Οι απελάσεις μεταναστών
Επικίνδυνη εξέλιξη το διάταγμα που εξέδωσε η Ιταλία
Ελίζα, Παπαδάκη
Τα Νέα, 2007-11-07
Δεν θα περίμενε κανείς αυτό να συμβεί στη σημερινή Ιταλία: με αφορμή τον άγριο φόνο μιας γυναίκας, της Τζιοβάνα Ρετζιάνι, που αποδόθηκε σε μετανάστη από τη Ρουμανία, τον Ρομά Νικολάε Ρόμουλους Μαϊλάτ, και τις βίαιες επιθέσεις οργισμένων Ιταλών κατά άλλων Ρουμάνων Ρομά που ακολούθησαν - τέσσερις διακομίστηκαν στο νοσοκομείο την Κυριακή, ένας σε κρίσιμη κατάσταση- η κυβέρνηση Πρόντι άνοιξε τον δρόμο για μαζικές απελάσεις μεταναστών. Με διάταγμα που εξέδωσε την περασμένη εβδομάδα εν τάχει, καθώς καθυστερούσε η ψήφιση σχετικού νομοσχεδίου στη Βουλή, εξουσιοδοτεί τις νομαρχίες να απελαύνουν, χωρίς δικαστική απόφαση και χωρίς δυνατότητα προσφυγής, πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που «παραβιάζουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, τα θεμελιώδη δικαιώματα του ατόμου ή τη δημόσια ασφάλεια». Και με αυτές τις αόριστες διατυπώσεις οι απελάσεις άρχισαν από το Σαββατοκύριακο.Κατά τον Ιταλό πρωθυπουργό Ρομάνο Πρόντι, πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το διάταγμα δεν αντιβαίνει στην κοινοτική νομοθεσία. Καμία εγγύηση δεν παρέχει ωστόσο απέναντι στην αυθαιρεσία των αρχών. Ποιος διασφαλίζει ότι δεν θα στραφούν συλλογικά κατά εθνικών κοινοτήτων μεταναστών όπως η ρουμανική, η πολυπληθέστερη στην Ιταλία (πάνω από 560.000 άνθρωποι στους οποίους συγκαταλέγονται πολλοί Ρομά που ζουν εξαθλιωμένοι στις παρυφές των μεγάλων πόλεων), με αφορμή παραπτώματα ή εγκλήματα κάποιων από αυτούς; Για να αιτιολογήσει το δραστικό μέτρο των απελάσεων, ο αρμόδιος υπουργός Εσωτερικών Τζουλιάνο Αμάτο, πρώην αντιπρόεδρος της Συνέλευσης για το Ευρωπαϊκό Σύνταγμα, επικαλέστηκε τον κίνδυνο το διογκούμενο ξενοφοβικό μίσος να πυροδοτήσει την αυτοδικία. Αλλά εκφράζοντας ταυτόχρονα την ανησυχία ότι στο επόμενο διάστημα θα μπορούσε να έρθει άλλο ένα εκατομμύριο Ρομά από τη Ρουμανία, έκανε φανερή τη σκοπιμότητα αυτής της πολιτικής: να λιγοστέψουν. Ο δήμαρχος της Ρώμης Βάλτερ Βελτρόνι, που μόλις εξελέγη γραμματέας του Δημοκρατικού Κόμματος, του νέου μεγάλου σχηματισμού της Κεντροαριστεράς, ανέφερε ότι η πόλη του ήταν η ασφαλέστερη πρωτεύουσα της Ευρώπης μέχρι την ένταξη της Ρουμανίας και παρέπεμπε σε στατιστικές για την εγκληματικότητα...
