Ελλάδα, η τελευταία μπρεζνιεφική χώρα
Μιχάλης, Παπαγιαννάκης
Συνέντευξη στον Βασίλη Σκουρή, Ημερησία, 2007-09-30
«Παρά τον επιφανειακό πλουραλισμό διατηρείται η εικόνα της Ελλάδας ως της τελευταίας μπρεζνιεφικής χώρας της Ευρώπης» δηλώνει με αφορμή το βιβλίο της Ιστορίας ο βουλευτής Β Αθηνών του ΣΥΡΙΖΑ Μιχ. Παπαγιαννάκης, ενώ τονίζει πως η εκλογή της νέας ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ πρέπει να αφεθεί απρόσκοπτη...Τελικά με το αποτέλεσμα των εκλογών δικαιώθηκε ο κ. Αλαβάνος στη στρατηγική του;
Ο Αλ. Αλαβάνος εξέφρασε κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας την πολιτική κινητοποίηση και την προγραμματική προετοιμασία που ήδη από το χειμώνα συνέκλιναν στο ύφος και το περιεχόμενο των προτάσεων που έγιναν στους πολίτες και βρήκαν θετική ανταπόκριση. Ο ίδιος κέρδισε επίσης το στοίχημα στο Ηράκλειο και στο ντιμπέιτ. Έχει δηλαδή όλη την αναγκαία ενθάρρυνση για να συμβάλει σημαντικά στην αξιοποίηση του νέου πολιτικού ρόλου που οι πολίτες αναθέτουν στο ΣΥΝ και στο ΣΥΡΙΖΑ.
Τη νέα κυβέρνηση πώς την κρίνετε; Σε ποια στρατηγική κινείται;
Δηλώνει η ίδια, και την παίρνω στα σοβαρά, ότι συνεχίζει στην ίδια γραμμή των «μεταρρυθμίσεων», κάτι που εκφράζεται και από την παραμονή των ίδιων υπουργών σε βασικά υπουργεία, στην Οικονομία αλλά και στο (απόν...) Περιβάλλον. Δηλώνει επίσης αλλαγές και εκσυγχρονισμούς σα άλλους τομείς, με νέους υπουργούς, και σε ηλικία, και ενδεχομένως σε αντιλήψεις. Συνολικά δεν βλέπω αλλαγές πορείας, και ως προς τα συγκεκριμένα, θα δούμε...
Το βιβλίο Ιστορίας, τελικά, θα το γράψουν οι πολιτικοί κ. Παπαγιαννάκη; Γιατί το επίμαχο βιβλίο το αποσύρει η κυβέρνηση;
Σίγουρα δεν πρέπει να το γράφουν υπουργοί και πρωθυπουργοί, κι ακόμη λιγότερο να το απαγορεύουν και να το πολτοποιούν! Στις δημοκρατίες υπάρχουν θεσμοί και διαδικασίες, πλουραλισμός επιλογών, και φυσικά όλοι και όλα κρίνονται κυρίως από την εκπαιδευτική και επιστημονική κοινότητα με τους τρόπους που την συνιστούν ως κοινότητα. Στην περίπτωσή μας, οι πάντες επεδίωξαν να έχουν γνώμη, και μάλιστα ασχέτως του περιεχομένου του βιβλίου, εθνικοτοπικοί σύλλογοι, η κυπριακή κυβέρνηση, η Ακαδημία Αθηνών (μόνο αφού δημιουργήθηκε «ζήτημα»...), πολιτικά κόμματα. Παρά τον επιφανειακό «πλουραλισμό», διατηρείται η εικόνα της Ελλάδας ως της τελευταίας μπρεζνιεφικής χώρας της Ευρώπης!..
Τη FYROM επίσης την απειλούμε με βέτο αν επιδιώξει να μπει με το όνομα της ενδιάμεσης συμφωνίας στο ΝΑΤΟ...
Για άλλη μια φορά αυτό που επιδιώκεται θα φέρει σχεδόν βέβαια ένα ακόμη χειρότερο αποτέλεσμα. Αν δεν βρεθεί στο μεταξύ κάποιο φύλλο συκής με παρέμβαση των ΗΠΑ, το επόμενο βήμα είναι η λήξη της ενδιάμεσης συμφωνίας και η προσφυγή της FYROM στη Γ.Σ. του ΟΗΕ, όπου η τεράστια πλειοψηφία την αναγνωρίζει ως Δημοκρατία της Μακεδονίας...
Συνολικότερα πάντως, η προοπτική της ευρωπαϊκής ενοποίησης φαίνεται να υποτιμάται πλέον στη χώρα - ακόμα και στο κόμμα σας. Δεν εμπνέει πια η Ευρώπη; Και τι πρέπει να γίνει;
Υποτιμάται πράγματι, γιατί η υψηλόφρων ντόπια πολιτική ανάλυση θεωρεί ότι έτσι κι αλλιώς άλλοι θα βρουν κάποια λύση στην πορεία της πολιτικής ενοποίησης αφήνοντάς μας για μιαν άλλη φορά την πολυτέλεια να κάνουμε σχόλια και κριτική, εξ (ασφαλούς) αποστάσεως από τα δύσκολα! Τα πράγματα είναι, πάντως, δύσκολα, ιδιαίτερα μετά την τελευταία διεύρυνση της Ένωσης αλλά και την, για άλλους λόγους, αναβίωση των εθνικισμών θλιβερών ψευδαισθήσεων ότι κάποια κράτη μπορούν να τα βγάλουν πέρα μόνα τους μέσα στην παγκοσμιοποίηση. Η πολιτική ενοποίηση της ΕΕ είναι όμως όρος επιβίωσης στο σημερινό κόσμο και αν δεν μπορεί να επιδιωχθεί από όλους τους εταίρους μαζί, μπορούν όσοι βλέπουν πιο μακριά να προχωρήσουν και να αφήσουν στους υπόλοιπους το χρόνο να το σκεφτούν... Με τρομάζει η προοπτική να βρεθεί η Ελλάδα σε αυτήν τη δεύτερη κατηγορία που ισοδυναμεί με υποβάθμιση, άσε που έχω αμφιβολίες αν η πολιτική ελίτ θα μπορέσει να ... σκεφτεί.
