Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Πίσω απο τα τεστ DNA,το κυνήγι των μεταναστών...

Ελένη, Τσερεζόλε

Αυγή της Κυριακής, 2007-09-30


Κλίμα τρομοκράτησης των μεταναστών από τις αστυνομικές επιδρομές προκειμένου να επιτευχθεί το νούμερο των 25.000 απελάσεων εντός του 2007, που έθεσε ο Σαρκοζί ως στόχο...

Το πρώτο επίσημο "χαστούκι" στην ανελέητη, αντιμεταναστευτική πολιτική του Νικολά Σαρκοζί ("κρατική ξενοφοβία", τη χαρακτήρισε το ΓΚΚ) το έδωσε λοιπόν η Επιτροπή Νόμων της Γερουσίας, εν αναμονή της συνεδρίασης της Ολομέλειας του σώματος, την Τρίτη -όπου είναι πάρα πολύ πιθανό οι Γερουσιαστές να ακυρώσουν τη διάταξη περί τεστ DNA των υποψήφιων μεταναστών στο πλαίσιο της οικογενειακής επανασύνδεσης.

Πράγματι η συγκεκριμένη διάταξη ήταν εξόχως προκλητική καθώς, πέραν όλων των άλλων, οι ξένοι αντιμετωπίζονταν ως μη έχοντες τα ίδια δικαιώματα με τους Γάλλους. Και τούτο γιατί η ισχύουσα νομοθεσία στη χώρα επιτρέπει τα τεστ DNA μόνο ύστερα από απόφαση της Δικαιοσύνης ή για ιατρικούς λόγους, γιατί θεωρεί ότι ο ορισμός της οικογένειας δεν περιορίζεται στον βιολογικό δεσμό. Ο περιορισμός της στο βιολογικό δεσμό δεν σημαίνει μόνο διακριτική μεταχείριση των ξένων, αλλά και άρνηση του γεγονότος ότι οι οικογένειες μπορούν να έχουν και δεσμούς άλλης φύσης πλην του αίματος. Αυτή ήταν άλλωστε και η ουσία της τοποθέτησης του πρώην πρωθυπουργού και νυν γερουσιαστή Ζαν Πιέρ Ραφαρέν, όταν προεξοφλούσε τη Δευτέρα την απόρριψη της διάταξης από τη Γερουσία.

Ωστόσο, έστω κι έτσι, το κακό έχει ήδη γίνει ή, για περισσότερη ακρίβεια, η απάνθρωπη πολιτική Σαρκοζί κατά των μεταναστών (ο νέος νόμος άλλωστε ονομάζεται "Για τον περιορισμό της μετανάστευσης) κάνει θραύση καθώς βρίσκεται ουσιαστικά "επί το έργον" από τον Ιούνιο, όταν ο υπουργός Μετανάστευσης, Μπρις Ορτφέ, στενός συνεργάτης του Νικολά Σαρκοζί εδώ και χρόνια, άρχισε να πιέζει δικαστές και αστυνομικούς για "έμπρακτα αποτελέσματα". Σε τι συνίστανται αυτά; Ούτε λίγο ούτε πολύ, σε 25.000 "πραγματικές" απελάσεις από το γαλλικό έδαφος -μέχρι σήμερα έχουν γίνει περίπου 13.000, έστω κι αν ο υπουργός επαίρεται για 20.000.

Με άλλα λόγια, ο Σαρκοζί έχει επιβάλει δημαγωγικά το νούμερο των 25.000 απελάσεων ανεξαρτήτως συνεπειών σε ανθρώπινο επίπεδο. Η ουσία λοιπόν είναι ότι εδώ και τρεις μήνες οι μετανάστες βρίσκονται στο στόχαστρο αστυνομικών ελέγχων και δικαστικών διώξεων, προκειμένου να καταγραφούν όσο το δυνατόν περισσότερες απελάσεις...

Ο "υπερπρόεδρος" θέλει "έργα", χειροπιαστά αποτελέσματα. Τι κι αν αυτό έχει συνέπεια την κατατρομοκράτηση μικρών και μεγάλων; Οι αστυνομικοί συνηθίζουν τώρα να παραφυλάνε κοντά στα σχολεία προκειμένου να πιάσουν τους γονείς εκείνους που δεν έχουν άδεια παραμονής και έχουν την "απρονοησία" να πάρουν τα παιδιά τους από το σχολείο. Πέραν αυτού, σκαρφίζονται κάθε μέσο για να "πιάσουν το νούμερο".