Για να εκτονώσει το πραγματικό και επικίνδυνο πρόβλημα ενός ανερχόμενου άναρχου ρατσισμού στην ιταλική κοινωνία έρχεται η επίσημη πολιτεία να δώσει στον ρατσισμό νομική υπόσταση. Και αυτό συμβαίνει κάτω από μια ασταθή κεντροαριστερή ηγεσία, ενόσω η Δεξιά αντιπολίτευση επικρίνει τη σημερινή κυβέρνηση ότι χαλάρωσε τους περιορισμούς τής προκατόχου της στη μετανάστευση από την Ανατολική Ευρώπη («Η Ιταλία βρίσκεται πλέον στα χέρια των ξένων» δημαγωγούσε στον τίτλο της η εφημερίδα «Ιl Giornale»), πιέζoντας για πρωτοφανείς εκκαθαρίσεις: 250.000
απελάσεις μεταναστών υποδεικνύει ο ηγέτης της Εθνικής Συμμαχίας Τζιανφράνκο Φίνι. Ο δε επίτροπος της Ε.Ε. για τη Δικαιοσύνη και την ασφάλεια Φράνκο Φρατίνι, Ιταλός συμπτωματικά που ορίστηκε επί Μπερλουσκόνι, έλεγε στον Τύπο ότι «πληρώνουμε σήμερα για την υπερβολική ανοχή που επιδείξαμε».
Στο αντίθετο ακριβώς πνεύμα, ο πρόεδρος της δημοκρατίας Τζιόρτζιο Ναπολιτάνο καταδίκασε ρητά τις εξάρσεις του ρατσισμού στη χώρα, εξηγώντας το αυτονόητο: χωρίς τους μετανάστες το οικονομικό σύστημα θα ήταν μπλοκαρισμένο. Τον ειδικό στόχο αυτού του ανερχόμενου ρατσισμού, τους Ρομά, προβάλλει όμως στο χθεσινό κύριο άρθρο της η εφημερίδα «Le Μonde»: Ανάμεσα σε 7 και 9 εκατομμύρια στην Ε.Ε., οι Ρομά όντως δημιουργούν πρόβλημα, γράφει. Ζητιανεύουν, συγκεντρώνονται σε άθλιους καταυλισμούς, μερικοί ασκούν όλη τη γκάμα των εγκληματικών δραστηριοτήτων. Ενοχλούν και φοβίζουν. Αλλά αυτό το πρόβλημα κοινωνικής ένταξης δεν συγκρίνεται με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν όλη τους τη ζωή στη μεγάλη τους πλειονότητα αυτοί οι λησμονημένοι από την πρόοδο Ευρωπαίοι: διακρίσεις στην κατοικία, την υγεία, την εκπαίδευση, τη δουλειά. Θύματα δουλείας στη Ρουμανία παλιά, γενοκτονίας από τους ναζί κατόπιν, ρατσισμού πάντοτε. Όταν τους λέμε να γυρίσουν στον τόπο τους, πρέπει να ξέρουμε ότι οι χώρες όπου γεννήθηκαν δεν είναι πιο πολύ «τόπος τους» από την Ιταλία ή τη Γαλλία, εκεί υφίστανται συχνά ακόμα χειρότερη περιφρόνηση και κακομεταχείριση, επισημαίνει η «Le Μonde». Υπενθυμίζει την απόφαση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου του 2005 που ζητούσε την ανακήρυξη των Ρομά σε ευρωπαϊκή μειονότητα και πρότεινε μια σειρά μέτρων υπέρ τους, τις δύο Ρομά ευρωβουλευτές από την Ουγγαρία, τη Λίβια Γιαρόκα και τη Βικτόρια Μοχάτσι που με την παρουσία τους στο Στρασβούργο δείχνουν έναν δρόμο, και καταλήγει: στα προβλήματα των Ρομά πρέπει να επιτεθούμε, όχι στους ίδιους.
Μεγάλη αντιπαράθεση για τη μετανάστευση έχει ξεσπάσει τις τελευταίες μέρες και στη Βρετανία. Δεχόμενη κατηγορίες για τη μεγάλη αύξηση μετά τη διεύρυνση της Ε.Ε. (σχεδόν μισό εκατομμύριο Ανατολικοευρωπαίοι), η κυβέρνηση επέβαλε τώρα αυστηρούς περιορισμούς στην έλευση εργαζομένων από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία. Στη μετανάστευση σπρώχνουν όμως οι μεγάλες ανισότητες του κόσμου μας, και η εγκληματικότητα και τα άλλα προβλήματα που δημιουργεί προκύπτουν από την αναπαραγωγή αυτών των ανισοτήτων στις χώρες υποδοχής. Εφόσον διατηρούνται οι ανισότητες, απαγορεύσεις, απελάσεις και αστυνόμευση των συνόρων μπορεί να μοιάζουν προσωρινά φθηνότερες λύσεις, αλλά τελικά δεν είναι.
Εκτύπωση στις: 2024-04-16
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2167