Από την ΠΓΔ της Μακεδονίας στην «ΤΔΒΚ»

Μακάριος, Δρουσιώτης

Ελευθεροτυπία, 2007-10-01


Αντιμέτωπη με μπαράζ αρνητικών εξελίξεων σε όλα τα μέτωπα του Κυπριακού βρίσκεται η κυβέρνηση της Κύπρου. Τα θέματα που αφορούν τη διεθνή αναβάθμιση του ψευδοκράτους ανοίγουν το ένα μετά το άλλο. Η κυπριακή κυβέρνηση βρίσκεται σε διαρκή αμυντική διάταξη και αδυνατεί να τα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά. Μόνο τις τελευταίες μέρες η κυβέρνηση της Κύπρου βρέθηκε αντιμέτωπη με τα εξής ζητήματα:

1. Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ) απέρριψε ένσταση της κυβέρνησης της Κύπρου στην απόφασή του να διορίσει δύο Τουρκοκύπριους δικαστές.

2. Το ΕΔΔΑ τείνει να αποδεχτεί ως νόμιμη πράξη την ανταλλαγή περιουσιών μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων και κατ’ επέκταση να δώσει νομική υπόσταση στην Επιτροπή Περιουσιών του ψευδοκράτους.

3. Η «ΤΔΒΚ» συνήψε συμφωνία με τη Συρία για την ακτοπλοϊκή σύνδεση της Αμμοχώστου με τη Λαττάκεια.

4. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην ετήσια έκθεσή της για τον κανονισμό της «πράσινης γραμμής» εγείρει πρόβλημα λαθρομετανάστευσης και ζητεί περισσότερη αστυνόμευση. Δηλαδή, να καταστεί η γραμμή «Αττίλα» ντε φάκτο σκληρό σύνορο της Ευρώπης.

5. Ο λεγόμενος υπουργός Εξωτερικών του ψευδοκράτους Τουργκάι Αβτζί μοίρασε υπηκοότητες του ψευδοκράτους σε Ιταλούς πολιτευτές σε τελετή που έγινε στο ιταλικό Κοινοβούλιο, ενώ συναντήθηκε με την Ιταλίδα υπουργό, αρμόδια για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις Εμα Μπονίνο.

6. Τουρκοκύπριοι συμμετέχουν για πρώτη φορά σε διάσκεψη του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) στη Βαρσοβία. Θα μιλήσουν για παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στα κατεχόμενα, μεταξύ των οποίων και η διεθνής απομόνωση του ψευδοκράτους.

7. Η Σουηδία οργανώνει άτυπη διάσκεψη για το Κυπριακό στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης χωρίς τη συμμετοχή της Ελλάδας, της Κύπρου και της Τουρκίας και αγνοώντας τις προτροπές της Λευκωσίας να τη ματαιώσει.

8. Ο γενικός γραμματέας των Η.Ε. Μπαν Κι Μουν συναντήθηκε για 15 λεπτά με τον πρόεδρο Παπαδόπουλο στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης και για αντιστάθμισμα απηύθυνε πρόσκληση στον Ταλάτ να τον επισκεφθεί στη Νέα Υόρκη, στις 14 Οκτωβρίου.

9. Η κυβέρνηση της Κύπρου βρήκε μηδενική ανταπόκριση από τις Βρυξέλλες στα διαβήματά της για την επίσκεψη και τις δηλώσεις του προέδρου της Τουρκίας Αμπντουλάχ Γκιουλ στην κατεχόμενη Κύπρο.

10. Τα μεγάλα κράτη-μέλη της Ε.Ε. υποχρέωσαν τη Λευκωσία να αποσύρει πρόσκληση που είχε απευθύνει στους «26» να εκπροσωπηθούν στην παρέλαση της 1ης Οκτωβρίου με στρατιωτικά αγήματα, επικαλούμενη την έκρυθμη κατάσταση που επικρατεί στην Κύπρο.

Τα ζητήματα αυτά, που προέκυψαν τις τελευταίες μέρες, είναι ενδεικτικά της συμπάθειας της διεθνούς κοινότητας, ακόμη και των εταίρων της Κύπρου στην Ε.Ε., προς τις τουρκικές και τις τουρκοκυπριακές θέσεις, κάτι που δεν συνέβαινε μέχρι το 2003, όταν η ευθύνη για τη μη λύση του Κυπριακού επιρριπτόταν ολοκληρωτικά στην άλλη πλευρά.

Η αδυναμία της Λευκωσίας να αντιμετωπίσει τις εξελίξεις που τείνουν να προσλάβουν διαστάσεις ντόμινο, αποδίδεται στην αναξιοπιστία της πολιτικής της, καθώς και στην κόπωση της διεθνούς κοινότητας στο Κυπριακό ύστερα από την περιπέτεια του 2004.

Τα συμπτώματα αυτά προσομοιάζουν με τις εξελίξεις στο Μακεδονικό, όπου η απόλυτη θέση στο ζήτημα του ονόματος οδήγησε στην αναγνώριση της ΠΓΔ της Μακεδονίας από 123 κράτη-μέλη του ΟΗΕ με το συνταγματικό της όνομα Μακεδονία. Σήμερα γίνεται ευρέως παραδεκτό ότι η εμμονή στο αδιαπραγμάτευτο του ονόματος οδήγησε στην ολοκληρωτική ήττα. Αύριο ίσως γίνει παραδεκτό πως η εμμονή στη λογική τής «απόλυτης» λύσης στο Κυπριακό οδήγησε στην ολοκληρωτική ήττα με την αναγνώριση της «ΤΔΒΚ».

Η τέχνη της πολιτικής είναι η πρόβλεψη των εξελίξεων και η λύση των προβλημάτων όταν η συγκυρία σε ευνοεί. Η Κύπρος ήταν ισχυρή το 2004, όταν είχε τη συμπάθεια των εταίρων της που συνηγόρησαν στην ένταξή της στην Ε.Ε. χωρίς όρους και προϋποθέσεις. Την 1η Μαΐου 2004 ηττήθηκε κατά κράτος η τουρκική πολιτική 30 χρόνων. Αυτή η συγκυρία χάθηκε, διότι δεν υπήρχε ηγεσία με όραμα να την αξιοποιήσει. Εξανεμίστηκε με μια διαχείριση που εξακολουθεί να ονομάζεται «διεκδικητική», αλλά η Ιστορία μπορεί να τη χαρακτηρίσει ακόμη και προδοτική.

Εκτύπωση στις: 2024-04-16
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2065&export=html