Δεν φταίμε εμείς, φταίτε εσείς ... φταίνε κι οι άλλοι...
Χριστίνα, Πουλίδου
Αυγή της Κυριακής, 2007-07-15
Το παιδικό παιχνίδι της "μαγικής εικόνας", που όταν τη μετακινείς αποδίδει μια διαφορετική σύνθεση, θυμίζει η κατάσταση στην Κύπρο - όπου όλα βαίνουν προς το χείριστο. Η διολίσθηση είναι σταθερή, επίμονη και αναντίστρεπτη, καθώς το περίφημο status quo έχει ήδη μεταλλαχτεί και βρίσκεται στην κοίτη του κατήφορου. Οι έποικοι έχουν σημαντικά αυξηθεί, το ψευδοκράτος έπειτα από ένα 30χρονο αγώνα αναγνωρίστηκε τον περασμένο μήνα ως "Τουρκοκυπριακό Κράτος" από την Ισλαμική Διάσκεψη, ο \Μεχμέτ Αλί Ταλάτ\ επισκέπτεται ανεμπόδιστα τις ξένες κυβερνήσεις, το Γερμανικό Κοινοβούλιο υιοθέτησε ένα Ψήφισμα που περιέχει ιδιαίτερα αρνητικές για τα Κυπριακά συμφέροντα επισημάνσεις, στην Ευρωβουλή ασκούνται πιέσεις για τη συμμετοχή τουρκοκυπρίων με την ιδιότητα των "παρατηρητών" στις εργασίες του Κοινοβουλίου, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή λειτουργεί δικό της γραφείο στα κατεχόμενα, ενώ τέλος η "Επιτροπή Αποζημιώσεων" των κατεχομένων αναγνωρίστηκε ατύπως ως πρωτόδικο ένδικο μέσο από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.
Λες και άνοιξε ο ασκός του Αιόλου, ξαφνικά πέφτουν στα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας όλοι οι άνεμοι, που μέχρι τώρα φύσαγαν κόντρα στις επιθυμίες των τουρκοκυπρίων. Επί τριάντα-τόσα χρόνια, το ψευδοκράτος παρά τη μουσουλμανική αλληλεγγύη δεν αναγνωριζόταν από την Ισλαμική Διάσκεψη, ο λεγόμενος "Πρόεδρος" δεν γινόταν δεκτός από τις ξένες κυβερνήσεις, όλα τα Ψηφίσματα ήταν ευνοϊκά για την Κυπριακή Δημοκρατία, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν μπορούσε να διανοηθεί αυτό που έκανε πρόσφατα - τη λειτουργία αντιπροσωπείας της στα κατεχόμενα - και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων εκδίκαζε τις προσφυγές ελληνοκυπρίων (λ.χ. υπόθεση Λοϊζίδου) λόγω μη αναγνώρισης της τελεσιδικίας των εσωτερικών ένδικων μέσων στα κατεχόμενα. Αυτά συνέβαιναν ως τώρα και οποιαδήποτε απόπειρα παραβίασής τους (όταν π.χ. το Φόρειν Όφφις προσκαλούσε τον Ρ. Ντενκτάς για διαβουλεύσεις) αυτομάτως δημιουργούσε μείζον πολιτικό πρόβλημα, που μετά από διπλωματικές ενέργειες ακυρωνόταν. Τώρα, η αλυσίδα του "κακού" εξελίσσεται ομαλά, χωρίς εξάρσεις και μείζονες αντιδράσεις, σχεδόν παθητικά. Τι συμβαίνει στην Κύπρο;
Η σταδιακή επιδείνωση
Ο απελθών υπουργός Εξωτερικών \Γ. Λιλλήκας\ σε δηλώσεις του προ μηνός παραδέχθηκε δημοσίως, ότι οι έποικοι ίσως να έχουν ξεπεράσει τους 180.000 (ως μέτρο σύγκρισης υπενθυμίζεται, ότι το καταδικασμένο σχέδιο Ανάν προέβλεπε την παραμονή στην Κύπρο 40.000 εποίκων), ενώ πριν από τρείς μήνες μια επιτροπή του Γερμανικού Κοινοβουλίου επισκέφθηκε την Κύπρο και μεταξύ άλλων ζήτησε να επισκεφθεί τα κατεχόμενα. Η Κυπριακή