Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

«Μαύρη τρύπα» των μεταρρυθμίσεων

ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΑ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ΤΑΜΕΙΑ

Ο ιός, Κυρ. Ελευθεροτυπία, 2007-11-04


«Το ασφαλιστικό σύστημα θα καταρρεύσει». Μετά τις τόσες επαναλήψεις, η απειλή φαίνεται να έχει μετατραπεί σε κοινό τόπο. Μόνο που αυτή η κοινή παραδοχή στηρίζεται σε λάθος πληροφόρηση με προφανείς σκοπιμότητες.

Ηκυβέρνηση θέλει να «μεταρρυθμίσει» το Σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης (ΣΚΑ), ισχυριζόμενη ότι όπου να ναι καταρρέει. Ως πρώτο μέτρο, μάλιστα, αποφάσισε (και ψήφισε στη Βουλή, στις 23 Οκτωβρίου), την παράταση έως τις 30/11/2007 της προθεσμίας «ρύθμισης» χρεών των εργοδοτών προς τα ταμεία. Δηλαδή, μας κοροϊδεύει.

Αντί να σφίξει τα λουριά των μπαταξήδων επιχειρηματιών και να πληρώσει την κρατική υποχρέωση στα ασφαλιστικά ταμεία, άλλη μία φορά με τη νέα «ρύθμιση» των χρεών των επιχειρηματιών η κυβέρνηση επιβραβεύει την εισφοροκλοπή: τα αφεντικά μεταφέρουν τα συσσωρευμένα χρέη τους προς τα ταμεία -ύψους 7 δισ. ευρώ- στη νέα «ρύθμιση» με τις 96 δόσεις, πληρώνοντας μόνο το 3% των (απαλλαγμένων κατά 80% από τα πρόστιμα της καθυστέρησης πληρωμής), «καταγεγραμμένων» οφειλών τους ως προκαταβολή, και μετά... θα δούμε.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι τις τρέχουσες υποχρεώσεις τους προς το σύστημα δεν έχουν κανέναν λόγο να τις εξοφλούν, αναμένοντας με βεβαιότητα την επόμενη «ρύθμιση».

Ετσι τα ελλείμματα των ταμείων θα συνεχίσουν να διογκώνονται δραματικά, ώστε να φαίνεται «πολιτικά ώριμος» ο νεοφιλελεύθερος στόχος, που ήδη προβάλλεται από τους γνωστούς «λαγούς» της κυβέρνησης, σοφούς κυρίους Αναλυτή και Γκαργκάνα: να μειωθούν οι συντάξεις, να αυξηθούν τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, να περιοριστούν οι δαπάνες υγειονομικής φροντίδας στο δημόσιο και να οδηγηθούν υποχρεωτικά οι «μικρομεσαίοι» εργαζόμενοι και οι αυτασφαλιζόμενοι στο «κεφαλαιοποιητικό» (τάχα μου ανταποδοτικό) μοντέλο, δηλαδή στην ιδιωτική ασφάλιση.

Σύμφωνα με έρευνα της ICAP (Φεβρ. 2007) οι μισοί απ όσους ασφαλίζονται στο ΣΚΑ, καθώς και το 12% των πολιτών που είναι εκτός δημόσιου συστήματος ασφάλισης, «στρέφονται προς τα συνταξιοδοτικά προγράμματα των ασφαλιστικών εταιρειών».

Ανακοινώσεις του οικονομικού επιτελείου της προηγούμενης κυβέρνησης για το ασφαλιστικό.

Αν, παρ όλα αυτά, δεν πιάσει το κόλπο με την «ώριμη κεφαλαιοποιητική λύση», υπάρχει ήδη και η απειλή -ευθέως κατά των λαϊκών στρωμάτων- με την αύξηση κατά 2-4% του ΦΠΑ, ως δήθεν μοναδικού μέτρου εξεύρεσης πόρων για την επιβίωση του ΣΚΑ.

1.100.000 «αδήλωτοι» εργαζόμενοι

Πριν απ όλα οφείλουμε να γνωρίζουμε ότι φέτος η μέση σύνταξη γήρατος του ΙΚΑ (που είναι και ο μεγαλύτερος ασφαλιστικός οργανισμός μισθωτών) μετά βίας ξεπερνά τα 630 ευρώ τον μήνα, 479 ευρώ φτάνει η μέση σύνταξη αναπηρίας και 406 ευρώ η μέση σύνταξη θανάτου (κυριολεκτικά). Είναι, λοιπόν, αθλιότητες όσα λέγονται για «αναγκαίες περικοπές».

