Η νίκη της δημοκρατίας
Jean-Marie, Colombani
Τα Νέα, 2007-04-24
Ήταν μια διπλή νίκη: νίκη της δημοκρατίας επί του εαυτού της• και εναντίον των άκρων της. Η ιστορία θα θυμάται αυτήν την ηλιόλουστη ημέρα του Απρίλη, τις μεγάλες ουρές των ψηφοφόρων, όλοι υπομονετικοί, όλοι κινητοποιημένοι. Έπειτα από τόσα χρόνια καχυποψίας, πολλαπλών εναλλαγών, ανόδου των άκρων, έχουμε αυτή τη φορά, στο τέλος μιας μπερδεμένης αλλά συναρπαστικής εκστρατείας, αυτήν την πρωτοφανή συμμετοχή, αυτό το δημοκρατικό παλιρροϊκό κύμα και αυτήν την πρόκριση της Σεγκολέν Ρουαγιάλ και του Νικολά Σαρκοζί, ώστε να διασφαλιστεί πως ο δεύτερος γύρος θα προσφέρει πράγματι μια καθαρή επιλογή. Για να σβηστεί, θα ’λεγε κανείς, η 21η Απριλίου του 2002• για να μη μπορεί κανείς να πει πως το μέλλον κτίζεται εν αγνοία μας.
Η Σεγκολέν υπόσχεται να επαναφέρει την αισιοδοξία. Ο Σαρκοζί να παράσχει σε όλους τα μέσα που χρειάζονται για να πετύχουν. Τις επόμενες 15 ημέρες, οι δύο υποψήφιοι θα προσπαθήσουν να πείσουν πως η οδός που εκπροσωπούν είναι η καλύτερη. Για να το κάνουν, θα πρέπει να αντιμετωπίσουν το κέντρο.
Στην πραγματικότητα, και οι δύο προκρίθηκαν εις βάρος των άκρων: η Σεγκολέν ωφελήθηκε του φαντάσματος του 2002 και σφυροκόπησε την ακροαριστερά και τους Πράσινους• ο Σαρκοζί κέρδισε το στοίχημά του, που ήταν να απορροφήσει ένα μέρος της ψήφου Λεπέν και να οδηγήσει τον τελευταίο σε ένα επίπεδο όπου παύει πλέον να βαρύνει - ακόμα μια νίκη της Κυριακής. Συνέπεια αυτού του κινήματος είναι μια επιστροφή προς το κέντρο, που γίνεται το βασικό διακύβευμα του δεύτερου γύρου. Το παράδοξο αυτής της εκστρατείας: για να μπορέσει η συζήτηση να λάβει χώρα στο κέντρο, χρειάστηκε το κέντρο αυτό να μην είναι παρών στον δεύτερο γύρο.
Ο Σαρκοζί πρέπει τώρα να κάνει να ξεχαστούν οι δεξιές ακρότητές του και να κοιτάξει προς τον παραδοσιακό του κεντρώο σύμμαχο. Απέναντι στο «οτιδήποτε εκτός του Σαρκοζί», διαθέτει μερικές εφεδρείες. Η λύση της εξίσωσης είναι πιο δύσκολη για την Σεγκολέν. Προκειμένου να κερδίσει, πρέπει να ανακτήσει το μεταρρυθμιστικό εκλογικό σώμα που μετακινήθηκε προς το κέντρο• και να πείσει τις λαϊκές τάξεις που μοιάζουν στην πλειοψηφία τους στραμμένες Δεξιά. Πολλά θα εξαρτηθούν από την ικανότητά της να κινητοποιήσει. Προς το παρόν πάντως, δεν έχει δώσει κανένα σημάδι ανοίγματος προς το κέντρο• και δεν μοιάζει να έχει πειστεί ακόμα πως, όταν θέλει κανείς να κυβερνήσει, πρέπει να αποδεικνύεται ικανός να περιβάλλεται από τους καλύτερους. Όλοι γνωρίζουν, από αυτή την άποψη, ποιος θα έπρεπε να είναι, σε μια εκστρατεία που παίζεται πάνω στην ανάγκη για μεταρρύθμιση, ο ρόλος και η θέση ενός Ντομινίκ Στρος-Καν.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1775