κυβέρνηση αντέδρασε και προειδοποίησε τη Γερμανική αντιπροσωπεία πως στην περίπτωση που επιμείνει στο αίτημά της, θα ακυρωθεί όλο το πρόγραμμα των επαφών της στα ελεύθερα εδάφη. Οι Γερμανοί βουλευτές προσαρμόστηκαν στο πλαίσιο φιλοξενίας, όταν όμως επέστρεψαν στο Βερολίνο πέρασαν στην αντεπίθεση - προσκάλεσαν στη Γερμανία μιαν επιτροπή τουρκοκυπρίων βουλευτών (χωρίς να απευθύνουν αντίστοιχη πρόσκληση σε ελληνοκύπριους βουλευτές) και στη συνέχεια έθεσαν σε ψηφοφορία Ψήφισμα - που υπερψηφίστηκε από τους Χριστιανοδημοκράτες, τους Σοσιαλδημοκράτες, τους Πράσινους και τους Φιλελεύθερους - μέσω του οποίου καλείται η Λευκωσία να άρει τον αποκλεισμό των κατεχομένων, καλείται η Ε.Ε. να προωθήσει τη σταδιακή εναρμόνιση της "Βόρειας Κύπρου" με το κοινοτικό κεκτημένο και να γίνει μία απογραφή του πληθυσμού της Κύπρου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ... Το "κερασάκι στην τούρτα" ήρθε από τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών \Φ. Β. Στάινμαγιερ\, ο οποίος σε δήλωσή του αναφέρθηκε στη "Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου" και του οποίου το ολίσθημα απολογητικά μεταφράσθηκε από τον Κύπριο κυβερνητικό εκπρόσωπο ως "λεκτικό λάθος".
Στην Κύπρο επομένως, όπως είπε τις προάλλες ο υποψήφιος πρόεδρος \Δημ. Χριστόφιας\, "η ζωή μας έγινε δύσκολη" - κι ωστόσο, αυτή η επιδείνωση σημειώθηκε ύπουλα, σιωπηλά, σε συνθήκες αδιαφάνειας. Η Κυπριακή κυβέρνηση προσπέρασε ανεκτικά τα αλλεπάλληλα πλήγματα, διοχετεύοντας το μήνυμα ότι πρόκειται για τις αναμενόμενες παρενέργειες στο "όχι" του δημοψηφίσματος. Η πραγματικότητα βεβαίως είναι διαφορετική, διότι δεν είναι η στάση του λαού που έχει ενοχλήσει τη διεθνή κοινότητα - είναι η στάση της κυβέρνησης που έχει προκαλέσει το δημόσιο αίσθημα. Για την ακρίβεια, είναι η στάση εμπαιγμού που ακολούθησε ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος - όταν δεσμεύθηκε στη Ν. Υόρκη για την εμπλοκή του στη διαδικασία Ανάν για να την καταγγείλει εν συνεχεία ως "απαράδεκτη επιδιαιτησία", όταν επίσης προσυπέγραψε στις Βρυξέλλες τον Δεκέμβριο 2006 τη συμβολή του στην απεμπλοκή του Κανονισμού για το απευθείας εμπόριο και αμέσως μετά υπαναχώρησε, όταν κατήγγειλε για "χρηματισμό" όσους τολμούσαν να εκφράσουν διαφορετική άποψη, όταν απέπεμπε τον \Γκ. Φερχόυγκεν\, έθετε τελεσίγραφο στον \Τζακ Στρο\, κατέβαζε την μπάρα στην ελευθερο-επικοινωνία των Γερμανών βουλευτών. Αυτά "πληρώνει" η Κύπρος και όχι την απόρριψη του σχεδίου Ανάν από την κοινωνία. Η Κυπριακή κυβέρνηση όμως, για την ακρίβεια ο Πρόεδρος Παπαδόπουλος, χειρίζεται καλά τον μηχανισμό της "μαγικής εικόνας" - ενοχοποιώντας την κοινωνία αποενοχοποιεί την κυβέρνηση κι έτσι η "εικόνα" έρχεται στα ίσια της. "Φταίει" απλά... ο "Χατζηπετρής".
Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1940