Επίσης πρέπει να υπογραμμιστεί το έγκλημα διαρκείας που διαπράττουν όλες οι κυβερνήσεις με την ενθάρρυνση της «μαύρης εργασίας» και της «ευέλικτης απασχόλησης».

Οπως μας εξηγεί ο πρόεδρος των εργαζομένων στα ασφαλιστικά ταμεία, Γιώργος Κουτρουμάνης, «Υπάρχει ένας σημαντικός αριθμός επιχειρήσεων 25-30% του συνόλου, οι οποίες απασχολούν πολλές χιλιάδες εργαζόμενους και οι οποίες ούτε καν απογράφονται από τα ασφαλιστικά ταμεία».

Αυτό εξηγεί το «τριτοκοσμικό» νούμερο των 1.100.000 ανασφάλιστων στην Ελλάδα και προφανώς συνδέεται με την εκτεταμένη εισφοροαποφυγή και την αδυναμία διασταύρωσης των πραγματικών στοιχείων της αγοράς εργασίας, καθώς και είσπραξης των εισφορών από τις (όσες) καταγεγραμμένες επιχειρήσεις που στέλνουν κατά το δοκούν καταστάσεις των εργαζομένων τους στα ταμεία.

«Δεν μπορεί κανείς να καταλογίσει τα ποσά των εισφορών, αν δεν έχει εικόνα του αριθμού και των αμοιβών των εργαζομένων μιας επιχείρησης», μας λέει ο κ. Κουτρουμάνης.



«Οταν όμως διαπιστώνουμε ότι μια επιχείρηση έχει τόσους εργαζόμενους που πληρώνονται με αυτή τη Συλλογική Σύμβαση, τότε το ΙΚΑ και το κάθε ταμείο μπορεί να καταλογίσει το χρέος της επιχείρησης με βάση τις εισφορές που προβλέπονται (εργοδότη και εργαζόμενου) και μπορεί να επιβάλει προσαυξήσεις των τελών οι οποίες για τον πρώτο χρόνο είναι 15% και για κάθε μήνα, μετά τον πρώτο χρόνο, συν 1%, με ανώτατο πλαφόν 120%».

- Και τι συμβαίνει όταν τα αφεντικά... δεν πληρώνουν, δεν πληρώνουν;

«Το κάθε ταμείο πρέπει να διεκδικήσει τις εισφορές του προσφεύγοντας στα δικαστήρια, όπου όμως θα περιμένει πολλά χρόνια με αβέβαιο αποτέλεσμα, ή προχωρεί σε συμβιβασμό προσπαθώντας να εισπράξει μια προκαταβολή της τάξεως του 10% του χρέους και εν συνεχεία τις δόσεις».

- Και μετά;

«Συνήθως η επιχείρηση πληρώνει μια ή δυο δόσεις, ύστερα σταματά, τα ταμεία ξαναπάνε στη χρονοβόρα δικαστική διαδικασία, ώσπου έρχεται η κυβέρνηση να ρυθμίσει αυτά τα χρέη».

Οι νομοθετικές «ρυθμίσεις» της εισφοροκλοπής είναι τόσο τακτικές και συνάμα σκανδαλώδεις, που... απλώς αναπαράγουν την παρανομία.

«Αυτή η πρακτική των ρυθμίσεων», επιβεβαιώνει ο κ. Κουτρουμάνης, «διευκολύνει ακόμα περισσότερο τους επιχειρηματίες να μην είναι συνεπείς απέναντι στα Ταμεία, γιατί θα δώσουν ένα πολύ μικρό ποσό, θα πάρουν την "ασφαλιστική ενημερότητα" την οποία θα χρησιμοποιήσουν τουλάχιστον για έναν χρόνο -λέω τουλάχιστον γιατί μπορεί να θεωρήσουν βιβλία και για τον επόμενο χρόνο- οπότε ουσιαστικά φτάνουμε στη διετία χωρίς έλεγχο από τα ταμεία. Θα έρθει λοιπόν μια επόμενη ρύθμιση, θα ξανακάνουν τον διακανονισμό, στον οποίο δεν είχαν αναταποκριθεί το προηγούμενο διάστημα... Αυτές οι επαναλαμβανόμενες ρυθμίσεις που τα τελευταία χρόνια αποφασίζονται από τις κυβερνήσεις κάθε 8 μήνες με ένα χρόνο, έχουν δημιουργήσει την πεποίθηση στον καθένα ότι θα υπάρξει και μια επόμενη "ευκαιρία" εισφοροδιαφυγής. Υπολογίζουμε ότι με αυτό το καθεστώς θα συσσωρευθούν άλλα 4 δισ. ευρώ χρέη στο ασφαλιστικό σύστημα το 2008 και το 2009».