Και για τα ελληνοτουρκικά, πάντως, φαίνεται να υπάρχει ένας εφησυχασμός...
Βεβαίως. Και σε αυτό το σημαντικό ζήτημα αναμένεται στην ουσία το τι θα κάνουν οι άλλοι, ο κ. Σαρκοζί και η κ. Μέρκελ. Απλώς σε αυτήν την περίπτωση το να κάνουμε σχόλια και κριτικές επί των αποφάσεων των άλλων δεν θα μπορεί να υποκατασταθεί στις πολιτικές εξελίξεις που θα μας αφορούν άμεσα.
Για το περιβάλλον τι πρέπει να γίνει;
Θα σας έλεγα με κάποια εκ των αποτελεσμάτων ικανοποίηση, αυτά που λέγαμε στη προεκλογική εκστρατεία! Να εισαγάγουμε την προστασία και την ανάπτυξη του φυσικού περιβάλλοντος (και όχι βέβαια επί του φυσικού περιβάλλοντος, που είναι έως τώρα τρέχουσα πρακτική της «φτηνής» ανάπτυξης ) σε όλες τις συγκεκριμένες πολιτικές, από την τουριστική (να αποσυρθεί καταρχήν το χωροταξικό του τουρισμού...) έως την βιομηχανική και ενεργειακή, την αγροτική και την πολεοδομική... Και να θυμίσω με επικεφαλίδες τα αιτήματα που αναδείχθηκαν με την καταστροφή του καλοκαιριού: δασικοί χάρτες, δασολόγιο, κτηματολόγιο, ενιαίος φορέας για τα δάση, απαγόρευση δόμησης εκτός σχεδίου, κατάργηση των οικοδομικών συνεταιρισμών, αναβάθμιση των προστατευόμενων περιοχών, νέα πολιτική για τα νερά...
Τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ πώς τις κρίνετε;
Από καιρό πιθανολογούνταν. Και δεν εννοώ τα προβλήματα της ηγεσίας και των σχετικών διαδικασιών, σε αυτά δεν έχει δικαίωμα κανένας να παρεμβαίνει πλην των ενδιαφερομένων. Εννοώ τα μεγάλα διλήμματα στρατηγικής, προγραμματικής και πολιτικής, αυτά σίγουρα ενδιαφέρουν όλους τους πολίτες. Ζητήματα όπως η αναγκαία δημόσια και κοινωνική παρέμβαση στην οικονομία και το κοινωνικό κράτος σε συνθήκες παγκοσμιοποίησης, η ευρωπαϊκή πολιτική ενοποίηση, η οικολογική διάσταση κάθε πολιτικής, γενικά και συγκεκριμένα, και άλλα συστατικά του προβληματισμού κάθε σοσιαλιστικής ή σοσιαλδημοκρατικής πολιτικής δύναμης δεν τα είδαμε ούτε στην προεκλογική εκστρατεία (ή πολύ λίγο...) ούτε στην έως τώρα εξέλιξη της μετεκλογικής κρίσης....
Για το ΠΑΣΟΚ
Να αφεθεί απρόσκοπτη η εκλογή της νέας ηγεσίας
Για την Ανανεωτική Αριστερά, συνάντηση με τη σοσιαλδημοκρατία ή με την παραδοσιακή Αριστερά;
Συστηματική και επίμονη αναζήτηση των όρων και των προϋποθέσεων που θα επιτρέπουν αξιόπιστη και πειστική ανάπτυξη της στρατηγικής του «δημοκρατικού δρόμου προς το σοσιαλισμό», όπως ήταν εξαρχής η διατύπωση που την ανέδειξε ως ανανεωτική Αριστερά. Και θυμίζω ότι «δημοκρατικός δρόμος» σημαίνει απόρριψη της βίας και υιοθέτηση του διαλόγου και της πειθούς, άνοιγμα στους πολίτες και τις σύγχρονες ανάγκες και επιδιώξεις τους, επιδίωξη συγκεκριμένων στόχων που μπορούν να επιβληθούν από μεγάλες κοινωνικές και πολιτικές πλειοψηφίες κ.ά.
Πιστεύετε ότι κατά την εκλογή ηγεσίας θα πρέπει να γίνει ένας διάλογος μεταξύ των δύο χώρων, στη μορφή της συνεργασίας, σε συνάρτηση βεβαίως με τις πολιτικές θέσεις;
Η εκλογή της ηγεσίας πρέπει να αφεθεί απρόσκοπτη, χωρίς αναμείξεις με οποιαδήποτε δικαιολογία. Το να υπάρξουν κατά τη διάρκεια της εκλογής αναλύσεις και αντιπαραθέσεις πάνω σε ουσιαστικά προγραμματικά και πολιτικά ζητήματα θα ήταν πολύ θετικό.
Το ποιο πρόσωπο θα εκλεγεί στο ΠΑΣΟΚ σας αφήνει αδιάφορο;
Με ενδιαφέρει όσο και κάθε ενεργό πολίτη της χώρας, αλλά επαναλαμβάνω ότι οι προγραμματικές και πολιτικές επιλογές είναι εκείνες που συντηρούν το όποιο συγκυριακό ενδιαφέρον του οποιουδήποτε.
Εκτύπωση στις: 2024-04-23
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2069