Το εμπόριο του φόβου για την «ακατονόμαστη»
Πάσχος, Μανδραβέλης
Η Καθημερινή, 2007-11-09
Δεκάξι χρόνια μετά το Σχέδιο Πινέιρο, και με 120 αναγνωρίσεις στο ενεργητικό της «ΠΓΔΜ», εκλιπαρούμε αυτό που μετά βδελυγμίας τότε απορρίπταμε. Μια σύνθετη ονομασία που θα εμπεριέχει το όνομα «Μακεδονία». Κατά τον ίδιο τρόπο μετά δεκατρία χρόνια θα εκλιπαρούμε μια λύση διζωνικής–δικοινοτικής ομοσπονδίας, κάτι σαν το Σχέδιο Ανάν που οι Κύπριοι με θούριους και παιάνες απέρριψαν το 2004. Οπως και μετά λίγα χρόνια θα ευχόμαστε να είχαμε ρυθμίσει νωρίτερα τα της ανώτατης παιδείας και το άρθρο 16, τότε που θα βιώνουμε ένα άναρχο τοπίο στην Παιδεία, σαν κι αυτό που σήμερα έχουμε στα ραδιοκύματα - τα οποία επίσης δεν απελευθερώσαμε στην ώρα τους. (Σ.σ.: είναι εκπληκτικό πόσο ίδιος παραμένει σ’ αυτή τη χώρα ο δημόσιος διάλογος. Κατάρριψη των δορυφόρων που θα έφερναν την ελεύθερη ραδιοτηλεόραση υποσχόταν ο Δημήτρης Μαρούδας, κλείσιμο των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών ζητούν σήμερα ΚΚΕ και ΣΥΝ).
Γιατί όμως απορρίψαμε τη λογική λύση στις αρχές της δεκαετίας του 1990; Διότι αγοράσαμε χωρίς περισσή σκέψη την πραμάτεια που περιέφεραν στην αγορά διάφοροι εμποράκοι του φόβου. Ποιος θυμάται την «τεράστια απειλή» που ελλόχευε στα βόρεια σύνορά μας και θα είχε ως αιχμή το όνομα της «ακατονόμαστης χώρας»; Ποιος θυμάται τα σενάρια για τους «μουσουλμανικούς άξονες» που θα δημιουργούνταν στα Βαλκάνια και μας έκαναν να κλείνουμε τα μάτια στα εγκλήματα του Μιλόσεβιτς; Ποιος θυμάται τη φημολογούμενη διείσδυση των Τούρκων στα βόρεια σύνορά μας, και το δεύτερο (μετά τον Εβρο) χερσαίο μέτωπο που θα μας άνοιγαν, αν η χώρα λεγόταν «Νέα Μακεδονία»;
Ολα αυτά δεν ήταν κουβέντες του καφενέ, ήταν αναλύσεις στις εγκυρότερες εφημερίδες της χώρας. Δεν τις εκστόμιζε κάποιος Λιακόπουλος της εποχής, τα έλεγε ο υπουργός Εξωτερικών της χώρας. Δεν μεταδιδόταν από χιουμοριστικές εκπομπές, ήταν πρώτο θέμα στα «έγκυρα» δελτία των τηλεοπτικών σταθμών. Κρατικών και ιδιωτικών. Χειρότερα: όποιος άρθρωνε αντίθετη γνώμη είτε εξοστρακιζόταν από τον δημόσιο διάλογο ως μειοδότης, είτε πήγαινε φυλακή. Την περίοδο 1992 - 1993 δεκαοχτώ ακτιβιστές της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς καταδικάστηκαν σε ποινές πολύμηνης φυλάκισης επειδή διακινούσαν φυλλάδια και κολλούσαν αφίσες του στυλ: «Οχι στους πατριώτες. Αναγνωρίστε τη Σλαβομακεδονία». Το δικαστήρια έκριναν ότι τα φυλλάδια και οι αφίσες αποτελούσαν προσβολή των αρχών, προκαλούσαν διχόνοια μεταξύ των πολιτών και τους προέτρεπαν σε πράξεις βίας!
Ξεχάσαμε και γι’ αυτό δεν μαθαίνουμε πως πρέπει να αντιμετωπίζουμε κάθε νέα πρόκληση. Το άρθρο 16, λένε, θα υποβαθμίσει τα δημόσια πανεπιστήμια, κάθε ιδιωτικοποίηση θα φέρει τον επάρατο νεοφιλελευθερισμό, η τροποποίηση του ασύλου το αστυνομικό κράτος. Οσο για την Κύπρο, τι να πούμε; Οι εξελίξεις δικαιώνουν τους πλέον απαισιόδοξους: κάθε προηγούμενο σχέδιο και καλύτερα.
Οι εμποράκοι του φόβου έχουν ακόμη απλωμένη την πραμάτεια τους κι εμείς εξακολουθούμε να αγοράζουμε. Αυτοί πλουτίζουν, αλλά εμείς δεν γινόμαστε σοφότεροι.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2169