Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Το ευρωσύνταγμα θα οδηγήσει στο "βελούδινο" διαζύγιο της Ε.Ε.;

Χριστίνα, Πουλίδου

Αυγή της Κυριακής, 2007-01-28


Το ονόμασαν "διάλειμμα περισυλλογής" - για να ξορκίσουν την αμηχανία τους στον χειρισμό μιας κρίσης με μεγάλο βάθος και μεγάλο εύρος. Η απραξία, η αδράνεια και η παθητικότητα, στην οποία βυθίστηκε από το 2005 η Ευρωπαϊκή Ένωση (μετά από την αρνητική έκβαση των δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και την Ολλανδία για το ευρω-σύνταγμα) είναι λοιπόν ένα "διάλειμμα". Όπως ήταν το διάλειμμα στο σχολείο - για να εξαερωθούν τα μυαλά, να φρεσκαριστούν οι σκέψεις, να ξεμουδιάσουν οι αγκυλώσεις. Βεβαίως, το διάλειμμα έχει περιεχόμενο - την "περισυλλογή"... Διότι εκτιμήθηκε ότι μπορεί να υπάρξει παρερμηνεία, το "διάλειμμα" μπορεί να μεταφραστεί σε "κοπάνα" και άρα πρέπει να σηματοδοτηθεί ότι η Ε.Ε. βρίσκεται σε διαρκή δράση. Το μήνυμα είναι, ότι η Ε.Ε. ακόμη κι όταν κοιμάται, σκέφτεται...

Η θεσμική κρίση που ξέσπασε πέρσι έχει βάθος, διότι έρχεται από παλιά. Οι συμβιβασμοί τύπου "σούπας", στους οποίους κατέληξαν πλείστες όσες σύνοδοι Κορυφής - με αποκορύφωμα τη σύνοδο Κορυφής της Νίκαιας - άγγιξαν τα ακροτελεύτια όριά τους. Η διπλωματική τέχνη στη διαμόρφωση συμβιβαστικών αποφάσεων, που να περιέχουν μια ψηφίδα από τις θέσεις όλων, κατέληγαν σε δυσλειτουργικές οδηγίες και σε αντιπαραγωγικές διαδικασίες. Η χαμηλή απορροφητικότητα - για παράδειγμα - που είχε σε ευρωπαϊκή κλίμακα το Γ ΚΠΣ, ήταν μια ένδειξη ότι ο σχεδιασμός του ήταν εσφαλμένος, ότι όλοι συνέπραξαν σε μια κακότεχνη συμφωνία, ότι η διαδικασία τελικά υπονόμευσε την ουσία.

Η απαρχή μιας σύγκρουσης

Η κρίση λοιπόν ξέσπασε και δεν συμμαζεύεται. Η αποτυχία της πρωτοβουλίας που ανέλαβαν η Ισπανία και το Λουξεμβούργο να ξεκινήσει μια συντεταγμένη συζήτηση για το μέλλον του ευρω-συντάγματος, δείχνει τη δυσκολία χειρισμού και προαναγγέλλει ένα κλίμα μετωπικής σύγκρουσης. Ειδικότερα, ενώ αναγγέλθηκε σε κλίμα συναίνεσης η σκέψη των δύο κυβερνήσεων να διοργανωθούν (στις 27/01 στη Μαδρίτη και στις 27/02 στο Λουξεμβούργο) δύο συναντήσεις υπουργών Εξωτερικών από τις (18) χώρες που έχουν κυρώσει το ευρωσύνταγμα και από τις (7) χώρες που έχουν απορρίψει/αναστείλει τη σχετική διαδικασία, στην πορεία η πρωτοβουλία ουσιαστικά ματαιώθηκε. Γιατί; Διότι η Γαλλία και η Ολλανδία αντέδρασαν, προβλέποντας ότι θα βρεθούν υπό την πίεση προσδιορισμού της (μετά ταύτα) θέσης τους, επίσης διότι από πολλές πλευρές (Βρετανία, Πολωνία και Σουηδία) υποστηρίχθηκε ότι μια τέτοια πρωτοβουλία ουσιαστικά ξανανοίγει τη διαπραγμάτευση σε μια παράπλευρη θεσμική διαδικασία και τέλος διότι οι εμπνευστές της διαπίστωσαν ότι οι αντιδράσεις μπορεί να υπονόμευαν τους σχεδιασμούς της γερμανικής προεδρίας. Η πρώτη συνάντηση λοιπόν έγινε χθες, σε χαμηλόβαθμο επίπεδο, και η δεύτερη ματαιώθηκε.

