταθμίσει τις απώλειες που είχε στον πρόσφατο κυβερνητικό ανασχηματισμό με την προικοδότηση των υποψηφίων του κόμματος σε μια σειρά από δήμους. Στην κατεύθυνση αυτή, ο πρόεδρος Γ. Ομήρου διακατεχόμενος από την ανησυχία μιας ενδεχόμενης εσωκομματικής αμφισβήτησής του, χάραξε μιαν ανελαστική γραμμή διαπραγμάτευσης - προκειμένου να αποσείσει το στίγμα του "φτωχού συγγενούς" που συνοδεύει την ΕΔΕΚ στη συγκυβέρνηση. Στα όρια της ρήξης με το ΑΚΕΛ -"στο κάτω-κάτω υπάρχει κι ένα θέμα αξιοπρέπειας" δήλωσε ο Δημ. Χριστόφιας μετά από μια συνάντησή του με τον Γ. Ομήρου- και των παρεπόμενων συνεπειών στο επίπεδο της συγκυβέρνησης, η ΕΔΕΚ ανακρούει πρύμνα και φαίνεται πως τελικά θα αδράξει την ευκαιρία που της προσέφερε το ΔΗΚΟ, επανακάμπτοντας στην τριμερή συνεργασία.
Το ΑΚΕΛ, απολαμβάνει τον ρόλο του πρωταγωνιστή των εξελίξεων και διαμορφώνει τους όρους συνεργασίας με τους κυβερνητικούς του εταίρους. Χαράσσοντας μια στρατηγική που αποσκοπεί στην εσωκομματική συμφιλίωση, επέλεξε δύο διακεκριμένα και δημοφιλή στελέχη του (που υποστήριξαν το "ναι" στο σχέδιο Ανάν) να ηγηθούν των δύο βασικών ψηφοδελτίων -της Λεμεσού και της Λευκωσίας- επιβάλλοντας μάλιστα τις συγκεκριμένες επιλογές στους συγκυβερνώντες. Με τον τρόπο αυτό το ΑΚΕΛ σχεδιάζει να επουλώσει τις διχαστικές καταστάσεις στο εσωτερικό του και ταυτόχρονα να ανοίξει την αίθουσα αναμονής για την επιλογή του προεδρικού υποψηφίου.
Στον ΔΗΣΥ, τέλος, η υπέρβαση που επεδίωξε η ηγεσία του φαίνεται να εγκαταλείπεται υπό την πίεση των κομματικών μηχανισμών. Ετσι, υπό το κράτος της ανησυχίας προσέλκυσης των συναγερμικών ψηφοφόρων από το ΕΥΡΩΚΟ, οι σκέψεις υποστήριξης του (ΑΚΕΛικού) Ανδρέα Χρίστου στη Λεμεσό υποχώρησαν και ο ΔΗΣΥ χαράσσει την μοναχική και αυτόνομη πορεία του στο πεδίο των δημοτικών εκλογών.
Στο τελευταίο λοιπόν σκαλί πριν από τις προεδρικές εκλογές -που αποδίδουν συνταγματικά το σχήμα διακυβέρνησης της χώρας- τα κυπριακά κόμματα που μετέχουν στη συγκυβέρνηση κατέληξαν στην αυτονόητη επιλογή. Διότι, όπως είναι καλύτερα για τον άνθρωπο να ναι υγιής, πλούσιος και όμορφος, έτσι και για τα κόμματα είναι καλύτερα να ναι στην κυβέρνηση από την αντιπολίτευση...
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1358&export=html