Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

"Οι Αμερικανοί ψήφισαν κατά της κυριαρχίας των ρεπουμπλικάνων"

Ντικ, Χάουαρντ

Συνέντευξη στην Ελένη ΤΣΕΡΕΖΟΛΕ, Κυριακάτικη Αυγή, 2006-11-12


Ο καθηγητής Πολιτικής Φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης, ένας από τους καλύτερους αναλυτές της αμερικανικής πολιτικής ζωής, συγγραφέας, ο Ντικ Χάουαρντ, προσπαθεί να ερμηνεύσει για την "Κ.Α." τα αποτελέσματα των αμερικανικών βουλευτικών εκλογών της περασμένης Τρίτης και τη βαριά ήττα των Ρεπουμπλικάνων. "Η δημοκρατία σε δοκιμασία" είναι ο τίτλος του τελευταίου βιβλίου του Χάουαρντ που εκδόθηκε την άνοιξη στη Γαλλία, και στο οποίο αναλύει τις σύνθετες σχέσεις των ΗΠΑ με τη δημοκρατία... "Οι ψήφοι κατά του Μπους ήσαν ψήφοι κατά της κυριαρχίας των ρεπουμπλικάνων επί της αμερικανικής δημοκρατίας", εξηγεί ο καθηγητής Χάουαρντ μιλώντας στην "Κ.Α."

* Τώρα με τους Δημοκρατικούς να έχουν τον έλεγχο της Βουλής των αντιπροσώπων, και της Γερουσίας, το σύστημα checks and balances επέστρεψε;

Ναι, αλλά προσοχή: δεν επέστρεψε μόνο λόγω της διαίρεσης. Πιο σημαντικό είναι το γεγονός ότι ο τρόπος με τον οποίο το ρεπουμπλικανικό κόμμα χρησιμοποίησε την πλειοψηφία του στη Βουλή ήταν - και δεν υπερβάλλω διόλου - δικτατορικός. Ήλεγχαν όλες τις επιτροπές. Διόριζαν τους δικούς τους ανθρώπους στη θέση των μελών που απάρτιζαν τις επιτροπές αυτές. Και αρνούνταν να αφήσουν τη μειοψηφία να εκφράσει την διαφωνία της με τη μορφή κοινοβουλευτικών μομφών. Τώρα όχι μόνο οι Δημοκρατικοί θα είναι επικεφαλής των επιτροπών αλλά, ας ελπίσουμε τουλάχιστον, θα λάβουν υπόψη τους τις απόψεις της μειοψηφίας - γιατί αυτή η μειοψηφία έχει ακόμη την στήριξη του προέδρου.

* Τώρα πάντως θα είναι πιο δύσκολο για τον Μπους να συνεχίσει την ίδια πολιτική στο Ιράκ;

Ότι θα είναι δύσκολο, ναι. Αλλά δεν είναι διόλου απίθανο να συνεχίσει την ίδια πολιτική. Θυμηθείτε την εποχή του Βιετνάμ. Ο Ρίτσαρντ Νίξον είχε εκλεγεί το 1968, με το σύνθημα ότι είχε ένα "σχέδιο" για να θέσει τέλος στον πόλεμο. Οι Αμερικανοί δεν εγκατέλειψαν το Βιετνάμ παρά το 1973-1974. Θέλω να πω με αυτό ότι η εκτελεστική εξουσία έχει ευρεία δύναμη, ειδικά όσο ο πρόεδρος είναι ο "επικεφαλής διοικητής" του στρατού. Ο Μπους χρησιμοποίησε το ρόλο αυτό για να επιβάλει δρακόντεια μέτρα που παραβιάζουν τις Συνθήκες της Γενεύης όπως και, όπως υποστηρίζουν πολλοί νομικοί, το αμερικανικό Σύνταγμα.

Αλλά σημειώστε το εξής: ο πρόεδρος απέλυσε τον Ράμσφελντ αμέσως μετά την ήττα. Και ο νέος υπουργός Άμυνας, ο Ρόμπερτ Γκέιτς, είναι ένας παλιός φίλος του πατρός Μπους. Πρόκειται για πρώην επικεφαλής της CIA υπό τον Μπους πατέρα, ήταν πρόεδρος του πανεπιστημίου του Τέξας A&M, ένα πανεπιστήμιο που ήταν άγνωστο μέχρις ότου δέχθηκε να φιλοξενήσει τα αρχεία του προέδρου Μπους πατρός. Το γεγονός αυτό, καθώς και ο διορισμός του Τζέιμς Μπέικερ, μαζί με τον Δημοκρατικό Λι Χάμιλτον, στη θέση του επικεφαλής της επιτροπής που ερευνά νέες προσεγγίσεις στο θέμα του Ιράκ, είναι μια ένδειξη ότι θα υπάρξει κάποια αλλαγή σε σχέση με τη νεοσυντηρητική ουτοπία.