Οι μετανάστες "περισσεύουν"...

Χαρακτηριστικό είναι λοιπόν ότι η συνοικία Μπελβίλ (όπου ζουν πολλοί Κινέζοι) στο Παρίσι είναι στο στόχαστρο τους τελευταίους μήνες συστηματικών ελέγχων, προσαγωγών, ενίοτε και απελάσεων... Η Σουλάν Ζανγκ, 51 ετών, χωρίς άδεια παραμονής στη Γαλλία, δεν άντεξε: όταν είδε την αστυνομία να μπαίνει στο υπό κατάρρευση κτίριο στον αριθμό 41 της λεωφόρου ντε λα Βιλέτ, την Πέμπτη το μεσημέρι, πήδηξε από τον πρώτο όροφο και τραυματίστηκε θανάσιμα. Ο θάνατός της, αν και επήλθε την Παρασκευή, ανακοινώθηκε επισήμως μόλις τη Δευτέρα...

Η αστυνομία δεν έψαχνε την Σουλάν Ζανγκ, αλλά τον άνθρωπο που φιλοξένησε έναν άλλο Κινέζο, ο οποίος πλέον έχει απελαθεί και είχε δηλώσει στην αστυνομία ότι από τη βαλίτσα του είχαν χαθεί κάποια αντικείμενα. Η Εισαγγελία αποφάσισε να ερευνήσει την υπόθεση της κλοπής μετά... την απέλαση του άνδρα! Η καταγγελία περί κλοπής ήταν πρώτης τάξεως πρόσχημα για έρευνα στο κτίριο όπου υπό άθλιες συνθήκες είναι στοιβαγμένοι ουκ ολίγοι μετανάστες, με ή χωρίς χαρτιά παραμονής...

Η Σουλάν Ζανγκ δεν άντεξε: η πράξη της πάντως ουδόλως αποθάρρυνε τα αστυνομικά όργανα που συνέλαβαν τον Βένκουϊ Νίε, που ζει από το 2000 στη Γαλλία, και νοικιάζει το δωμάτιο όπου έμενε η Σουλάν Ζανγκ και άλλοι μετανάστες, για 530 ευρώ το μήνα... Ουδείς γνωρίζει σήμερα την τύχη του...

Τέτοιες ιστορίες στη Γαλλία του Νικολά Σαρκοζί κάθε άλλο παρά μεμονωμένες είναι. Οι άνθρωποι των οργανώσεων αρωγής προς τους μετανάστες έχουν να διηγηθούν δεκάδες παρεμφερείς. Όχι πάντα με την ίδια τραγική κατάληξη, όπως συνέβη στην περίπτωση της Σουλάν Ζανγκ, αλλά συχνά με τους πρωταγωνιστές να εγκαταλείπουν τη Γαλλία των "ανθρωπίνων δικαιωμάτων" με κάποια πτήση της Air France, δεμένοι χειροπόδαρα και φιμωμένοι, με προορισμό το Μαλί, την Ακτή Ελεφαντοστού ή κάποια άλλη αναπτυσσόμενη χώρα.

Το μόνο που δε μπορεί να αμφισβητήσει κανείς στον Σαρκοζί είναι η σαφήνεια των προθέσεών του, από την εποχή μάλιστα που διετέλεσε υπουργός Εσωτερικών. Ο στόχος λοιπόν από το 2003 δεν έχει αλλάξει: οι ξένοι μετανάστες που "περισσεύουν" και πρέπει να γυρίσουν, εκόντες άκοντες, στις πατρίδες τους. Για θυμηθείτε, πριν από λίγα χρόνια, εκείνες τις ανεξήγητες πυρκαγιές σε άθλια ξενοδοχεία στο Παρίσι, που "φιλοξενούσαν" πολυμελείς αφρικανικές οικογένειες, ανθρώπων που σε αρκετές περιπτώσεις είχαν χαρτιά παραμονής...

Έστω κι αν αποκλειστεί η εγκληματική εκδοχή, και μόνο το γεγονός ότι τον 21ο αιώνα ολόκληρες οικογένειες μπορούσαν να ζουν σε τόσο άθλιες συνθήκες, και μάλιστα στην πόλη του φωτός, προκαλεί, πέρα από ρίγος, και πολλά - πολλά ερωτήματα... Ερωτήματα σχετικά με τη γαλλική μεταναστευτική πολιτική των τελευταίων ετών, συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης Ζοσπέν.

