Ένα υπαρκτό αλφαβητάρι μιας ανύπαρκτης γλώσσας
Διονύσης, Γουσέτης
Αυγή, 2006-10-21
Τον Δεκέμβριο του 1998, ο τότε Υπουργός Εξωτερικών Θ. Πάγκαλος επέμενε ότι όσοι ισχυρίζονται πως υπάρχει στην Ελλάδα μακεδονική μειονότητα (και άρα ότι έχει δικαιώματα) είναι "διεστραμμένοι διανοούμενοι και δημοσιογράφοι", ότι είναι "πίθηκοι και ζώα", αφού στη χώρα μας "δεν υπήρξε, δεν υπάρχει και δεν θα υπάρξει σλαβική μειονότητα". Ακολούθησαν ο βουλευτής της Ν.Δ. κ. Γκιουλέκας με ερώτηση στη Βουλή (Ιούνιος 2000), ο διάσημος μουσικοσυνθέτης και ευρωβουλευτής Σταύρος Ξαρχάκος, με επερώτησή του στην Κομισιόν (19/3/2003), ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Κάρολος Παπούλιας (Μάιος 2005).
Αυτές όλες τις δηλώσεις διαψεύδει η ελληνική κυβέρνηση με το αναγνωστικό Abecedar (Αμπετσένταρ), που η ίδια κυκλοφόρησε το 1925 και σήμερα πωλείται, πρόσφατα ανατυπωμένο, σε βιβλιοπωλεία της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. Δεν είναι βέβαια η μοναδική διάψευση. Αν κοιτάξει κανείς παλιούς χάρτες θα διαπιστώσει ότι τα περισσότερα από τα σημερινά τοπωνύμια ήταν σλάβικα. Όμως το abecedar είναι η πιο επίσημη κυβερνητική ομολογία ότι κάποια παιδιά, κάποιος πληθυσμός, δεν είχε και δεν έχει την ελληνική γλώσσα για μητρική του, αλλά μια γλώσσα σλαβικής προέλευσης.
Γιατί λοιπόν αυτή η ξεροκέφαλη επιμονή από τις σημερινές κυβερνήσεις και τον σύνολο των κομμάτων; Αποτελεί "εθνική πολιτική" αυτό; Μας προστατεύει -και πώς- από τον αλυτρωτισμό και τις επιβουλές των βορείων ή άλλων γειτόνων; Μήπως με αυτό τον τρόπο ξεγελάμε τη διεθνή κοινότητα;
Οι κουτόφραγκοι δεν είναι τόσο χαζοί. Πολλές συστάσεις, ενοχλήσεις και καταγγελίες δέχεται η χώρα μας: από το "Ευρωπαϊκό Γραφείο των Λιγότερο Διαδεδομένων Γλωσσών" (EBLUL), το Συμβούλιο της Ευρώπης, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, τη Διεθνή Αμνηστία, η οποία, μπροστά στην ξεροκέφαλη επιμονή των ελληνικών δικαστηρίων να μην εφαρμόζουν την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου, θεωρεί ότι η απαγόρευση λειτουργίας μειονοτικών σωματείων παραβιάζει το διεθνές δίκαιο. Είναι και οι ΗΠΑ. Είναι και οι Βάσκοι, των οποίων η γλώσσα είχε επίσης κηρυχτεί "ανύπαρκτη" από το δικτάτορα Φράνκο. Είναι και η "Ομοσπονδιακή Ένωση Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων" (FUEN).
