H διχοτόμηση προ των πυλών
H διεθνής κοινωνία δεν έχει καμία διάθεση να ξαναγγίξει το Kυπριακό
Αλέξης, Ηρακλείδης
Τα Νέα, 2004-06-24
Σαν σήμερα έχουν περάσει δύο ακριβώς μήνες από το ηχηρό «όχι» των Ελληνοκυπρίων που άφησε άφωνη τη διεθνή κοινωνία και όλους τους φίλους της Κύπρου.
Οι Ελληνοκύπριοι που ακολούθησαν τις νουθεσίες του κ. Τάσσου Παπαδόπουλου και ψήφισαν «όχι» αρέσκονται να λένε ότι δεν έγινε δα και τίποτε με το «όχι», ούτε γάτα ούτε ζημιά! Πρόκειται για στρουθοκαμηλισμό μεγίστου διαμετρήματος, παρεκτός βέβαια αν φοβόντουσαν ότι οι συνέπειες θα ήταν να τους φερθούν σαν κράτος παρία τύπου Σερβίας του Μιλόσεβιτς, γι’ αυτό έχουν ανακουφιστεί.
Ας σταχυολογήσουμε λοιπόν το κόστος του «αγέρωχου "όχι"» της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελληνοκυπρίων:
1. H τελική Έκθεση του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ (28 Μαΐου 2004), αν και πολύ προσεκτικά διατυπωμένη, είναι καταπέλτης. Ο κ. Ανάν δεν αφήνει πολλά περιθώρια δικαιολογίας στον κ. Παπαδόπουλο. Όπως επισημαίνει με πειστικότητα και πικρία: με το ελληνοκυπριακό «όχι», αυτό που απορρίφθηκε δεν ήταν το συγκεκριμένο σχέδιο αλλά «η ίδια η λύση» της διζωνικής διακοινοτικής ομοσπονδίας. H απάντηση του κ. Παπαδόπουλου στην Έκθεση Ανάν, της 9ης Ιουνίου, βρίθει νομικισμών και ανακριβειών που δεν πείθουν ούτε τον καλοπροαίρετο αναγνώστη.
2. Είναι πέρα από σαφές ότι η διεθνής κοινωνία δεν έχει καμία διάθεση να ξαναγγίξει το Κυπριακό. Το θέμα θεωρείται λήξαν γιατί για πρώτη φορά η θέληση της πλειοψηφούσας κοινότητας τίθεται σοβαρά εν αμφιβόλω.
3. Βασικός στόχος τόσο της διεθνούς κοινότητας όσο και της E.E. σε σχέση με την Κύπρο είναι πώς να ενσωματωθεί στη διεθνή κοινωνία και στην Ευρώπη η τουρκοκυπριακή πλευρά.
4. Υπάρχουν ήδη απτά δείγματα ότι το τουρκο κυπριακό τμήμα αναβαθμίζεται, όπως φάνηκε με τις διάφορες διεθνείς επαφές των Τουρκοκυπρίων ιθυνόντων και με την πρόσφατη απόφαση του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης (ΟΙΔ), στον οποίο συμμετέχει πολύ μεγάλος αριθμός κρατών. Στο τέλος της πρόσφατης διάσκεψη της ΟΙΔ, ο Σερντάρ Νενκτάς αναφώνησε περιχαρής: «παραλάβαμε κοινότητα και θα παραδώσουμε κράτος», αντιστρέφοντας τη γνωστή ρήση του T. Παπαδόπουλου που τόσο είχε συγκινήσει τους Ελληνοκυπρίους (ότι δεν παρέλαβε κράτος για να παραδώσει κοινότητα).
5. H Κυπριακή Δημοκρατία έχει μπει τραυματισμένη στην E.E., με πολύ μειωμένο κύρος και μάλιστα αντί να στηριχθεί στους εταίρους της στη νέα ευρωπαϊκή οικογένεια, για να επαναφέρει εκ νέου το ζήτημα της επίλυσης, φαίνεται να θεωρεί περισσότερο δυνητικούς φίλους και συμμάχους τη Ρωσία και την Κίνα, στους οποίους στηρίζεται για να αποφύγει τη διεθνή κατακραυγή στον ΟΗΕ και αλλού.
6. Και το κυριότερο και τραγικότερο: με τη στάση της η Λευκωσία έχει ουσιαστικά ακυρώσει όλα τα σημαντικά ερείσματα που είχε κατά της διχοτόμησης, κατά της αποδοχής των τετελεσμένων του «Αττίλα», κατά της αναγνώρισης του τουρκοκυπριακού τμήματος. Τώρα η διχοτόμηση είναι προ των πυλών και το μόνο που τη σταματάει, τουλάχιστον για την ώρα, είναι εκείνη η σοφή πρόνοια που τέθηκε στην Κοπεγχάγη (Δεκ. 2002), ότι η E.E. θα θεωρεί το σύνολο της Κύπρου έδαφός της, στην περίπτωση που δεν υπάρξει λύση πριν από την ένταξη.
Υπάρχει ελπίδα, έστω αμυδρή; Ναι, αλλά μόνο αργότερα, στη μετά Παπαδόπουλο εποχή, όπως και με τους Τουρκοκυπρίους προέκυψε όταν ο «εθνάρχης» Ντενκτάς απονομιμοποιήθηκε. Ελπίδες γενούν τα αποτελέσματα των ευρωεκλογών στην Κυπριακή Δημοκρατία, που δεν είδαν, ευτυχώς, αύξηση της δημοτικότητας του Παπαδόπουλου. Αντίθετα, είδαν ενίσχυση του ΔΗΣΥ. Ας θυμίσουμε στον Έλληνα αναγνώστη, με την κοντή μνήμη, ότι ο αρχηγός του ΔΗΣΥ, Νίκος Αναστασιάδης, είχε, ίσως όσο κανένας άλλος Ελληνοκύπριος ηγέτης, αναπτύξει, με μεγάλη πειστικότητα και θάρρος, τα προφανή υπέρ ενός «ναι».
Εκτύπωση στις: 2024-04-27
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=205