Συνεπώς, τα ταμεία δεν εισπράττουν, οι επιχειρηματίες κλέβουν ανεμπόδιστα και οι εργαζόμενοι-ασφαλισμένοι, ως κλασικά υποζύγια, επιδοτούν τη λειτουργία, τις επενδύσεις και τα υπερκέρδη των επιχειρήσεων. Και παρ όλα αυτά η ανεργία και οι μισθοί πείνας ζουν και βασιλεύουν.

Ακριβώς επειδή οι μισθοί (και μάλιστα εκείνοι των «ευέλικτων» μορφών εργασίας) είναι τόσο χαμηλοί, και επειδή όντως υφίστανται (νομοθετημένες) αδικίες στην «κουρελού» που λέγεται συνταξιοδοτικό σύστημα, έχει, επιπλέον αναδειχθεί και μια νέα βασική αιτία εισφοροδιαφυγής:

«Για μεγάλη μερίδα, ίσως και για την πλειοψηφία των σημερινών εργαζομένων, δεν υπάρχει κίνητρο ασφάλισης» καταλήγει ο κ. Κουτρουμάνης. «Και δεν υπάρχει όταν παρέχεται από τα ταμεία ίδια περίπου σύνταξη ανεξάρτητα από τον χρόνο ασφάλισης. Αν ένας εργαζόμενος ξέρει ότι θα πάρει μαζί με το ΕΚΑΣ λ.χ. ένα ποσό 600-650 ευρώ το μήνα για 15 μόνο χρόνια ενσήμων, γιατί πρέπει να ασφαλιστεί, να κάνει 25 χρόνια ασφάλισης, που μπορεί σ αυτή την περίπτωση να πάρει και λιγότερα αφού δεν θα δικαιούται το ΕΚΑΣ; Περισσότερα χρόνια εισφορών πρέπει να δίνουν περισσότερη σύνταξη. Το σύστημα έχει σημαντικές στρεβλώσεις και αδικίες που έχουν ενισχύσει την εισφοροδιαφυγή και την εισφοροαποφυγή. Και όταν ο εργαζόμενος ο ίδιος είναι έτοιμος να συμπράξει με τον εργοδότη του στο να μην καταβληθούν οι νόμιμες εισφορές, το πρόβλημα για τα ταμεία γίνεται ακόμα μεγαλύτερο, και η αδυναμία για τον έλεγχο τεράστια».

Ο καθηγητής και επιστημονικός διευθυντής του ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, κ. Σάββας Ρομπόλης, είναι ένας από τους συντάκτες της πρόσφατης αναλογιστικής μελέτης για το ΙΚΑ - ΕΤΑΜ και ένας από τους επιστήμονες που επιμένουν ότι το πρόβλημα του ΣΚΑ είναι η υποχρηματοδότησή του από το κράτος και τους εργοδότες. «Οπως και η δική μας μελέτη έτσι κι αυτή του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας καταλήγει στο ίδιο συμπέρασμα για το ΙΚΑ: Αν το κράτος είναι συνεπές στις νομοθετημένες υποχρεώσεις του, χωρίς καν να αυξηθούν οι εισφορές, το ΙΚΑ μπορεί να πάει έως το 2025 δίχως κανένα πρόβλημα».

Ωστόσο, στο παρόν διάστημα τα συνδικάτα δεν πρέπει να μείνουν με τα χέρια σταυρωμένα. «Η ΓΣΕΕ είναι έτοιμη να καταθέσει ένα πακέτο νέων πηγών χρηματοδότησης του ΣΚΑ, στην κατεύθυνση μιας εκτεταμένης αναδιανομής του εισοδήματος, για τη δημιουργία ένος αποθεματικού, ενός "κουμπαρά" για τις επόμενες γενιές συνταξιούχων μετά το 2030. Ετσι κερδίζουμε έτη ευκαιρίας ώστε στο μεταξύ να ορθολογικοποιήσουμε τη διοίκηση, την οργάνωση και τη λειτουργία των ταμείων, για να αντιμετωπίσουμε στρεβλώσεις, όπως π.χ. το αντικίνητρο ασφάλισης που δημιουργούν οι "ασφαλιστικές κλάσεις", ή τις "τριτοκοσμικές καταστάσεις" ως προς την εξυπηρέτηση των ασφαλισμένων».

