Φτάνει πιά...
Λάμπρος, Τσουκνίδας
2007-02-08
Φόραγε κουκούλα και, από τον τρόπο που μίλαγε στο κινητό, κρεμασμένος από τα κάγκελα, έδινε την αίσθηση πως ήτανε χαπακωμένος -αν δεν ήταν, ακόμα χειρότερα... Πίσω του, ένα ανατριχιαστικό σύνθημα -ύβρις στη μνήμη του δολοφονημένου από τους τρομοκράτες Παύλου Μπακογιάννη...
Ξανακοίταξε το νεαρό κουκουλοφόρο -και είδε τους αχαλίνωτους που καίγανε τα γήπεδα... Ξανακοίταξε το σύνθημα -και διαπίστωσε πως το πλαισίωναν και άλλα παρόμοια... Ξανακοίταξε το κατειλημμένο Πολυτεχνείο και δάκρυσε...
Δεν ήταν δάκρυα από τα δακρυγόνα, που χανε πέσει για άλλη μια φορά, αλλά από την ανάμνηση εκείνης της πρώτης συγκέντρωσης μετά τη μεταπολίτευση, τότε που πριν την πορεία είχε αφήσει, πιτσιρίκι ακόμη, ένα λουλούδι και ένα ποιηματάκι στα ίδια κάγκελα που τώρα βάσταγε ο νεαρός κουκουλοφόρος...
Θυμήθηκε εκείνο το ατέλειωτο ποτάμι που ξεχυνόταν προς την πρεσβεία με τα λόγια του τραγουδιού στο στόμα: "η ζωή τραβάει την ανηφόρα" -η ζωή, όχι ο θάνατος που κάποιοι δοξολογούσαν ξεδιάντροπα γράφοντας τα συνθήματα τους στον τοίχο του χώρου που συμβόλιζε όσο κανένας την αντίσταση στο φασισμό, την αντίσταση στο θάνατο...
Ξανακοίταξε το νεαρό κουκουλοφόρο, ξανακοίταξε το σύνθημα και ένιωσε πως πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα στρέφονται στο θάνατο αφού δεν αντέχουν να ζήσουν -τι σχέση, όμως, μπορεί να έχει αυτό με την προστασία της ελευθερίας της έκφρασης και με το πανεπιστημιακό άσυλο;
Απορούσε. Απορούσε πώς το ανέχονταν όσοι στο Πολυτεχνείο είχαν αφήσει σταγόνες από το αίμα τους -τότε που στα κάγκελα ακουμπούσαν οι κάνες των τανκς και όχι πανάκριβα κινητά... Απορούσε πως το ανέχονταν στελέχη έτοιμα, στο όνομα της αριστεροσύνης τους, να κατακεραυνώνουν όποιον είχε διαφορετική άποψη ως "δεξιό" ενώ ξεχνάγανε πως ο Μαρξ και ο Ένγκελς (που τόσο εύκολα επικαλούντο) αναφέρονταν στο Νετσάγεφ ή στο Μπακούνιν και το "Σύνδεσμο" του μιλώντας για "δόγματα καθαρά χριστιανικής προέλευσης" και τονίζοντας πως ο "Σύνδεσμος" "υπερέβη ως τη γελοιότητα τους όρους και αντικατέστησε την Αγία Καθολική και Ρωμαϊκή Εκκλησία των Ιησουιτών με την αρχι-αναρχική και παν-καταστροφική ιερή επαναστατική υπόθεση "... Τόσο κοντή μνήμη πια που να μη μπορούν να βρουν ούτε μια κουβέντα καταδίκης των απογόνων;
Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1631