Όσο και να φωνάζει όλη η υφήλιος, δεν καταφέρνει να εξουδετερώσει την εθνική ανασφάλεια και ιδεοληψία μας. Αντί να επαινέσει την έκδοση ως συνεισφορά στη μνήμη του τόπου, η σημερινή κυβέρνηση την αντιμετώπισε φοβικά: ως "μια ακόμα απόπειρα γνωστών κύκλων χωρίς κάποιο ειδικό πολιτικό βάρος και εμβέλεια". Μπορεί, πράγματι, η Μακεδονία να αποτέλεσε τον περασμένο αιώνα μήλον της έριδος μεταξύ Ελλάδας, Σερβίας και Βουλγαρίας. Όμως, η σημερινή φαντασίωσή μας ότι κινδυνεύομε απέναντι σε μια χώρα με λιγότερο από το μισό δικό μας πληθυσμό και με σοβαρά εθνοτικά προβλήματα, σε μια Ευρώπη που πάει να καταργήσει τα σύνορα, μας καθιστά γελοίους και ανυπόληπτους.
Για παράδειγμα, ο ειδικός γλωσσολόγος καθηγητής και τ. πρύτανης πανεπιστημίου κ. Μπαμπινιώτης μας βεβαιώνει ότι "ως μακεδόνικη γλώσσα χαρακτηρίζεται παραπλανητικά η νεοσλαβική, η νεόκοπη εκσερβισμένη βουλγαρική που κατασκευάστηκε στα γλωσσικά εργαστήρια των Σκοπίων με εθνικιστική σκοπιμότητα". Νάτη και η θεωρία της συνωμοσίας. Στη θεωρία αυτή καταφεύγει όποιος είτε δεν μπορεί να ερμηνεύσει είτε δεν θέλει να παραδεχτεί μια πραγματικότητα. Πώς μπόρεσαν, αλήθεια, τα "εργαστήρια των Σκοπίων" να διαβιβάσουν το γλωσσικό κατασκεύασμά τους σε όλη τη γειτονική μας χώρα και μέχρι τα απομονωμένα ελληνικά χωριά, τους πολιτικούς πρόσφυγες και τους εθνικά Μακεδόνες μετανάστες σε όλο τον κόσμο, αυτό ας μας το εξηγήσει ο κ. Μπαμπινιώτης, ο οποίος θυσιάζει τόσο εύκολα το κύρος και την επιστημονική του αξιοπρέπεια για να υπηρετήσει το μίσος και τη μισαλλοδοξία.
Τη μεγάλη έκπληξη όμως την έκανε ο εκπρόσωπος της θρησκείας της αγάπης, ο μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Άνθιμος. Δήλωσε ότι "Υπάρχουν σταγονίδια που είναι εντός των συνόρων της ελληνικής πατρίδας και όσο και αν είναι λίγα, είναι ενοχλητικά και επικίνδυνα. Όπου υπάρχει όνομα Μακεδονία, εκεί είναι και η Ελλάς". Με το ίδιο σύνθημα της εθνοκάθαρσης "Όπου υπάρχουν Σέρβοι, εκεί είναι Σερβία", ο Μιλόσεβιτς ματοκύλισε τη χώρα του. Επικίνδυνοι δεν είναι οι μειονοτικοί συμπολίτες μας. Επικίνδυνες είναι τέτοιες ιδέες που δήθεν υπερασπίζονται την πατρίδα, στην πραγματικότητα όμως υπονομεύουν την ύπαρξή της και τη ζωή των πολιτών. Η ιστορία μας έχει πολλά τέτοια παθήματα, που όμως εξακολουθούν να μη γίνονται μαθήματα.
Πρόσφατα, στις 17 του περασμένου Οκτώβρη, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος απεφάνθη ότι "κάθε πόλεμος στο όνομα της θρησκείας είναι πόλεμος εναντίον της θρησκείας". Θα μπορούσε άνετα να το επεκτείνει στο "κάθε πόλεμος στο όνομα του έθνους είναι πόλεμος εναντίον του έθνους". Ας είναι αυτό το πρόσφατα ανατυπωμένο αλφαβητάρι το σύμβολο της συμφιλίωσης με τους μειονοτικούς συμπατριώτες μας και της σωφροσύνης στην πολιτική και στο μυαλό μας.
e-mail: diongous@central.ntua.gr
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1420