Μέτωπο στην ασυδοσία

Δεν είναι δευτερεύον το θέμα της κακής οργάνωσης των ταμείων ή η ανυπαρξία της Επιθεώρησης Εργασίας. «Το ζήτημα είναι πολιτικό», κατά τον κ. Κουτρουμάνη. «Υπάρχουν πολλά κέντρα συμφερόντων που αντιδρούν σε κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού, μηχανοργάνωσης, διαφάνειας και ορθολογικής λειτουργίας των ταμείων». Παρόμοια είναι και τα προβλήματα με τους άλλους ελεγκτικούς μηχανισμούς του κράτους: «Τα συνδικάτα πρέπει να κινητοποιηθούν και να απαιτήσουν τη στελέχωση των Επιθεωρήσεων Εργασίας και την εντατικοποίηση των ελέγχων των επιχειρήσεων», επισημαίνει ο κ. Ρομπόλης.

«Αυτή τη στιγμή, μετά από δέκα χρόνια παλινωδιών, οι Επιθεωρήσεις Εργασίας έχουν ουσιαστικά αποδιοργανωθεί. Δεν θα ήταν υπερβολή να πούμε ότι αυτή τη στιγμή είναι ελάχιστοι οι έλεγχοι που γίνονται στους χώρους εργασίας, είτε για τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας, είτε για την τήρηση των συλλογικών συμβάσεων, είτε για τα ένσημα. Επομένως η ΓΣΕΕ και όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις πρέπει, πριν απ όλα, να καλέσουν τα σωματεία, επιχειρησιακά ή κλαδικά, να εντάξουν τους εκατοντάδες χιλιάδες ανασφάλιστους, "αθέατους" εργαζόμενους, έλληνες και ξένους, και να ενεργοποιηθούν ελέγχοντας καθημερινά τους όρους και τις προϋποθέσεις των αμοιβών και της ασφάλισής τους».

Τις επόμενες ημέρες τα συνδικάτα είναι υποχρεωμένα να κατέβουν ενωμένα στο πεζοδρόμιο για μισθούς, συντάξεις και κοινωνικό κράτος. Αντίπαλός τους θα είναι βεβαίως η νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση. Αλλά όχι μόνη της: Οι συμμετέχοντες στο «παραοικονομικό» φαινόμενο, που δεν είναι αμελητέα κοινωνική συνιστώσα στη σημερινή Ελλάδα, αλλά και το γκλαμουράτο σύστημα των ΜΜΕ, που ζει διαπλεκόμενο με τους τραπεζικούς και τους άλλους κολοσσούς, θα είναι κι αυτοί απέναντι στους εργαζόμενους, γιατί -θα λένε- οι διαδηλώσεις εμποδίζουν την κυκλοφορία ή γιατί σπάνε τις βιτρίνες των μύθων των ατομικών ασφαλιστικών συμβολαίων και του αντικοινωνικού προσωπικού πλουτισμού.

Ομως πάντοτε οι ταξικοί αγώνες ήταν σκληροί.



ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ

Το θαμμένο πόρισμα του 1992

Σαν να μην πέρασε μια μέρα! Διαβάζοντας το εμπιστευτικό πόρισμα της Ειδικής Επιτροπής προς τον (τότε) διοικητή του ΙΚΑ Γ. Χιώτη για την εισφοροδιαφυγή το 1992 αντιλαμβάνεται κανείς -15 χρόνια μετά- ότι τίποτα δεν έχει αλλάξει. Μόνο το μέγεθος της εισφοροκλοπής έχει διογκωθεί:

Από 90 δισ. δραχμές τότε (δηλαδή, 265 περίπου εκατομμύρια ευρώ), σήμερα αγγίζει τα 2 δισ. ευρώ, σύμφωνα με τα στοιχεία του ίδιου του ΙΚΑ. Καμιά από τις σαφείς προτάσεις της Επιτροπής ουσιαστικά δεν εφαρμόστηκε και έτσι η «αδιέξοδη» πορεία του ΙΚΑ (και όλου του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος) συνεχίζεται προς τέρψιν των ασύδοτων «δυνάμεων της αγοράς».

