Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Απορρίπτουμε τη συνέχεια του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ

Δημήτρης, Χατζησωκράτης

Αντι-Εισήγηση στην ΚΠΕ του ΣΥΝ, 2007-02-10


1.Η σημερινή συνεδρίαση της ΚΠΕ έχει μια ξεχωριστή σημασία σε σχέση με αρκετές που πέρασαν. Σήμερα καλούμαστε να αποφασίσουμε για την εκλογική συνεργασία, το σχήμα, το κείμενο διακήρυξης και μια σειρά διευθετήσεις που θα πρέπει να ακολουθήσουν. Το κρίσιμό της έγκειται στο γεγονός ότι η πρόταση που γίνεται με πανηγυρικούς τόνους αφορά και πάλι τη συνέχιση του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ, όπου σε σχέση με το 2004 τη θέση της ΚΕΔΑ έχει έλθει να καταλάβει η ΚΟΕ.

Το κείμενο που σας παρουσιάζω με την υπογραφή 10 μελών της ΚΠΕ εκφράζει την άποψη των συλλογικοτήτων που αποτελούν την ανανεωτική πτέρυγα του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ. Η για πρώτη φορά, μετά το Συνέδριο, συμφωνία σε ένα κείμενο συνολικής τοποθέτησης για τη Πολιτική και προγραμματική κατεύθυνση για την εκλογική κάθοδο, αναδεικνύει και το κρίσιμο και καθοριστικό στην πολιτική τους αντίληψη για το μέλλον και την πορεία του ΣΥΝ που θα έχει εκ των πραγμάτων η ς αυριανή μας απόφαση.

Το κείμενο όπως διαπιστώνετε έχει δύο σκέλη: Το πρώτο αναφέρεται στην εκλογική μας πρόταση για την κάθοδο του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ στις επερχόμενες εκλογές με κατηγορηματική απόρριψη της συνέχειας του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ και το δεύτερο αφορά την πρόταση ΕΚΛΟΓΙΚΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ που θα πρέπει να παρουσιάσει ο ΣΥΝ. Στο σύνολό του είναι απολύτως αντιπαραθετικό με τα εισηγητικά κείμενα.

2. Ο ΣΥΡΙΖΑ συγκροτήθηκε, κατ’ αρχήν, ως εκλογική σύμπραξη για να εξελιχθεί πολύ γρήγορα σε πολιτικό σχηματισμό αποκλειστικά σχεδόν κορυφής με διατυπωμένη άποψη – απαίτηση να υποκαταστήσει τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ στην παραγωγή και στην άσκηση πολιτικής και να αποτελέσει το κέντρο των αποφάσεων σε ότι μας αφορά.

Όπως ήταν αναμενόμενο ένας σχηματισμός χωρίς βάση, που περιόριζε όλο το προηγούμενο διάστημα τη παρουσία του σε συναντήσεις εκπροσώπων κορυφής πολιτική το μόνο που μπόρεσε να παράξει ήταν εντάσεις και σε βάρος του ΣΥΝ και σε βάρος όλων των συνιστωσών.

Καταγράφουμε μεταξύ άλλων δύο ιδιαίτερα αρνητικές περιπτώσεις:

Τη διαφορετική παρουσία στις Ευρωεκλογές εξ αιτίας της διαφωνίας για τον επικεφαλής του ψηφοδελτίου (ότι πιο δυσφημιστικό για την Αριστερά) και τις επιλογές στις πρόσφατες Αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου μόνο σε ελάχιστες περιπτώσεις υπήρξε συνεργασία όλων των συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ με τα ψηφοδέλτια που συμμετείχε ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ.

Σε πολλούς νομούς και δήμους συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ συγκρότησαν ψηφοδέλτια που πολέμησαν τους συνδυασμούς που υποστήριξε ο ΣΥΝ. Παρόμοια ήταν η κατάσταση σε εκλογές μεγάλων μαζικών φορέων.(πχ ΤΕΕ, ΕΛΜΕ, κλπ)

Η συμπόρευση με άλλες αριστερές οργανώσεις ιδίως στο πλαίσιο του Ελληνικού Κοινωνικού Φόρουμ και στα κινήματα ενάντια στον πόλεμο, τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση και τον περιορισμό των δικαιωμάτων ήταν πολύτιμη και πρέπει να συνεχιστεί και να εμπεδωθεί, παρά τις ουσιώδεις πολιτικές διαφορές μας. Οι διαφορές μέσα στα κινήματα, ακόμα και οι πιο ριζικές, είναι ζωογόνες. Είναι λάθος να ευνουχίζονται με αποσιωπήσεις και με υποκριτικούς συμβιβασμούς. Τα κινήματα μπορούν να αμφισβητούν, όποτε το κρίνουν, και να πιέζουν τα κόμματα, ακόμα και αυτά που συμμετέχουν συντεταγμένα σ΄ αυτά.

