Ρούχα μαζί που πλύθηκαν κι έχουνε γίνει ροζ...
Χριστίνα, Πουλίδου
Αυγή της Κυριακής, 2007-05-06
Μέσα από μια δίνη απρόβλεπτων και εκβιαστικών γεγονότων που διαμόρφωσαν μιαν εικόνα πολιτικής κρίσης, η Τουρκία μετά βεβαιότητος βαδίζει προς τις βουλευτικές εκλογές που θα λάβουν χώρα στις 22 Ιουλίου. Αυτή είναι εξάλλου η μόνη βεβαιότητα που μπορεί σήμερα να διατυπωθεί, καθώς από κει και πέρα αρχίζουν τα ερωτήματα, δεδομένου ότι τα πάντα στην Τουρκία κινούνται στο ακρότατο όριο των υποθέσεων και των ερμηνειών. Πότε θα γίνουν προεδρικές εκλογές και με ποιο σύστημα, θα γίνουν συνταγματικές μεταρρυθμίσεις, ποιος θα εκτελέσει χρέη προέδρου μετά τη λήξη της θητείας Σεζέρ, είναι λ.χ. μερικά από τα εκκρεμή ζητήματα που δέχονται ποικίλες απαντήσεις.
Αναλυτικότερα, σήμερα το πρωί αναμένεται να επαναληφθεί ο α γύρος της προεδρικής εκλογής και εκτιμάται ότι θα αποβεί άκυρος, καθώς δεν θα υπάρξει η απαρτία των 367 βουλευτών. Ο Αμπ. Γκιούλ αναμένεται μετά ταύτα να αποσύρει την υποψηφιότητά του και η διαδικασία της προεδρικής εκλογής θα μείνει σε αναστολή.
Κατά τις δηλώσεις Ερντογάν εξάλλου, η τρέχουσα Βουλή θα κληθεί άμεσα να εγκρίνει ένα πακέτο συνταγματικών μεταρρυθμίσεων, που μεταξύ άλλων προβλέπουν την εκλογή προέδρου απευθείας από τον λαό. Ο Ντ. Μπαϊκάλ θεωρεί ότι είναι εκπρόθεσμη αυτή η διαδικασία, ο Ε. Μουμτσού όμως (ηγέτης του αντιπολιτευτικού ANAVATAN που διαθέτει 20 έδρες στη Βουλή) δήλωσε πως θα στηρίξει τις συνταγματικές τροποποιήσεις. Αν οι μεταρρυθμίσεις προλάβουν και ολοκληρώσουν το πολύπλοκο δρομολόγιό τους πριν ξεκινήσει η επίσημη προεκλογική περίοδος – ψηφιστούν δηλαδή από τη Βουλή, τεθούν υπό την επικύρωση του προέδρου, αναπεμφθούν στη Βουλή (καθώς εκτιμάται ότι ο πρόεδρος Σεζέρ δεν θα τις επικυρώσει) και λάβουν τελικά την απαιτούμενη έγκριση των 367 βουλευτών – τότε στις 22 Ιουλίου ο λαός θα εκλέξει κυβέρνηση και πρόεδρο σε δύο κάλπες. Ειδάλλως, είπε ο Τ. Ερντογκάν, την ίδια μέρα θα λάβει χώρα δημοψήφισμα που θα ανοίγει τον δρόμο στην απευθείας εκλογή του Προέδρου από τον λαό.
Με τούτα και με κείνα, όταν λήξει η θητεία Σεζέρ στις 16 Μαϊου, ποιος θα αναλάβει χρέη προεδρεύοντα, είναι το επόμενο ερώτημα. Κατά την επικρατέστερη άποψη, "ο απερχόμενος πρόεδρος συνεχίζει να εκτελεί τα καθήκοντά του μέχρι την εκλογή του νέου", κατά την άποψη όμως που υποστηρίζει ο πρόεδρος της Βουλής Μπ. Αρίντς "ο πρόεδρος Σεζέρ εξελέγη για 7 χρόνια, η θητεία του λήγει την 16η Μαίου, χρέη Προέδρου αναλαμβάνει συνεπώς ο αναπληρωτής του – δηλαδή ο πρόεδρος της Βουλής".
