Το μήνυμα(;) των αυτοδιοικητικών εκλογών
Γιάννης Κ., Μπασιάκος
Αυγή, 2006-11-02
Έχουν χυθεί ήδη ποταμοί μελάνης, με στόχο να ερμηνεύσουν το "μήνυμα" που έστειλε ο "λαός" με την ψήφο του στις εκλογές της 15ης Οκτωβρίου. Θεωρώ ότι οι όροι "μήνυμα" και "λαός" συσκοτίζουν αντί να αποκαλύψουν το πραγματικό μήνυμα. Κατ αρχάς δεν υπάρχει ένα μήνυμα, αλλά πολλά, όπως πολλοί είναι και οι αποστολείς των μηνυμάτων:
1. Είναι οι ευεργετηθέντες ρουσφετιών ή όσοι ήλπιζαν σε κάποιο ρουσφέτι. Αυτοί έστειλαν μήνυμα στους συγκεκριμένους υποψηφίους, το οποίο εκτιμήθηκε ανάλογα.
2. Είναι όσοι τους αρέσουν έργα βιτρίνας ή/και έργα της τελευταίας στιγμής. Αυτοί ψήφισαν τους κατέχοντες τους διάφορους θώκους, έτσι ώστε να συνεχίσουν το "έργο" τους.
3. Είναι όσοι ψηφίζουν κομματικά, ανεξαρτήτως υποψηφίων.
4. Είναι όσοι ψηφίζουν πολιτικές επιλογές, όπως αυτές εκφράζονται από τους υποψηφίους.
5. Είναι, τέλος, αυτοί που ψηφίζουν φίλους τους ή γνωστούς τους ανεξαρτήτως πολιτικής τοποθέτησης ή αυτοδιοικητικών επιλογών.
Ποιος θα αναλύσει όλα αυτά τα συγκρουόμενα μηνύματα; Ίσως το μήνυμα είναι ένα: ότι δεν υπάρχει μήνυμα. Οι πολίτες συνολικά επέλεξαν να μη στείλουν γενικό πολιτικό μήνυμα. Γιατί τρέμω στη σκέψη ότι συνειδητά επέλεξαν να ξαναψηφίσουν δεξιούς υποψηφίους, συμφωνώντας με το πρόγραμμα "μεταρρυθμίσεων" του Καραμανλή στην Παιδεία, στο Ασφαλιστικό, στην αποδιάρθρωση του δημόσιου τομέα, και τέλος στην επέλαση των "δικών τους παιδιών" και κουμπάρων. Τελικά το κάθε κόμμα, μέσα στο άμορφο αυτό αποτέλεσμα, ερμηνεύει τα αποτελέσματα κατά το δοκούν, προσπαθώντας να αποδείξει ότι η στρατηγική του και η τακτική του ήταν σε γενικές γραμμές σωστή και αποτελεσματική.
Δυστυχώς και το κόμμα μας δεν ξεφεύγει από αυτό τον κανόνα. Δεν κρύβεται η χαρά μας για το πραγματικά επιτυχημένο αποτέλεσμα του σ. Τσίπρα και επιχειρείται η επιτυχία να αποδείξει ότι η επιλογή ήταν σωστή κ.λπ. Ποιο ήταν το μήνυμα της επιτυχίας του Αλέξη, σε συνδυασμό με την οπισθοχώρηση του Θ. Δρίτσα στον Πειραιά, για να μείνω στο Λεκανοπέδιο; Αν επιλέξω να κοιτάξω πιο μακριά, ήταν επιτυχία η νίκη του σ. Κλάπα στην Πρέβεζα (σε συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ); Ήταν αποτυχία η μη εκλογή του σ. Παλαιολόγου στη Λιβαδειά, παρά την επιτυχημένη θητεία του πριν από τέσσερα χρόνια; Παραθέτω αυτά τα γνωστά παραδείγματα για να τονίσω το προφανές: στις αυτοδιοικητικές εκλογές σημασία έχουν και τα πρόσωπα και τα προγράμματα και οι τοπικές διαπλοκές και τα κινήματα πολιτών. Ειδικά δε στις μεγάλες πόλεις και η προβολή από τα ΜΜΕ, αλλά και ο τρόπος που θα επιλέξει ένας υποψήφιος να εμφανιστεί σ αυτά, καθώς και η διαφήμιση. Στην περίπτωση