Η σύγχυση όμως κινημάτων και εκλογικών συνεργασιών και συμπράξεων είναι βλαπτική και για τα κινήματα και για τα κόμματα.

Μπορεί να προκύπτει ευθέως η κοινή πολιτική πρόταση άρα και η εκλογική κάθοδος μόνο και μόνο επειδή συναντόμαστε ως πολιτικά υποκείμενα σε κινητοποιήσεις;

Αποσαφήνιση χρειάζεται και ένα άλλο ζήτημα πρώτιστης πολιτικής σημασίας. Αυτό της ενότητας δράσης της Αριστεράς, που ως αίτημα είναι υπαρκτό και αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την αποτελεσματικότητα των λαϊκών αγώνων.

Αυτή η ενότητα δράσης υπονομεύεται δυστυχώς από το ΚΚΕ όχι μόνο γιατί εμμένει σε συντηρητικές θέσεις περιχαράκωσης αλλά και γιατί αντιδρά στην κοινή δράση για οποιοδήποτε θέμα.

Αντιθέτως υπάρχουν και αναπτύσσονται δυνατότητες κοινής δράσης με δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ.

Πρέπει όμως να είναι σαφές ότι η αναδίπλωση του ΚΚΕ, η επιστροφή του στο παρελθόν και οι μεγάλες πολιτικές και προγραμματικές διαφορές μας καθώς και ο συντηρητικός πολιτικός προσανατολισμός του ΠΑΣΟΚ δεν αφήνουν σήμερα τα περιθώρια γενικότερης πολιτικής ή εκλογικής συνεργασίας μαζί τους.

Ο αριστερός κινηματικός ριζοσπαστισμός μας και ο προοδευτικός μεταρρυθμισμός μας για να έχει πολιτικό και κοινωνικό αντίκρισμα, σταθερή βάση και κοινωνική αναφορά, πρέπει να εδράζεται στα βασικά χαρακτηριστικά του ιδεολογικού ρεύματος που εκπροσωπούμε στη χώρα.

Η σύνθεση της ανανεωτικής Αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας και των πολύμορφων κοινωνικών κινημάτων (φεμινιστικού, εναλλακτικών κ.λπ.) προϋποθέτει ως στρατηγικές επιλογές:

- Τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία (Κοινοβούλιο, πολιτικές ελευθερίες, ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα)

- Τον αριστερό ευρωπαϊσμό και με τη συμμετοχή στο κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς (πάλη εντός για πολιτική ενοποίηση, εκδημοκρατισμό λειτουργιών, κοινωνική αλληλεγγύη, ανατροπή κυρίαρχων επιλογών)

- Το οικολογικό πρόταγμα ως ολιστική προσέγγιση, που διαπερνά το σύνολο των προτάσεών μας για την ανάπτυξη και την οργάνωση της καθημερινής ζωής της κοινωνίας.

Τα εμπεριέχει και τα αποτυπώνει στη φυσιογνωμία του ο ΣΥΡΙΖΑ; Ευθέως εκτιμούμε πως όχι.

Με βάση τις παραπάνω εκτιμήσεις ο ΣΥΝ σε ένα οπωσδήποτε ευνοϊκότερα διαμορφωμένο κλίμα πρέπει να οδηγηθεί στιες κάλπες με εμπιστοσύνη στη φυσιογνωμία του και την πολιτική του.