Απόλυτη σύγχυση εννοιών στην Τουρκία
Τα πάντα λοιπόν στην Τουρκία κινούνται στο ακραίο όριο της βούλησης του συνταγματικού νομοθέτη, καθώς οι εξελίξεις είναι ανώμαλες σε μια χώρα που διακρίνεται για τις παραδοξότητες και τις εσωτερικές αντινομίες του συστήματός της. Ο εκσυγχρονιστής πρωθυπουργός της χώρας, που πέτυχε να ανακάμψει θεαματικά την εθνική οικονομία, να εντάξει την Τουρκία σε ευρωπαϊκή τροχιά και να κερδίσει τη διεθνή αναγνώριση, είναι ο ηγέτης που επί των ημερών του η μαντήλα σκεπάζει τις κεφαλές του 60% των γυναικών, οι άντρες φορούν την Παρασκευή το "παντελόνι της προσευχής" (που είναι ξεχειλωμένο στα γόνατα από τις επικύψεις στην κατεύθυνση της Μέκκας), τα φτηνά ξενοδοχεία (ισλαμικής ιδιοκτησίας) έχουν χωριστά τα δωμάτια των αντρών από αυτά των γυναικών και οι μουσουλμάνες κολυμπούν με... στολή δύτη, που σκεπάζει σώμα, κεφάλι, χέρια, πόδια... Ο στρατός, που εμφανίζεται ως ο εγγυητής της δημοκρατίας και του κοσμικού κράτους, είναι ο παράγοντας που με πραξικοπήματα αποκαθήλωσε τέσσερις δημοκρατικά εκλεγμένες κυβερνήσεις. Ο ηγέτης του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος Ντ. Μπαϊκάλ είναι αυτός που "στοχοποίησε" ουσιαστικά τον (δολοφονημένο) Χρ. Ντίνκ, απορρίπτοντας την τροποποίηση του άρθρου που θεσπίζει τον "τουρκισμό" των πολιτών και αυτός που (τις προάλλες μόλις) απείλησε εμμέσως το Συνταγματικό δικαστήριο ότι αν δεν κάνει δεκτή την προσφυγή του θα ακολουθήσουν "ταραχές" στη χώρα... Ο "μετριοπαθής ισλαμιστής" Τ. Ερντογάν τέλος, είναι αυτός που διόρισε ισλαμιστές σε όλη την ιεραρχία της δημόσιας διοίκησης, παρά τις αντιδράσεις του στρατού και του προέδρου Σεζέρ, είναι όμως κι αυτός που εκπαραθύρωσε τον Ρ. Ντενκτάς, ένα πρόσωπο-ταμπού στην εθνική πολιτική σκηνή της Τουρκίας.
Στην Τουρκία συνεπώς όλα είναι μπερδεμένα και όλοι λειτουργούν με "κρυφές ατζέντες". Το βέβαιον είναι πως, παρά την πολιτική κρίση και την οικονομική αντανάκλασή της, η εθνική οικονομία δεν κινδυνεύει – όπως συνέβη στην κρίση του 2001, όταν η οικονομία συρρικνώθηκε κατά 10% του ΑΕΠ. "Είναι το αγκυροβόλι της Ε.Ε. και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που κάνει τη διαφορά" παρατήρησε ένας Βρετανός αναλυτής. Μήπως όμως τελικά, η ανασφάλεια για το αν υπάρχει αυτό το "αγκυροβόλι", είναι αυτή που πυροδότησε την παρούσα κρίση; Μήπως δηλαδή, η μετωπική σύγρουση εκδηλώθηκε ακριβώς μόλις ξεθώριασε η προοπτική ένταξης στην Ε.Ε.; Με άλλα λόγια, μήπως ήταν η αμφίθυμη στάση της Ε.Ε. έναντι της Τουρκίας ο καταλύτης που επέτρεψε στις δυνάμεις που καταπιέστηκαν από την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας να αντιδράσουν τώρα δυναμικά, σε μια μάχη "νυν υπέρ πάντων" - μήπως;
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1802