Αν πείθεις, δεν χρειάζεσαι ενισχύσεις
Λάμπρος, Τσουκνίδας
http://lexidia.pblogs.gr, 2007-09-28
Ο πρωθυπουργός επέλεξε τη διαδικασία των προγραμματικών δηλώσεων για να ανακοινώσει επίσημα ότι, χωρίς αιφνιδιασμούς, θα προχωρήσει σε τροποποίηση του εκλογικού νόμου μιας και, όπως είπε, ο υφιστάμενος δοκιμάστηκε... Και, για να θέλει να τον αλλάξει, προφανώς εννοεί πως απέτυχε...
Σε τι; Το είπε, καθαρά, ο ίδιος περιγράφοντας το στόχο του νέου νόμου: "να ενισχύει την κυβερνητική σταθερότητα" χωρίς, πρόσθεσε, να θίγει την αναλογικότητα. "Το διττό αυτό στόχο θα υπηρετεί ο νέος νόμος"...
Με δυο λόγια, ο πρωθυπουργός εξήγησε ότι θέλει να διασφαλίσει ότι η αυτοδυναμία -με ποσοστά κάτω, πολύ κάτω από το 50%- δεν θα κινδυνεύει όπως κινδύνευσε το βράδυ της 16ης Σεπτεμβρίου... Τότε που, με τον ισχύοντα εκλογικό νόμο το κόμμα του πρώτευσε και εξέλεξε 152 βουλευτές έχοντας μόλις το 41,83% επί των εγκύρων ψηφοδελτίων (αφαιρουμένων, δηλαδή, και των λευκών και άκυρων: το 2,67% των ψηφισάντων). Με απόλυτους αριθμούς, αυτούς που μιλάνε για ανθρώπους: η κυβερνώσα παράταξη εξέλεξε 152 βουλευτές, έχει αυτοδυναμία δηλαδή, έχοντας ψηφιστεί από 2.995.321 πολίτες επί συνόλου 7.355.946 ψηφισάντων (επί 9.921.343 εγγεγραμμένων, με τις διπλοεγγραφές και τους θανόντες, βέβαια)...
Ο πρωθυπουργός, αναφερόμενος στο διάλογο για το ασφαλιστικό αναγνώρισε πως "τα μεγάλα ζητήματα της κοινωνίας δεν λύνονται ερήμην της κοινωνίας. Αντιμετωπίζονται όταν η κοινωνία γνωρίζει καλά τα δεδομένα και τις προοπτικές που διαγράφονται. Αντιμετωπίζονται όταν η κοινωνία συμμετέχει τόσο στον προβληματισμό, όσο και στην αναζήτηση λύσεων, απορρίπτοντας ωραιοποιήσεις και επιβάλλοντας υπευθυνότητα"... Αναγνώρισε, ουσιαστικά, πως οι πολιτικές και το κατά πόσον θα πείσεις, είναι το "κλειδί" που διασφαλίζει την κυβερνητική σταθερότητα. Άλλωστε, οι προσπάθειες τεχνητής διασφάλιση της "ενίσχυσης της κυβερνητικής σταθερότητας" δεν επέτρεψαν σε καμιά κυβέρνηση να σταθεί αντιμέτωπη με την κοινωνία -το έχει δείξει και η πολύ πρόσφατη ιστορία του ίδιου του ασφαλιστικού: η κυβέρνηση Σημίτη δεν έπεισε και οι προτάσεις Γιαννίτση έπεσαν στο κενό, χωρίς καν να κρατηθούν όσα σωστά περιείχαν...
Και, σε τελική ανάλυση, αν ο πρωθυπουργός πιστεύει -και επιδιώκει- πως "τα μεγάλα ζητήματα της κοινωνίας δεν λύνονται ερήμην της κοινωνίας", τότε δεν χρειάζεται εκλογικούς νόμους που να ενισχύουν, κοινοβουλευτικά, τη χαμηλή κοινωνική αποδοχή...
Εκτύπωση στις: 2024-04-27
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2055