Επιτρέψτε μου μια παρέκβαση. Ο σ. Ν. Χουντής ισχυρίστηκε στην εισήγησή του, και το ίδιο ισχυρίζομαι και εγώ, ότι ως κόμμα είμαστε σε καλή –ευνοϊκή κατάσταση. Αυτό το απέδωσε στο γεγονός ότι έχουμε και τους συμμάχους μαζί μας και η συνεισφορά τους είναι σημαντική. Εγώ θα ήθελα, αντιθέτως, να ισχυριστώ ότι η παρουσία των συμμάχων θολώνει τα φυσιγνωμικά χαρακτηριστικά μας και άρα μειώνει την ελκτική δύναμη του κόμματος στην κοινωνία. Ισχυρίστηκε επίσης ότι η παρουσία των συμμάχων είναι αυτή που μας έδωσε τις αναγκαίες οριακά ψήφους προκειμένου να περάσουμε το κατώφλι του 3% το 2004. Προφανώς τα ιστορικά γεγονότα δεν μπορείς να τα ανασυνθέσεις, όμως και εγώ ισχυρίζομαι ότι αν δεν υπήρχαν οι σύμμαχοι η παρουσία μας θα ήταν πιο ελκτική και άρα θα είχαμε ξεπεράσει πολύ πιο άνετα το κατώφλι. Φυσικά γνωρίζω πως και οι δύο ισχυρισμοί είναι όψεις της αλήθειας. Ισχυρίζομαι πως δεν έχω την άποψη πως την κατέχω προνομιακά.

Εμείς λοιπόν, που υπογράφουμε το κείμενο, δεν συμφωνούμε με την κάθοδο του κόμματος στις εκλογές με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ.

Προτείνουμε την εκλογική κάθοδο του ΣΥΝ με αμφίπλευρες συνεργασίες που θα αποτυπώνουν ως πολιτικό προσανατολισμό τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης δημοκρατικής αριστεράς και με εκλογικό πρόγραμμα που θα συνδιαμορφώσουμε με ανοιχτές διαδικασίες.

Κλείνοντας το θέμα αυτό θα ήθελα να σημειώσω ότι εδώ οι σύντροφοι Α. Μαντδάκης και Μ. Σαμπατακάκης εκφράζουν μιαν άλλη προσέγγιση. Όχι στην στην πολιτική μας πρόταση της εκλογικής καθόδου αλλά στην ιστορική και πολιτική αποτίμηση του ΣΥΡΙΖΑ.

3. Η διακήρυξη που μας προτείνεται για έγκριση είναι κατά τη γνώμη μας κείμενο μη μεταρρυθμίσιμο. Είναι άλλη κατεύθυνση, από αυτή που αναφέρεται στα αναγνωρίσιμα φυσιογνωμικά και πολιτικά χαρακτηριστικά του ΣΥΝ. Εκφράζει αναμφισβήτητα μια εργώδη προσπάθεια συγκερασμού με τις απόψεις όλων των διαθέσιμων για σύμπραξη στο εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ, είναι γραμμένο με γλώσσα και ύφος το καλύτερο δυνατό. Είναι όμως το περιεχόμενο και η ουσία του που μας βρίσκει στην αντίπερα όχθη.

Χαρακτηριστικά του στοιχεία:

Ι. Εξαφανίζεται ο καταστατικός στόχος του ΣΥΝ για σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία και προβάλλεται ο στόχος ενός σοσιαλισμού που εμπνέεται από τη σοσιαλιστική επανάσταση του 17, άντε και τη Παρισινή Κομμούνα.

ΙΙ. Κάνει τη σαφή επιλογή της αυτοτοποθέτησης ως αριστερά της διαμαρτυρίας και της πολιτικής αντίστασης για μια μακρά περίοδο. Μέχρις ότου διαμορφωθούν οι επαναστατικές συνθήκες;;;

Αδιαφορεί, στην πράξη και ως συνέπεια αυτής της επιλογής, για την υπόθεση της διακυβέρνησης για την αντιμετώπιση και λύση πραγματικών προβλημάτων του λαού. Κριτικάρει αρνητικά την επιλογή αριστερών ευρωπαϊκών κομμάτων για συμμετοχή στην διακυβέρνηση των χωρών τους, εξαφανίζει και τη νέα άκρως ενδιαφέρουσα πραγματικότητα των ευρύτερων συμμαχιών με τη συμμετοχή αριστερών κομμάτων στην αλλαγή του πολιτικού χάρτη στη Λατινική Αμερική.

ΙΙΙ. Είναι κείμενο που εμπνέεται από ένα βαθύτατο αντιευρωπαϊσμό. Είναι πίσω και από τη Διακήρυξη της Πρωτοβουλίας τον Δεκέμβρη του 2003. όπου υπήρχε η διατύπωση του ενδιαφέροντος για μια άλλη Ευρώπη. Εκεί σημειώνονταν έστω και αισχυντηλά, το ενδιαφέρον για τη συζήτηση για κοινή Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας. Η αδυναμία εξάλλου του κειμένου, η πολιτική αδυναμία του εκλογικού σχήματος είναι ότι κατεβαίνουμε στις εκλογές διακηρύσσοντας ότι στο κεντρικό ζήτημα που διαπερνάει όλες τις πολιτικές στο θέμα Ευρώπη λέμε 4-5 βροντερά ΟΧΙ αλλά για τις πολιτικές ή γενικότερα τη θέση μας θα «οργανώσουμε ανοιχτά, πλατιά και αποτελεσματικά τη συναφή συζήτηση.

