«Η νέα διακυβέρνηση»
Γιώργος, Γιαννουλόπουλος
Ελευθεροτυπία, 2007-08-31
Στις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες ο πολιτικός λόγος τείνει προς το δικανικό, με την έννοια ότι επικεντρώνουμε το ενδιαφέρον στις ελλείψεις και στα λάθη των αντιπάλων, ενώ αντίστροφα αποκρύπτουμε τις ελλείψεις και τα λάθη των «δικών» μας. Παράλληλα όμως όλοι, ή σχεδόν όλοι, ομολογούμε κατ ιδίαν κάποια πράγματα που αποφεύγουμε να πούμε δημοσίως. Και όταν περάσει καιρός και οι σημερινές κόντρες αντικατασταθούν από άλλες, τότε οι εκτιμήσεις μας, πιο ψύχραιμες και αποστασιοποιημένες, αρχίζουν να συγκλίνουν. Ετσι, οι περισσότεροι αποδεχόμαστε σήμερα ότι η πρώτη μεταπολιτευτική κυβέρνηση της Ν.Δ. άφησε έργο πίσω της ή ότι το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου, ως άλλος Ιανός, έκανε μεν πολλά και σημαντικά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά ταυτόχρονα ευθύνεται για τον ηθικό εκμαυλισμό ενός κομματιού της Αριστεράς, που μετέφρασε την πάλη κατά της Δεξιάς σε φαγοπότι.Με όλα αυτά κατά νου, διακινδυνεύω την εξής πρόβλεψη για τη μελλοντική εικόνα της κυβέρνησης Καραμανλή: νομίζω ότι δεν θα μείνει στην Ιστορία για το πολιτικό της στίγμα, δηλαδή ως Δεξιά ή έστω Κεντροδεξιά, αλλά για την απίστευτη, την άνευ προηγουμένου ανικανότητά της. Αυτό ας μην εκληφθεί ως αποδοχή της κοινότοπης πλεόν δήλωσης ότι στην εποχή μας δεν έχει νόημα να μιλάμε για Δεξιά και Αριστερά - έχει και παραέχει. Μόνο που το περιεχόμενο των εν λόγω όρων, επειδή είναι πολιτικοί και όχι μεταφυσικοί, αλλάζει. Ετσι, η Νέα Δημοκρατία ανήκει μεν στη Δεξιά, αλλά θα ήταν λάθος και άδικο να της αποδώσουμε τα χαρακτηριστικά των μετεμφυλιακών προγόνων της. Ούτε αστυνομικό κράτος έχουμε στην Ελλάδα ούτε οι εκλογές νοθεύονται ούτε χρειαζόμαστε πιστοποιητικό κοινωνικών φρονημάτων για να δουλέψουμε στο Δημόσιο. Κάποτε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης ήταν επικεφαλής ενός τεράστιου κατασταλτικού μηχανισμού που έσπερνε τον τρόμο. Σήμερα είναι φορές που μας διασκεδάζει.
Ολα αυτά σημαίνουν ότι η τελική αποτίμηση της κυβέρνησης Καραμανλή θα γίνει και με κριτήρια όχι αυστηρά πολιτικά. Για να το πω εμμέσως, αν ζητήσεις από κάποιον να πεταχτεί στο απέναντι μπακάλικο και να αγοράσει πορτοκάλια, κι αυτός επιστρέψει ύστερα από μισή ώρα με αβγά, ο εν λόγω άνθρωπος, ό,τι και να ψηφίζει, είναι ηλίθιος. Κάτι ανάλογο ισχύει για την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, και τα αποδεικτικά στοιχεία γι αυτή τη διάγνωση τα βλέπουμε απανθρακωμένα στην τηλεόραση. Διότι η ανικανότητα, η ανεπάρκεια, μερικές φορές περισότερο από τις κακές προθέσεις, οδηγούν στην καταστροφή. Είμαι σίγουρος πως όταν διόριζαν τους «γαλάζιους» στην Πυροσβεστική Υπηρεσία ή όταν πρότειναν την αναθεώρηση του άρθρου 24, κανενός δεν πήγε το μυαλό στο τι μπορούσε να συμβεί. Αν το είχαν σκεφτεί, δεν θα το έκαναν. Αλλά δεν το σκέφτηκαν· απλώς πορεύτηκαν με τον αυτόματο πιλότο: δηλαδή τα στελέχη ασκούσαν μικροπολιτική διορισμών, ενώ ο πρωθυπουργός έλεγε μεγάλες κουβέντες που δεν σημαίνουν τίποτα.
Η ευθύνη βαραίνει τον κ. Καραμανλή, όχι μόνο γιατί ηγείται, αλλά επειδή ενσαρκώνει υποδειγματικά αυτή τη «νέα διακυβέρνηση». Κι εδώ ελλοχεύει η εξής ειρωνεία: ο πρεσβύτερος Καραμανλής, άνευ του οποίου ο νεότερος δεν θα είχε περάσει ούτε έξω από του Μαξίμου, δεν ήταν απλώς διαφορετικός - ήταν η εντελώς αντίστροφη περίπτωση. Οσοι τον θυμούνται ξέρουν ότι με τη ρητορική δεν τα πήγαινε καλά. Αλλη φωνή υποσχόταν το επιβλητικό παρουσιαστικό του και άλλη έβγαινε από το στόμα του: αδύνατη και κάπως στιγκλή. Και η άρθρωση δεν βοηθούσε. Μακριά από τα μπαλκόνια όμως ήξερε να χαράζει πορεία και να παίρνει αποφάσεις. Αντίθετα, η γλώσσα του νεότερου πάει ροδάνι. Δεν ξέρω αν τα γράφει μόνος του ή του τα γράφουν, αλλά όντως διαθέτει επικοινωνιακό χάρισμα. Την εικόνα την έχουμε δει πολλές φορές: στο βήμα της Βουλής ο πρωθυπουργός, ευθυτενής και έμπλεος αυτοπεποίθησης, τετραγωνίζει κάθε τόσο τα χαρτιά του με μια χαρακτηριστική κίνηση, και εκστομίζει τη μία μετά την άλλη μεγάλες και τορνευμένες κουβέντες, οι οποίες είτε ανήκουν στην κατηγορία «καλύτερα πλούσιος και υγιής, παρά φτωχός και άρρωστος» είτε δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με την πραγματικότητα. Ομως ακούγονται θαυμάσιες, οφείλω να το παραδεχτώ.
Δεν ξέρω τι θα βγάλει η κάλπη, αλλά καταθέτω την ελπίδα να μην ξαναδούμε την ίδια κυβέρνηση. Οχι επειδή είναι δεξιά ή κεντροδεξιά. Μπορώ να φανταστώ μια κυβέρνηση από αυτό το χώρο, την οποία φυσικά δεν θα ψήφιζα, αλλά και δεν θα θεωρούσα εξ ορισμού καταστροφική για τη χώρα. Απλώς ελπίζω να μην ξαναδούμε αυτή τη συγκεκριμένη κυβέρνηση Καραμανλή, γιατί προτιμώ οποιαδήποτε άλλη λύση (εκτός από τη συνεργασία Ν.Δ. - ΛΑΟΣ σε μια πεντακομματική Βουλή). Οι άνθρωποι δεν είναι κακοί. Είναι όμως ασύλληπτα ανίκανοι. Κι αυτό τους κάνει επικίνδυνους.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1993