Ταυτόχρονα κι ενώ από τη γερμανική προεδρία διατυπώθηκαν τα πρώτα πολιτικά μηνύματα των προθέσεών της, από τους παραλήπτες των μηνυμάτων διοχετεύθηκε εμμέσως η απάντηση - τα μηνύματα επιστρέφονται ως απαράδεκτα. Ειδικότερα, η \Άγκελα Μέρκελ\ είπε τις προάλλες πως θα είναι μια "ιστορική αποτυχία" της Ε.Ε. η αδυναμία της να βρεθεί διέξοδος στη θεσμική κρίση και κάλεσε όσους υποστηρίζουν τη διεύρυνση να αναλάβουν τις ευθύνες τους για τη δυσλειτουργία της διευρυμένης Ε.Ε. Ο υπουργός Εξωτερικών \Π. Στάινμαγερ\ επίσης με νόημα τόνισε ότι "κάποιοι πρέπει να μετατοπιστούν", επεξηγώντας ότι απευθύνεται στο ένα τρίτο της Ε.Ε. που δεν έχει προωθήσει τη διαδικασία επικύρωσης. Σε απάντηση των μηνυμάτων της γερμανικής προεδρίας, η Βρετανία υποστήριξε ότι θα πρέπει να υποβληθεί ένα νέο "μετριοπαθές" σχέδιο, ώστε να μπορεί να το κυρώσει δια της κοινοβουλευτικής οδού. Η Τσεχία ζήτησε να σχεδιαστεί ένα "εντελώς διαφορετικό" σχέδιο ευρω-συντάγματος, ενώ και η Πολωνία ακολούθησε την Τσεχία. Κι ενώ στη Γαλλία, ο \Ν. Σαρκοζύ\ ζήτησε να εκπονηθεί μια συντετμημένη εκδοχή του ευρωσυντάγματος που να τεθεί υπό την κοινοβουλευτική διαδικασία της κύρωσης, η \Σ. Ρουαγιάλ\ ζήτησε να αναμορφωθεί το ευρωσύνταγμα στην κατεύθυνση ενίσχυσης της "κοινωνικής διάστασης" και να τεθεί σε νέο δημοψήφισμα και τέλος, στην Ολλανδία υποστηρίχθηκε ότι πρέπει να υπάρξει ένα νέο σχέδιο που να υποστηρίζει περισσότερο τον οικονομικό φιλελευθερισμό...

Ποιο είναι το συμπέρασμα; Ότι μια προωθητική λύση με συμβιβαστική προσέγγιση δεν μπορεί να υπάρξει. Βεβαίως, βρισκόμαστε στα προεόρτια της διαπραγμάτευσης και άρα, οι πάντες πλειοδοτούν. Όμως η πλειοδοσία δημιουργεί ομηρείες, η σύγκρουση συνεπώς μοιάζει να είναι αναπόφευκτη. Ενδεχομένως και αναγκαία. Διότι αν η κρίση προέκυψε εξαιτίας ακριβώς της κακότεχνης κοπτορραπτικής για τη διαμόρφωση συναινετικών αποφάσεων, η φυγή προς τα εμπρός δείχνει ότι πλέον απαιτούνται καθαρές λύσεις. Με άλλα λόγια, η διέξοδος θα πρέπει να περάσει από τη διαδικασία ενός "βελούδινου" θεσμικού διαζυγίου. Το "ευρωπαϊκό οικοδόμημα" να μετεξελιχθεί δηλαδή από μονοκατοικία, σε μια πολυκατοικία πολλών διαμερισμάτων με κοινόχρηστες δαπάνες.

Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1608