ΙV. Απέναντι στο ΚΚΕ η κριτική μας είναι μόνο ότι είναι αντιενωτικό, αντί να αναπτύσσονται οι μεγάλες πολιτικές και προγραμματικές διαφορές μας( πχ. Η εμμονή του στα δόγματα του υπαρκτού σοσιαλισμού, οι θέσεις του για αποδέσμευση από την ΕΕ, για λαϊκή οικονομία κλπ).

V. Τέλος άλλα όχι με μικρότερη σημασία στον τομέα της οικονομίας, είναι ανύπαρκτο. Εκτός από τη συνήθη κλάψα για τα δεινά του καπιταλισμού οι προτάσεις δεν εντάσσονται σε κανένα σχέδιο. Στην καλύτερη περίπτωση γίνεται μνεία και συμφωνία με τις προτάσεις και τα αιτήματα των συνδικάτων.

4. Απέναντι στη Διακήρυξη επιχειρείται να παρουσιαστεί ένα σύστημα προτάσεων για την οικονομία την κοινωνία τα δημοκρατικά δικαιώματα, όχι ως απλή παράθεση αλλά ως ενιαίο σύστημα που εντάσσεται στην αναγκαιότητα αντιμετώπισης της χώρας μας ενός σύνθέτου και πολύπλοκου σύνολου επιλογών, όπου θα γνωρίζουμε από ποια πλευρά είμαστε και τίνων τα συμφέροντα θα προωθούμε. Η ριζική ανασυγκρότηση δομών και λειτουργιών της οικονομίας, της κοινωνίας και της πολιτικής προβάλλεται από πολλές πλευρές ως η απάντηση σε αυτήν την ανάγκη. Αν όμως δεν έχει σαφή γενικό προσανατολισμό και σαφή κριτήρια επιλογών ανάμεσα σε πολλές υπαρκτές πολιτικές και λύσεις για κάθε πρόβλημα, τότε ο όποιος εκσυγχρονισμός μπορεί να καταλήγει σε απλή προσπάθεια αμυντικής και παθητικής προσαρμογής και μάλιστα προς συχνά αντιφατικά πρότυπα, εις βάρος των πιο αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων και χωρίς κοινωνική προοπτική.

Στις επερχόμενες βουλευτικές εκλογές δεν αρκεί να καταγγέλλουμε την Κυβέρνηση της ΝΔ και τις προηγούμενες του ΠΑΣΟΚ. Ούτε πείθουμε κανένα με το να προβάλουμε το σύνολο των αιτημάτων των συνδικαλιστικών φορέων. Θα πρέπει να προτάξουμε κεντρικές πολιτικές – προγραμματικές προτεραιότητες για τη χώρα και τους πολίτες (τους εργαζόμενους, τους ανέργους, τους νέους, τις γυναίκες, τους συνταξιούχους κλπ).

Προτείνουμε γι΄ αυτό ένα συγκροτημένο και συνεκτικό σύστημα προτάσεων για την παραγωγική αναδιάρθρωση της χώρας μας, με διεύρυνση της απασχόλησης και της κοινωνικής συνοχής το οποίο δεν μπορεί να νοείται ως επιτάχυνση της απελευθέρωσης των αγορών και ένταση των ιδιωτικοποιήσεων.

Δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις στον τομέα των ανθρωπίνων και κοινωνικών δικαιωμάτων οι οποίες μαζί ένα πακέτο προτάσεων για την εξωτερική πολιτική της χώρας που οφείλουν επίσης να αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία μιας πρότασης προοδευτικής διακυβέρνησης

Όλα αυτά φυσικά τα εντάσσουμε μέσα στο πλαίσιο ενός αριστερού ευρωπαϊσμού, μιας Ε.Ε. της οποίας επιζητούμε μια δημακρατική συγκρότηση, μια νέα Ευρωπαϊκή Συνταγματική Συνθήκη, που θα προωθεί προοδευτικές μεταρρυθμίσεις σε μια κατεύθυνση ομοσπονδιακή, δημοκρατική, κοινωνική, οικολογική.

