Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν
Δημήτρης, Λουκάς
Αυγή της Κυριακής, 2007-07-29
Η κυβερνητική προπαγάνδα προσπαθεί να παρουσιάσει το νομοσχέδιο για την έρευνα ως ρηξικέλευθο πόνημα που θα ρυθμίσει τα θεσμικά ζητήματα του ερευνητικού συστήματος για την προσεχή εικοσαετία. Μία κατ αναλογία απάντηση στο προπαγανδιστικό επίπεδο θα ήταν η ακόλουθη: "Πρόκειται για ένα συμπίλημα νομοθετημάτων του ΠΑΣΟΚ που κατατίθεται ως στρατήγημα προς φενακισμό της κοινής γνώμης εν όψει εκλογών και αποτελεί συνέχεια της πολιτικής απαξίωσης του ερευνητικού συστήματος που εγκαινίασε η εκσυγχρονιστική ομάδα του κ. Ν. Χριστοδουλάκη".Οφείλουμε όμως να μετατοπίσουμε τη συζήτηση στο επίπεδο των αξιών και των επιτακτικών προβλημάτων που θέτει ο εκρηκτικός ρυθμός μετατροπής της έρευνας σε συστατικό στοιχείο της παραγωγικής διαδικασίας η με άλλους όρους η αντικατάσταση των μυώνων από τους νευρώνες. Θα είμαι επιεικής λέγοντας ότι το πόνημα αυτό αποτελεί μια αμήχανη απάντηση στα προβλήματα ρύθμισης που απαιτεί η μεταβατική περίοδος προς τη διαμόρφωση ενός Ενιαίου Χώρου Παιδείας και Έρευνας. Απάντηση στο πλαίσιο της οποίας πλείστα όσα συντεχνιακά συμφέροντα υπερκέρασαν την πολιτική ως τέχνη σύνθεσης-υπέρβασης και την κατέστησαν δέσμιά της.
Η σκέψη μου πάει στη επιτροπή του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας και Τεχνολογίας (ΕΣΕΤ), η οποία τον Ιούνιο του 2005 κατέθεσε μια καλή, κατά την άποψή μου, δέσμη προτάσεων για τον εκσυγχρονισμό του θεσμικού πλαισίου της έρευνας. Η δέσμη προέβλεπε
* Δημιουργία υπουργείου Έρευνας-Τεχνολογίας. Μια κίνηση με ισχυρή συμβολική σημασία που θα μπορούσε να συμβάλει στην ενίσχυση του καινοτόμου πνεύματος. Ενίσχυση που αποτελεί προϋπόθεση για τη διεκδίκηση μιας αξιοπρεπούς θέσης της χώρας μας στις κοινωνίες της γνώσης.
* Ένα συγκροτημένο σχέδιο για την εθνική χρηματοδότηση ενός ευρέως πλέγματος ερευνητικών προγραμμάτων βασικής και εφαρμοσμένης έρευνας. Σχέδιο που θα μπορούσε να απελευθερώσει τεράστιες διανοητικές δυνάμεις σε ένα σύστημα στο οποίο οι ερευνητές των ΑΕΙ και των Ερευνητικών Κέντρων της χώρας μας για περισσότερο από μια εικοσαετία κλήθηκαν να αναπληρώσουν τη χαμένη τιμή, όνειδος κατά την έκφραση άλλων, του ιδιωτικού τομέα στο πεδίο των ερευνητικών επενδύσεων.
* Αύξηση των διαύλων επικοινωνίας μεταξύ Ερευνητικών Κέντρων-ΑΕΙ-ΤΕΙ και βιομηχανίας. Δίαυλοι που αποτελούν εγγύηση για μακροπρόθεσμες αποδόσεις δια μέσου της αλληλουχίας σχεδιασμός - ανάπτυξη - αξιολόγηση - βελτίωση - επανασχεδιασμός.
* Αναβάθμιση της θέσης των ερευνητών και αναγνώριση της θετικής πρωτοπορίας του ερευνητικού συστήματος ως του πλέον ανοιχτού και διαφανούς συστήματος επιστημονικών αξιολογήσεων στη χώρα μας. Παράδειγμα που θα μπορούσε να λειτουργήσει ως οδηγός για αντίστοιχες αξιολογήσεις σε άλλους τομείς.
Τίποτε από όλα αυτά, μα απολύτως τίποτε, δεν περιλαμβάνεται στο σχέδιο νόμου που καταθέτει στη Βουλή η κυβέρνηση της Ν.Δ. Έχουμε στα χέρια μας ένα άδειο πουκάμισο. Οι οραματιστές του χώρου της Δεξιάς ηττήθηκαν.
Σημαντικό τμήμα του νομοσχεδίου αναλίσκεται στη συγκρότηση ενός υδροκέφαλου συστήματος οργάνων, με πολλά προβλήματα επικαλύψεων που παραπέμπονται σε μια πληθώρα προεδρικών διαταγμάτων. Το μεγαλύτερο τμήμα του νομοσχεδίου αποτελεί όντως συμπίλημα εν ισχύ διατάξεων νόμων οι οποίες στην πλειοψηφία τους ψηφίστηκαν από το ΠΑΣΟΚ.
Με το νομοσχέδιο αυτό κλείνει ένας σημαντικός κύκλος της πολιτικής μας ζωής. Ο κύκλος αυτός χαρακτηρίζεται από την αδυναμία του κύριου δίπολου της πολιτικής μας ζωής, του δικομματισμού κατ άλλους, να απαντήσει στα κελεύσματα της σύγχρονης εποχής. Στην ανάδειξη δηλαδή του ευγενούς δίπολου παιδεία (ως διαδικασία μεταφοράς της συσσωρευμένης γνώσης της ανθρωπότητας) - έρευνα (ως διεύρυνση των ορίων της ανθρώπινης γνώσης) ως πυρηνική δύναμη επανατοποθέτησης της ελληνικής κοινωνίας στον σύγχρονο κόσμο. Ιδού πεδίο δόξης λαμπρόν για την Αριστερά του μέλλοντος.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1968