Ας δούμε ορισμένα χαρακτηριστικά σημεία του πορίσματος:

*«Εισφοροδιαφυγή παρατηρείται όταν οι εργοδότες για την εργασία που παρέχουν σ αυτούς μισθωτοί και είναι ασφαλιστέα στο ΙΚΑ δεν καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές ή καταβάλλουν για λιγότερες ημέρες εργασίας από αυτές που πραγματοποιούνται, υπολογιζόμενες σε αποδοχές χαμηλότερες από τις πραγματικά καταβαλλόμενες ή τις νόμιμα καταβλητέες (επί τη βάσει Συλλογικών Συμβάσεων)».

*Το πόρισμα αναφέρεται στους «γνωστούς» κλάδους: Οικοδομή, μικρομεσαίες επιχειρήσεις, εποχικές εργασίες, μπαρ - καφέ, αμοιβή με το κομμάτι, αλιευτικά, ναυπηγοεπισκευαστική, dealers (τώρα έχουμε και τα ντιλίβερι), εργάτες γης (ανθοκομεία, θερμοκήπια, ελαιοτριβεία, συσκευαστήρια αγροτικών προϊόντων), εργάτες κτηνοτροφίας και ιχθυοκαλλιέργειας, τουρισμός, φροντιστήρια, ιατρεία, δικηγορικά γραφεία, οίκοι ευγηρίας, κλινικές, ταξί, μεταφορικές επιχειρήσεις, συνεργεία καθαριότητας κ.ά.

*«Το ισχύον σύστημα συντηρεί και αναπαράγει εκτεταμένη εισφοροδιαφυγή στα οικοδομοτεχνικά έργα (...) Είναι μοναδική σε έκταση για πολιτισμένη χώρα η αυθαίρετη δόμηση που παρατηρείται στη χώρα μας, η οποία -πέραν του ότι συνεπάγεται καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος, συντελεί στη φοροδιαφυγή κ.λπ.- είναι βασική αιτία εισφοροδιαφυγής...»

*«Στις επιχειρήσεις που απασχολούν μέχρι 30 εργαζόμενους η εισφοροδιαφυγή μεθοδεύεται ως εξής: Αναγγέλλουν την πρόσληψη των εργαζομένων στις Επιθεωρήσεις Εργασίας με μεταγενέστερες ημερομηνίες από τις πραγματικές ή δεν την αναγγέλλουν καθόλου. Καταρτίζουν συμβάσεις εργασίας οι οποίες είναι εικονικές ως προς την ημερομηνία πρόσληψης και το ύψος των αποδοχών. Ασφαλίζουν τους εργαζόμενους για λιγότερες ημέρες από τις πραγματικές είτε με την ανοχή τους είτε όχι. Δεν εκδίδουν εκκαθαριστικά μισθοδοσίας, παρ ότι υπάρχει νομοθετημένη σχετική υποχρέωση».

*«Στις επιχειρήσεις που λειτουργούν εποχιακά παρατηρείται εισφοροδιαφυγή και ειδικά στις τουριστικές περιοχές ο έλεγχος είναι δυσχερής (...) Στα νυχτερινά κέντρα, μπαρ κ.λπ. ο έλεγχος είναι δυσχερής γιατί λειτουργούν νυχτερινές ώρες και Σαββατοκύριακα, οπότε οι υπηρεσίες του ΙΚΑ αρκούνται στα στοιχεία που προσκομίζουν οι εργοδότες, χωρίς να γίνεται ουσιαστικός έλεγχος, με αποτέλεσμα μεγάλης έκτασης εισφοροδιαφυγή».