5. Τέλος αλλά όχι έσχατο, θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι ο ΣΥΝ δεν είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας ή προπαγάνδας. Στόχος του είναι να εφαρμοστούν οι προτάσεις του με αλλαγή των κοινωνικών και πολιτικών συσχετισμών. Άρα στοιχείο του συνολικού προγράμματός του είναι και η εναλλακτική του πρόταση για την διακυβέρνηση της χώρας.

Θετική είναι η εμπειρία ορισμένων κομμάτων του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς(καθώς και των Πρασίνων) από τις προσπάθειές τους να απαντήσουν σε θέματα διακυβέρνησης των χωρών τους.

Είναι φανερό ότι η πρόταση αυτή δεν μπορεί να αποσπαστεί από το προγραμματικό της πλαίσιο και κυρίως δεν μπορεί να αποσπαστεί από τις προϋποθέσεις αλλαγής του δικομματικού πολιτικού συστήματος και την μη ύπαρξη αυτοδυναμίας.

Ο ΣΥΝ οφείλει να αμφισβητεί το δικομματικό μοντέλο και να επιδιώκει την αλλαγή του. Με το πρόγραμμά του και με την εναλλακτική πρότασή του να στοχεύει σε μια μεταφιλελεύθερη πολιτική και διακυβέρνηση. Να θέλει να συμβάλλει στην ενίσχυση των δυνάμεων, που θα αγωνιστούν για εκτεταμένες διαρθρωτικές αλλαγές με κοινωνικό περιεχόμενο και για τη συγκρότηση μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας.

Είναι φανερό, ότι όλα αυτά τα στοιχεία και οι προϋποθέσεις δεν υπάρχουν σήμερα. Αυτό όμως δεν συνεπάγεται εφησυχασμό, ή αναγκαστική αυτοπεριχαράκωση στις γραμμές του κόμματος. Αντιθέτως αποτελεί μια συνεχή ανοιχτή πολιτική πρόκληση – πρόσκληση που πρέπει να απευθύνεται στους προοδευτικούς και αριστερούς πολίτες, ενταγμένους ή μη, στις πολιτικές δυνάμεις και κινήσεις που διακηρύσσουν την αντίθεσή τους στο νεοφιλελευθερισμό και θεωρούν ότι τους αφορά η μεγάλη περιπέτεια της συμπόρευσης του συνόλου των δυνάμεων που του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της οικολογίας. Ο ΣΥΝ, κρατώντας ταυτόχρονα τα μέτωπα της πολιτικής και ιδεολογικής διαπάλης αναπεπταμένα, μέρα με την ημέρα, οφείλει να πείθει ότι εργάζεται για την πραγματοποίηση μιας τέτοιας ανοικτής και έντιμης πολιτικά πρότασης.

Η πρόταση αυτή απαιτεί και προϋποθέτει ισχυρή κι αξιόπιστη πολιτική παρουσία του ΣΥΝ και ανάπτυξη κοινωνικών και πολιτικών αγώνων, που θα στηρίζουν το αίτημα για θεσμικούς και πολιτικούς μετασχηματισμούς, για διαρθρωτικές αλλαγές στο πολιτικό σκηνικό.

Γι΄ αυτό, στις ερχόμενες βουλευτικές εκλογές, κεντρική πολιτική επιδίωξη του ΣΥΝ είναι η μέγιστη δυνατή εκπροσώπησή του στη Βουλή και η ευρύτερη συναίνεση στις πολιτικές και προγραμματικές του θέσεις.

Να υπογραμμίσω τελειώνοντας ότι η συνολική ΠΡΟΤΑΣΗ συνίσταται στο ότι: δεν συμφωνούμε με την κάθοδο του κόμματος στις εκλογές με το σχήμα ΣΥΡΙΖΑ.

Προτείνουμε την εκλογική κάθοδο του ΣΥΝ με αμφίπλευρες συνεργασίες που θα αποτυπώνουν ως πολιτικό προσανατολισμό τα χαρακτηριστικά μιας σύγχρονης δημοκρατικής αριστεράς και με εκλογικό πρόγραμμα που θα συνδιαμορφώσουμε με ανοιχτές διαδικασίες, και που προφανώς θα στηρίζεται στις προγραμματικές και πολιτικές αρχές του κείμενου μας.

Αυτή την πρόταση σας καλώ να υπερψηφίσετε.

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1623