Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η Ε.Ε. αντιμέτωπη με τη Ρωσία

Thomas, Ferenczi

Le Monde, Το Βήμα, 2007-05-25


Όπως διεφάνη από την έναρξη του πολέμου στο Ιράκ, η ενσωμάτωση το 2004 οκτώ χωρών από το πρώην σοβιετικό μπλοκ στην ΕΕ ενδυνάμωσε στους κόλπους της αυτό που είθισται να ονομάζεται «φιλοαμερικανικό στρατόπεδο». Οι νεοεισερχόμενοι θεωρούν ότι είναι μέλη ενός «ευρωατλαντικού» συνόλου το οποίο βασίζεται στη βαθιά αμοιβαιότητα μεταξύ Eυρώπης και Ηνωμένων Πολιτειών.

Όταν οι συγκεκριμένες χώρες εξέφρασαν δημόσια την υποστήριξή τους προς τον Τζορτζ Mπους, ο Ζακ Σιράκ, όπως θυμόμαστε όλοι, τους δήλωσε ότι είχαν χάσει μια ευκαιρία να το βουλώσουν. Αυτή η διακήρυξη δεν τις εμπόδισε να συνεχίσουν να εκφράζουν τη συμπάθειά τους προς την Ουάσιγκτον. Σε μια προσπάθεια να αναθερμάνει τον διατλαντικό σύνδεσμο -εξασθενημένο από την αμερικανική εισβολή στο Ιράκ - η Ανγκελα Μέρκελ επικύρωσε, στο όνομα της Ευρώπης, μια πολιτική, την οποία ο νέος πρόεδρος της Γαλλίας Νικολά Σαρκοζί θα σπεύσει να εγκρίνει.

Η επίδραση όμως των πρώην κομμουνιστικών κρατών στην πολιτική της Ένωσης έχει μια άλλη συνέπεια, συμπληρωματική της προαναφερθείσας: συμβάλλει ευρέως στη σκλήρυνση των σχέσεων με τη Μόσχα - κάτι το οποίο διεφάνη στη Σύνοδο Κορυφής μεταξύ ΕΕ και Mόσχας στη Σαμάρα. Τέλος στον άξονα Σιράκ - Πούτιν - Σρέντερ. Σήμερα οι εντάσεις μεταξύ των ευρωπαίων ηγετών και του κυρίου του Κρεμλίνου είναι σε έξαρση.

Οι καβγάδες πολλαπλασιάζονται, οι παρεξηγήσεις συσσωρεύονται, η δυσπιστία κυριαρχεί. Tρία κράτη-μέλη της Ένωσης είναι μάλιστα σε ανοιχτό πόλεμο με τη Μόσχα: η Πολωνία, εξαιτίας του ρωσικού εμπάργκο στις εξαγωγές οίνου της, η Εσθονία, μετά τις αναταραχές που ξέσπασαν από τη μετακίνηση ενός μνημείου του Κόκκινου Στρατού, η Λιθουανία, για τις διακοπές στις παραδόσεις πετρελαίου στον αγωγό Ντρούτζμπα.

Η Ρωσία -όπως τονίζουν στις Βρυξέλλες- δεν αποδέχθηκε στην πραγματικότητα ποτέ το γεγονός ότι οι πρώην δορυφόροι της απομακρύνονται από αυτήν. Δεν καταλαβαίνει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση ενστερνίζεται τους λόγους για τους οποίους τηρούν αυτή τη στάση και ότι αφήνει μικρά κράτη, όπως έγραφε στις 16 Μαΐου στην εφημερίδα «International Herald Tribune» o Ρώσος ειδικός Σεργκέι Α. Καραγκάνοφ, «να επιβάλουν τον νόμο τους στο Βερολίνο, στο Παρίσι ή στη Ρώμη». Συνηθισμένη στο «διαίρει και βασίλευε», η Μόσχα προτιμά να συνδιαλέγεται απευθείας με τα μεγάλα κράτη της Ένωσης και όχι με τις Βρυξέλλες.

Οι Ευρωπαίοι αποφάσισαν να δημιουργήσουν ένα μέτωπο ενιαίο. «Οι Ρώσοι πρέπει να συνηθίσουν στην ιδέα ότι τα νέα κράτη-μέλη αποτελούν μέρος της Ένωσης με τους ίδιους όρους που ισχύουν και για τα υπόλοιπα» υποστηρίζει ανώνυμος διπλωμάτης. Δεν υπάρχει βεβαίως αμφιβολία ότι οι ηγέτες της ΕΕ, από την καγκελάριο της Γερμανίας Άνγκελα Μέρκελ ως τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Mανουέλ Μπαρόζο, αισθάνονται θλίψη που η Πολωνία, με τη στήριξη των χωρών της Βαλτικής, μπλοκάρει το άνοιγμα των διαπραγματεύσεων για τη νέα συμφωνία με τη Ρωσία. Θεωρούν όμως εξίσου αναγκαίο το να παραμείνει η Ευρώπη ενωμένη ενώπιον του Βλαντίμιρ Πούτιν.

To πρόβλημα, εκτιμά η Κατίνκα Μπάριστς, οικονομολόγος του Κέντρου Ευρωπαϊκής Μεταρρύθμισης (CER), είναι ότι δεν αρκεί να συστήσει κάποιος στους «27» να «μιλήσουν με μια φωνή». Πρέπει να μείνουν σταθεροί σε μια κοινή θέση. Αλλιώς υπάρχουν «πραγματικές διαφορές στις θέσειs και στους σκοπούς των διαφόρων κρατών-μελών». Η Ένωση οφείλει να βρει τα μέσα να εναρμονίσει τις στάσεις τους. Για την Κατίνκα Μπάριστς οι Ευρωπαίοι έχουν ανάγκη να ξεκινήσουν έναν διάλογο «τίμιο και με προοπτική» όσον αφορά την πολιτική τους ως προς τη Ρωσία για να φθάσουν σε έναν «σαφή καθορισμό» των απαιτήσεων και των προσπαθειών τους.

Η δυσκολία, επισημαίνει ο Γάλλος γερουσιαστής Ιβ Ποζό, σε πρόσφατη έκθεσή του («Ευρωπαϊκή Ένωση - Ρωσία: ποιες σχέσεις;») είναι «να καθοριστεί ένα συγκεκριμένο μοντέλο συνεργασίας», το οποίο θα συμπεριλαμβάνει τις ιδιαιτερότητες ενός κράτους για το οποίο η είσοδος του στην Ευρωπαϊκή Ένωση δεν αποτελεί φιλοδοξία του. Πώς να πείσει κανείς τη Ρωσία να σεβαστεί τα ανθρώπινα δικαιώματα όταν εμμένει στην αναφορά στις «κοινές αξίες» όσον αφορά την απαράδεκτη ανάμειξη στις εσωτερικές της υποθέσεις;

Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1840