* Πιστεύετε ότι το Ιράκ ήταν ο κύριος παράγοντας που οδήγησε στην ήττα τους ρεπουμπλικάνους στις ενδιάμεσες αυτές εκλογές; Δεν επρόκειτο για ένα δημοψήφισμα σχετικά με την πολιτική Μπους;

Το Ιράκ, όπως λένε οι ψυχαναλυτές, ήταν σύμπτωμα ενός βαθύτερου πράγματος. Έγινε σοβαρότατο πρόβλημα για δύο λόγους: ο τυφώνας Κατρίνα έδειξε την ανικανότητα της κυβέρνησης Μπους - το γεγονός ότι έγινε λόγος για την ύπαρξη "προσφύγων" στην Αμερική, και το ότι επρόκειτο για μειονότητες, προκάλεσε βαθιά αίσθηση. Και μετά μάθαμε ότι αυτή η ανικανότητα οφειλόταν, εν μέρει τουλάχιστον, σε διαφθορά, έκανε τον κόσμο να αναγνωρίσει ότι η ασθένεια πήγαινε βαθύτερα, ότι ήταν κάτι που άγγιζε τον πυρήνα της εξουσίας που ήταν στα χέρια των ρεπουμπλικάνων. Για το λόγο αυτό, οι ψήφοι κατά του Μπους ήσαν ψήφοι κατά της κυριαρχίας των ρεπουμπλικάνων επί της αμερικανικής δημοκρατίας.

* Ποιο κατά τη γνώμη σας θα είναι το πρώτο αποτέλεσμα αυτής της αλλαγής πλειοψηφίας; Τι μπορεί να αναμένει κανείς;

Το καλύτερο πράγμα σχετικά με την αμερικανική πολιτική δομή τα τελευταία χρόνια, από την εποχή του Βιετνάμ, ήταν η δημιουργία ανεξάρτητων επιτροπών έρευνας από το Κογκρέσο. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ανεξάρτητοι εισαγγελείς, όπως αυτοί που άσκησαν δίωξη κατά του Κλίντον, είναι κάτι το καλό - αντιθέτως. Το νέο Κογκρέσο θα δημιουργήσει ερευνητικές επιτροπές, όχι μόνο σχετικά με το Ιράκ αλλά σχετικά με διάφορα θέματα, όπως το περιβάλλον, ο ελάχιστος μισθός, οι μειώσεις των φόρων που ευνοούν τους πλούσιους, κ.ο.κ. Κάτι τέτοιο θα οδηγήσει σίγουρα σε ζωντανές συζητήσεις.

* Είναι αυτές οι εκλογές το πρώτο βήμα για να εισέλθουν οι Δημοκρατικοί στο Λευκό Οίκο;

Δεν υπάρχουν προκαταβολικά εκλεγμένοι υποψήφιοι για τους Δημοκρατικούς και τους Ρεπουμπλικάνους. Από την πλευρά των Ρεπουμπλικάνων, η ήττα θα σημάνει και σχίσμα - θα καταμερματιστούν. Γιατί εκείνο που τους κρατούσε ενωμένους ήταν μόνο η δύναμη της εξουσίας. Τώρα το κάθε κομμάτι θα προβάλλει τη δική του: οι θρησκευόμενοι, οι οπαδοί της απομόνωσης των ΗΠΑ, οι ελευθεριάζοντες, οι κατά των φόρων, οι κατά του χρέους... Και από την πλευρά των Δημοκρατικών δεν υπάρχει κάποιος υποψήφιος που να προηγείται σήμερα. Για το λόγο αυτό, οι συζητήσεις στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως θα είναι πολύ εποικοδομητικές. Αλλά προσέξτε το εξής: οι Δημοκρατικοί κέρδισαν για πρώτη φορά εδώ και χρόνια πλειοψηφία στο επίπεδο των κυβερνητών πολιτειών. Αυτό είναι σημαντικό γιατί από την εποχή του Τζων Κένεντι κανείς γερουσιαστής δεν έχει κερδίσει την προεδρία των ΗΠΑ. Συμβαίνει συχνά από τις τάξεις αυτών των κυβερνητών να προέλθουν οι πιο ισχυροί υποψήφιοι. Εξ ου και η συμβουλή μου: να μην παραγνωρίζουμε το τοπικό επίπεδο.

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1485