Μερικές σκέψεις σχετικά με τον τρόπο βαθμολόγησης στις πανελλαδικές

Γιάννης Κ., Μπασιάκος

Αυγή, 2007-07-18


Η τελευταία εξέλιξη με τη βαθμολόγηση των γραπτών του μαθήματος των Αγγλικών, σε ένα βαθμολογικό κέντρο στη Θεσσαλονίκη, ανέδειξε σε όλο της το μεγαλείο την ανορθολογική οργάνωση του συστήματος διόρθωσης των γραπτών των πανελλαδικών εξετάσεων. Η όλη δομή του συστήματος είναι αποκαρδιωτική: μια ομάδα εκπαιδευτικών της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, κλεισμένη σε κάποιο σχολικό συγκρότημα διορθώνει γραπτά από το πρωί μέχρι το βράδυ, έναντι πενιχρής αμοιβής (2,5 ευρώ μικτά ανά γραπτό). Ο τρόπος αμοιβής προωθεί την "παραγωγικότητα", ήτοι την διόρθωση του μέγιστου δυνατού αριθμού γραπτών στον ελάχιστο δυνατό χρόνο. Αν κάποιος εκπαιδευτικός θέλει να είναι δίκαιος και προσεκτικός διορθωτής, κινδυνεύει να αμείβεται όσο μια καθαρίστρια. Χωρίς να υποτιμώ καθόλου τον κόπο μιας καθαρίστριας, είναι φανερό ότι η ευθύνη που έχει ένας διορθωτής πρέπει να συνεπάγεται πολύ καλύτερη αμοιβή. Πρώτο λοιπόν συμπέρασμα είναι ότι το υπουργείο οφείλει να αυξήσει σημαντικά τις αμοιβές και συγχρόνως να ορίσει όχι μόνον μέγιστο αριθμό γραπτών που μπορεί να διορθώσει ένας εκπαιδευτής αλλά και τον ελάχιστο χρόνο που πρέπει να αφιερώνει σε κάθε γραπτό.

Αυτή η κατάσταση είναι υπεύθυνη για το δεύτερο μεγάλο πρόβλημα, το οποίο απετέλεσε και την αφορμή για την κρίση στα Αγγλικά: Οι μεγάλες διαφορές μεταξύ των δύο διορθωτών που οδηγούν σε αναβαθμολόγηση. Αν κάτι τέτοιο είναι δυνατόν να συμβεί αρκετές φορές σε ένα θεωρητικό μάθημα όπως η έκθεση, είναι σχεδόν αδιανόητο να συμβαίνει σε μαθήματα όπως τα μαθηματικά. Ένας μηχανισμός ελέγχου ποιότητας έπρεπε να υπάρχει και να εντοπίζει τους διορθωτές που συστηματικά βαθμολογούν υψηλότερα ή χαμηλότερα από τους συναδέλφους τους. Αυτοί οι διορθωτές θα έπρεπε να απομακρύνονται από το μηχανισμό διόρθωσης, διότι στρεβλώνουν τα αποτελέσματα και προκαλούν ζημιά στους άτυχους μαθητές που θα πέσουν στα χέρια τους. Επιπλέον το ίδιο το σύστημα αναβαθμολόγησης είναι άδικο και επιστημονικά ατεκμηρίωτο. Ως έχει σήμερα, αν υπάρχει σημαντική διαφορά (δώδεκα μονάδες στις εκατό) μεταξύ των δύο πρώτων βαθμολογητών, τότε το γραπτό διορθώνεται εκ νέου από τρίτο βαθμολογητή (αναβαθμολόγηση) και τελικός βαθμός ορίζεται ο μέσος όρος των τριών βαθμών. Η χρήση του μέσου όρου υποθέτει εμμέσως ότι η βαθμολογία ακολουθεί την κανονική κατανομή (όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς στατιστική θα αναγνωρίσουν εδώ μια βασική προϋπόθεση πολλών στατιστικών μεθόδων) και κατά κάποιον τρόπο οι βαθμοί είναι τυχαίοι. Αυτό φυσικά δεν ισχύει. Αντιθέτως, η ύπαρξη μεγάλης διαφοράς μεταξύ δύο βαθμολογητών παραπέμπει στην ύπαρξη μιας ακραίας παρατήρησης και άρα πολύ καλύτερη εκτιμήτρια του "πραγματικού" βαθμού θα ήταν η διάμεσος. Στην περίπτωση των τριών βαθμών διάμεσος είναι η μεσαία τιμή. Για παράδειγμα αν κάποιο γραπτό βαθμολογήθηκε με 45 και 70 από τους δυο αρχικούς βαθμολογητές και έλαβε 65 από τον τρίτο, τότε ο τελικός βαθμός θα ήταν 65 και όχι 60 που είναι ο μέσος όρος. Υπάρχει λογική στη χρήση της διαμέσου: είναι μάλλον πλησιέστερα στην πραγματική βαθμολογία του γραπτού οι βαθμοί που έχουν μικρότερη απόσταση μεταξύ τους.

Η επιστημονική θεμελίωση πρακτικών όμως, αποφεύγεται από τους αρμοδίους, οι οποίοι αντιπαθούν τα ορθολογικά συστήματα όπως ο διάολος το λιβάνι. Καθώς δεν υπάρχει θεμελίωση, οι εκπαιδευτικοί που είναι υποχρεωμένοι να λειτουργούν εντός αυτού του συστήματος είναι αναπόφευκτο να αυτοσχεδιάζουν, και ενίοτε να κάνουν και λάθη. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα όταν πολιτικοί σχεδιασμοί παρεμβαίνουν στη διαδικασία για να εκμαιεύσουν αποτελέσματα που θα "επιβεβαιώσουν" τις πολιτικές επιλογές που παίρνουν τη μορφή ποικιλώνυμων μεταρρυθμίσεων.

Το δράμα είναι ότι ενώ βρέθηκαν έντιμοι εκπαιδευτικοί που κατήγγειλαν τα όσα αντιδεοντολογικά συνέβησαν στη Θεσσαλονίκη, κατέληξαν και αυτοί κατηγορούμενοι για τις αβελτηρίες που κατήγγειλαν. Έτσι, για να παραδειγματιστούν οι υπόλοιποι και να συνεχίσουν να κάνουν την πάπια. Μολονότι διαφωνώ ριζικά με την πρόταση του ΣΥΝ για ελεύθερη εισαγωγή στα ΑΕΙ - ΤΕΙ, γεγονότα σαν το παραπάνω, που πλήττουν καίρια το σύστημα των εισαγωγικών, θα με αναγκάσουν αργά ή γρήγορα να συμφωνήσω με την θέση του κόμματος.

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1947&export=html