*«Στις μεγάλες επιχειρήσεις η εισφοροδιαφυγή εκφράζεται κυρίως με τη δυνατότητα, μέσω της λογιστικής τεχνικής, μείωσης ή απόκρυψης αποδοχών που υπόκεινται σε ασφαλιστικές εισφορές και αντίστοιχης μεταφοράς ή εμφάνισής τους σε λογαρισμούς εξόδων που τυπικά εξαιρούνται από την υποχρέωση καταβολής εισφορών οι εργοδότες για τις αποδοχές αυτές (σ.σ.: από τότε ανθούν τα "μπλοκάκια" - ΔΠΥ και τα Δελτία Επαγγελματικής Δαπάνης). Το πρόβλημα εντείνεται και από την εγγενή αδυναμία των υπηρεσιών μας να διενεργήσουν ουσιαστικό έλεγχο, για τον οποίο απαιτούνται ειδικευμένες λογιστικές γνώσεις, καθώς και από την ισχύουσα νομοθεσία (Κώδικας Φορολογικών Στοιχείων) που απαγορεύει την πρόσβαση του ΙΚΑ σε όλα τα στοιχεία και βιβλία των επιχειρήσεων».

*«Το σύστημα είσπραξης των καθυστερούμενων εισφορών οδηγεί σε εισφοροδιαφυγή. Δημιουργεί στον εργοδότη, λόγω της καθυστέρησης που παρατηρείται στην είσπραξη, την πεποίθηση ότι μπορεί το ΙΚΑ να μην βεβαιώσει τις εισφορές καθόλου ή και αν τις βεβαιώσει μπορεί να μην τις εισπράξει καθόλου (...) Πρέπει να επισημανθεί ότι η αναποτελεσματικότητα του συστήματος εισπράξεων ενισχύει τάσεις αρνητικής συμπεριφοράς ασυνεπών εργοδοτών, είτε με την προσδοκία κάποιας τελικά νομοθετικής ευνοϊκής ρύθμισης της οφειλής τους, είτε με την αξιοποίηση των αδυναμιών του ίδιου του εισπρακτικού συστήματος».

*«Είναι δύσκολο να εξηγήσει κανείς στους συνταξιούχους πώς είναι δυνατόν να εισπράττουν το ίδιο ποσό σύνταξης ασφαλισμένοι που έχουν πραγματοποιήσει 1.500 ημέρες με εκείνους που έχουν πραγματοποιήσει 7.500 ημέρες (...) Η χορήγηση των κατωτάτων συντάξεων ενισχύει το πρόβλημα της αποφυγής από την ασφάλιση» (σ.σ.: Δείτε τις εξαγγελίες Καραμανλή για την «Κατώτατη Εθνική Σύνταξη» ΙΟΣ, http://www.iospress.gr/mikro2007/mikro20070929.htm).

--------------------------------------------------------------------------------

ΔΙΑΒΑΣΤΕ

Σάββας Ρομπόλης, Γιώργος Ρωμανιάς, Βασίλειος Μαργιός, Ιωάννης Χατζηβασίλογλου

«Αναλογιστική Μελέτη ΙΚΑ-ΕΤΑΜ» (εκδ. ΙΝΕ/ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, τ. 26 ΜΕΛΕΤΕΣ, Αθήνα 2007)

Για να επιβιώσει το ΙΚΑ και μετά το 2025 οι κυβερνήσεις πρέπει να διαθέτουν το 1,4% του ΑΕΠ ετησίως -διαμέσου μιας δυναμικά διευρυνόμενης αναδιανομής του εισοδήματος- για το σχηματισμό του αναγκαίου αποθεματικού κεφαλαίου, που εξανεμίστηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Γιώργος Σταμάτης

«Περί Νεοφιλελευθερισμού» (Εκδ. ΚΨΜ, Αθήνα 2007)

Συλλογή άρθρων, όπου μεταξύ άλλων εξετάζεται η πολιτική ιδιωτικοποίησης της κοινωνικής ασφάλισης.

«Ασφαλισμένος» (Διμηνιαία έκδοση για την κοινωνική ασφάλιση τ. 33 Μάιος - Ιούνιος 2005, της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Προσωπικού Οργανισμών Κοινωνικής Πολιτικής)

Ηδη από το 2005 σε σχετική έρευνα της ομοσπονδίας η εισφοροδιαφυγή εκτιμάται ότι ξεπερνά τα 4 δισ. ευρώ και οι ανασφάλιστοι εργαζόμενοι ήταν πάνω από 1.000.000.

«Ασφαλισμένος» (τ. 40 Ιούλιος - Αύγουστος 2006)

Ανάλυση του (πολιτικού) προβλήματος που προκαλούν στο ασφαλιστικό σύστημα οι συνεχείς χαριστικές ρυθμίσεις οφειλών των εργοδοτών προς τα ταμεία.

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2157