Σήμερα ο Νικολά Σαρκοζί έρχεται να σκληρύνει ακόμη περισσότερο το νομικό πλαίσιο, υλοποιώντας ουσιαστικά τις προσεγγίσεις του ακροδεξιού Εθνικού Μετώπου, στη βάση της εξίσωσης μετανάστης = παράνομος, εξ ου και η απόπειρα εισαγωγής της διάταξης περί τεστ DNA. Και μπορεί τελικά η συγκεκριμένη διάταξη να μην περάσει, λόγω αντίθεσης της Γερουσίας, ωστόσο είναι βέβαιο ότι ο Σαρκοζί δεν θα κάνει πίσω, η βούλησή του κατά των μεταναστών είναι δεδομένη (και ιδεολογικά τεκμηριωμένη) και η μέθοδός του είναι γνωστή από το 2003: ό,τι συναντά μεγάλη αντίδραση, το παίρνει πίσω και το επαναφέρει λίγο αργότερα.

Αυτό ακριβώς συμβαίνει τώρα, για παράδειγμα, με την υπαγωγή του Γραφείου Προστασίας των Μεταναστών και των Απατρίδων από το υπουργείο Εξωτερικών στο Εσωτερικών. Αρχικά, επειδή θεωρήθηκε πολύ σκληρό μέτρο, ο Σαρκοζί, ως υπουργός Εσωτερικών, το απέσυρε για να το επαναφέρει τώρα. Το ίδιο ισχύει και για το θέμα της γνώσης των γαλλικών, που απαιτείται για την οικογενειακή επανασύνδεση...

Μια "φρενήρης" κατάσταση...

Όπως το συνηθίζει ο Σαρκοζί, παράλληλα με τον νέο νόμο (τον πέμπτο μέσα σε τέσσερα χρόνια και τον τρίτο δικό του, δύο ως υπουργός Εσωτερικών και τώρα ως πρόεδρος της Δημοκρατίας) για τη μετανάστευση, σε τηλεοπτική του συνέντευξη "έριξε και την ιδέα" των ποσοστώσεων, που παραπέμπουν στην "επιλεκτική μετανάστευση". Ηθελημένα αόριστος στη διατύπωσή του, ο λαϊκιστής, συντηρητικός πρόεδρος δεν διευκρίνισε αν η επιλογή των μεταναστών θα γίνεται ανάλογα με το επάγγελμά τους ή την εθνικότητά τους.

Η ασάφεια αυτή δεν είναι τυχαία: η Γαλλία μπορεί να θέσει ποσοστά ανάλογα με το επάγγελμα ή τη δραστηριότητα, χωρίς η κυβέρνηση να βρεθεί αντιμέτωπη με ενδεχόμενη αντισυνταγματικότητα (άλλο βέβαια είναι το θέμα της αποτελεσματικότητας του μέτρου, για την οποία οι ειδικοί αμφιβάλλουν).

Διαφορετικό είναι το θέμα αν τεθεί κριτήριο εθνικότητας: σύμφωνα με τον ιστορικό και ερευνητή, Πατρίκ Βέιλ, τίθεται θέμα συνταγματικότητας. Ο ίδιος θυμίζει ότι αυτό ήταν το αμερικανικό σύστημα μέχρι το 1965, όταν καταργήθηκε ύστερα από διαμαρτυρίες των χωρών προέλευσης των μεταναστών. Το βέβαιο είναι ότι η "επιλεκτική αυτή μετανάστευση" στόχο έχει κατά κύριο λόγο τους μετανάστες εκείνους που δεν διαθέτουν άδεια παραμονής.

Το "κυνήγι του μετανάστη" έχει ξεκινήσει λοιπόν από τον Ιούνιο στη Γαλλία του Σαρκοζί και είναι μάλλον αμφίβολο ότι θα εισακουστεί η φωνή του Ντομινίκ ντε Βιλπέν, που αφού χαρακτήρισε τη σημερινή κατάσταση "φρενήρη", δήλωσε στο ραδιόφωνο Radio J: "Είτε πρόκειται για τις ποσοστώσεις, είτε για τα τεστ DNA, είτε για τις συναντήσεις των νομαρχών προκειμένου να εκπληρώσουν τα κριτήρια στον τομέα αυτό, θεωρώ ότι δεν είναι χρήσιμο, δεν είναι απαραίτητο και κυρίως πιστεύω ότι αυτό θα διχάσει τους Γάλλους".

Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2060