Ένταξη Τουρκίας και Ελλάδα
Π.Κ., Ιωακειμίδης
Τα Νέα, 2006-11-03
ΤΗΝ ΑΛΛΗ εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να δημοσιοποιήσει την «έκθεση προόδου» για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η έκθεση αναμένεται να είναι επικριτική, και δικαίως θα είναι. Η μεταρρυθμιστική διαδικασία στην Τουρκία έχει επιβραδυνθεί ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξαν οπισθοδρομήσεις. Ωστόσο, το γεγονός που απειλεί τον εκτροχιασμό της ενταξιακής, διαπραγματευτικής διαδικασίας (σύγκρουση τρένων - train crash) εξακολουθεί να είναι η εφαρμογή, από πλευράς Τουρκίας, του «πρόσθετου πρωτοκόλλου» για την επέκταση της συμφωνίας σύνδεσης/τελωνειακής ένωσης στις δέκα νέες χώρες, περιλαμβανομένης και της Κύπρου. Η νομική πραγματικότητα είναι σαφής: η Τουρκία οφείλει άνευ προϋποθέσεων να εφαρμόσει το πρωτόκολλο. Η νομική πραγματικότητα, όμως, δεν μεταφράζεται πάντοτε σε πολιτική πραγματικότητα. Θυμηθείτε π.χ. τι ακριβώς έγινε από πλευράς μας για την εφαρμογή του αντίστοιχου πρωτοκόλλου μετά την ελληνική ένταξη τη δεκαετία του 1980 (τις προϋποθέσεις και διασυνδέσεις που θέσαμε κ.λπ.). Οι θέσεις της Κύπρου είναι επίσης γνωστές. Θα αποτελούσε όμως μείζον λάθος το θέμα του πρόσθετου πρωτοκόλλου να οδηγήσει σε ολικό εκτροχιασμό ή κατάρρευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας με την Τουρκία. Και οπωσδήποτε, ούτε η Κύπρος ούτε - πολύ περισσότερο - η Ελλάδα δεν θα πρέπει να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να χάσουμε από τον ορίζοντα τον στρατηγικό στόχο μας, που δεν είναι άλλος από το να «κλειδώσουμε» στέρεα την Τουρκία στο σύστημα θεσμών, αξιών, ρυθμίσεων, πειθαρχίας, γενικώς «κεκτημένου» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προώθηση στρατηγικών στόχων απαιτεί διορατικότητα. Δεν επιτυγχάνεται πάντοτε με μεσανατολίτικου τύπου παζάρια «δούναι και λαβείν». Η μεγιστοποίηση των συμφερόντων περνά μέσα από πιο σύνθετες και μακροχρόνιες διαδικασίες. Η Τουρκία δεν θα αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο στόχος της ένταξης μπορεί να μην επιτευχθεί και να καταλήξουμε σε κάτι διαφορετικό («ειδική προνομιακή σχέση»). Έχει όμως σημασία με ποια πλευρά θα βρεθεί η Ελλάδα ως η μόνη όμορη με την Τουρκία χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως η χώρα που θα εισπράξει το κόστος της οποιασδήποτε κατάρρευσης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.Ένταξη Τουρκίας και Ελλάδα
ΤΗΝ ΑΛΛΗ εβδομάδα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή πρόκειται να δημοσιοποιήσει την «έκθεση προόδου» για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας. Η έκθεση αναμένεται να είναι επικριτική, και δικαίως θα είναι. Η μεταρρυθμιστική διαδικασία στην Τουρκία έχει επιβραδυνθεί ιδιαίτερα τον τελευταίο χρόνο, ενώ σε ορισμένες περιπτώσεις υπήρξαν οπισθοδρομήσεις. Ωστόσο, το γεγονός που απειλεί τον εκτροχιασμό της ενταξιακής, διαπραγματευτικής διαδικασίας (σύγκρουση τρένων - train crash) εξακολουθεί να είναι η εφαρμογή, από πλευράς Τουρκίας, του «πρόσθετου πρωτοκόλλου» για την επέκταση της συμφωνίας σύνδεσης/τελωνειακής ένωσης στις δέκα νέες χώρες, περιλαμβανομένης και της Κύπρου. Η νομική πραγματικότητα είναι σαφής: η Τουρκία οφείλει άνευ προϋποθέσεων να εφαρμόσει το πρωτόκολλο. Η νομική πραγματικότητα, όμως, δεν μεταφράζεται πάντοτε σε πολιτική πραγματικότητα. Θυμηθείτε π.χ. τι ακριβώς έγινε από πλευράς μας για την εφαρμογή του αντίστοιχου πρωτοκόλλου μετά την ελληνική ένταξη τη δεκαετία του 1980 (τις προϋποθέσεις και διασυνδέσεις που θέσαμε κ.λπ.). Οι θέσεις της Κύπρου είναι επίσης γνωστές. Θα αποτελούσε όμως μείζον λάθος το θέμα του πρόσθετου πρωτοκόλλου να οδηγήσει σε ολικό εκτροχιασμό ή κατάρρευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας με την Τουρκία. Και οπωσδήποτε, ούτε η Κύπρος ούτε - πολύ περισσότερο - η Ελλάδα δεν θα πρέπει να συμβάλουν προς αυτή την κατεύθυνση. Σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να χάσουμε από τον ορίζοντα τον στρατηγικό στόχο μας, που δεν είναι άλλος από το να «κλειδώσουμε» στέρεα την Τουρκία στο σύστημα θεσμών, αξιών, ρυθμίσεων, πειθαρχίας, γενικώς «κεκτημένου» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η προώθηση στρατηγικών στόχων απαιτεί διορατικότητα. Δεν επιτυγχάνεται πάντοτε με μεσανατολίτικου τύπου παζάρια «δούναι και λαβείν». Η μεγιστοποίηση των συμφερόντων περνά μέσα από πιο σύνθετες και μακροχρόνιες διαδικασίες. Η Τουρκία δεν θα αλλάξει από τη μια στιγμή στην άλλη. Ο στόχος της ένταξης μπορεί να μην επιτευχθεί και να καταλήξουμε σε κάτι διαφορετικό («ειδική προνομιακή σχέση»). Έχει όμως σημασία με ποια πλευρά θα βρεθεί η Ελλάδα ως η μόνη όμορη με την Τουρκία χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ως η χώρα που θα εισπράξει το κόστος της οποιασδήποτε κατάρρευσης των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1461