του σ. Τσίπρα συνέτρεξαν πολλοί από τους παραπάνω λόγους: ήταν νέος, με λόγο μεστό, επικεφαλής μιας παράταξης που είχε οργανική επαφή με τα τοπικά κινήματα, είχε αρκετή διαφήμιση και βρήκε χρόνο στα ΜΜΕ και τον αξιοποίησε σωστά. Όσοι είναι σήμερα ενθουσιασμένοι στο κόμμα μας από την επιλογή τους, μήπως θα έπρεπε να σκεφτούν πόσο καλύτερα θα είχε ίσως "πάει" ο Αλέξης αν ήταν η πρώτη επιλογή μας, και όχι μια λύση διεξόδου από τα τασικά μπερδέματα; Όσο για τον προεκλογικό του λόγο, μαζί με την φρεσκάδα του, την καθαρότητα με την οποία παρουσίαζε τις θέσεις μας για την πόλη και την κοινωνία, ξεγύμνωσε τα επιχειρήματα απόρριψης της υποψηφιότητας Παπαγιαννάκη. Γιατί οι θέσεις που εξέφρασε ο Τσίπρας για την πόλη δεν απέχουν έτη φωτός από τις θέσεις που έχει εκφράσει στο παρελθόν ο Παπαγιαννάκης για αντίστοιχα θέματα.
Και ερχόμαστε στο κρίσιμο μάθημα που πεισματικά αρνούμαστε να μάθουμε σ αυτό το κόμμα, δέσμιοι της λενινιστικής μας παράδοσης και του γνήσιου "ξερολισμού" της φυλής. Χωρισμένοι σε οπαδούς της συμμετοχής στους θεσμούς από τη μια και συμμετοχής στα κινήματα από την άλλη (συγχωρήστε μου την απλοϊκή γενίκευση), δεν καταφέρνουμε να μεγιστοποιήσουμε τα αποτελέσματα των πολιτικών μας επιλογών. Στρατευτήκαμε στο κόμμα της ανανεωτικής Αριστεράς από μικροί γιατί θέλουμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Ονειρευόμαστε μια κοινωνία ανθρωπιάς, δικαιοσύνης και αλληλεγγύης. Πώς θα το πετύχουμε; Η Τοπική Αυτοδιοίκηση μας δίνει την ευκαιρία να δείξουμε πώς το εννοούμε: Χρειαζόμαστε και τις δυο συνιστώσες τις πολιτικής μας. Και τα κινήματα πολιτών να πιέσουν την τοπική εξουσία προς τις κατευθύνσεις που επιλέγουν. Και τη συμμετοχή στη διοίκηση του δήμου, γιατί έτσι και πρωτοβουλίες μιας άλλης πολιτικής μπορούμε να πάρουμε και πιο εύκολα θα πείθεται η διοίκηση να συμφωνήσει με τα αιτήματα των κινημάτων. Ενώ οι αιρετοί μας που συμμετέχουν από θέσεις αντιπολίτευσης μπορούν να ενώσουν μόνον τη φωνή τους με τα κινήματα, όσοι συμμετέχουν στην διοικούσα πλειοψηφία μπορούν να ευθυγραμμίζουν τις θέσεις της διοίκησης με αυτές των κινημάτων. Επιπλέον, η κινηματική πίεση αποτελεί και το καλύτερο αντίδοτο στον παραγοντισμό. Ας μελετήσουμε καλύτερα τις επιτυχίες μας και τις αποτυχίες μας σ αυτές τις εκλογές. Γιατί ενώ η υπόθεση της κεντροαριστεράς έχει κλείσει για όλους μας, ιδιαίτερα μπροστά στο σημερινό χάος τους ΠΑΣΟΚ, οι συνεργασίες με ευρύτερες δυνάμεις, και όχι μόνον με τη ριζοσπαστική Αριστερά, μπορούν να αποτελέσουν επιτυχημένες επιλογές όταν στηρίζονται σε προοδευτικές προγραμματικές συμφωνίες και κινηματικές δράσεις.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1457