Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η οργή της καταστροφής

Σήφης, Πολυμίλης

Ελευθεροτυπία, 2007-11-27


Υποτίθεται ότι η δωρεάν παιδεία είναι μια κατάκτηση την οποία οι πάντες όχι απλώς θέλουμε να τη διαφυλάξουμε αλλά και να τη διευρύνουμε. Υποτίθεται ότι φοιτητές και μαθητές αγωνίζονται, ξεσηκώνονται, διαμαρτύρονται, κάνουν καταλήψεις με μοναδικό σκοπό την προάσπιση και τη διεύρυνση της δωρεάν παιδείας. Ελα όμως που ύστερα από κάθε κατάληψη μετράμε συνήθως αποκαΐδια και καταστροφές, που θεωρητικώς όλοι αποκηρύσσουν, αλλά επί της ουσίας κανείς δεν κάνει τίποτε για να τα σταματήσει...

*** Τελευταίο κρούσμα, η απίστευτη καταστροφή που έγινε στο σχολικό συγκρότημα του Παγκρατίου, που ακόμα για μία φορά αποδίδεται σε εξω-μαθητικούς κύκλους που εισέβαλαν στο κτίριο. Ακόμα κι αν ισχύει αυτό δεν είχαν υποχρέωση, καθήκον, οι μαθητές που έκαναν την κατάληψη να προασπίσουν το χώρο τους, να διαφυλάξουν την κοινή τους περιουσία, το δημόσιο εν τέλει χαρακτήρα της παιδείας; Ακόμα κι αν δεχθούμε ως δικαιολογημένη την απώθηση που δημιουργεί πολλές φορές το σχολείο για ποικίλους λόγους, ακόμα κι αν δεχθούμε την όποια εφηβική αγανάκτηση και εκρηκτικότητα, τέτοιο μένος ούτε δικαιολογείται ούτε, πολύ περισσότερο, μπορεί να γίνει αποδεκτό από οποιονδήποτε ως μέσο πάλης, ως μέσο διεκδίκησης μιας καλύτερης παιδείας...

*** Το φαινόμενο δυστυχώς δεν είναι μεμονωμένο. Εχει επαναληφθεί πάρα πολλές φορές για να θεωρηθεί έξαρση της στιγμής ή ακραία αντίδραση. Και δεν καταλαβαίνουν αυτοί που συμμετέχουν αλλά κι αυτοί που δεν αντιδρούν ότι με τέτοιες πρακτικές απλώς προετοιμάζουν το έδαφος για να περάσουν με ευκολία λογικές καταστολής; Ακόμα χειρότερο, αυτά τα επαναλαμβανόμενα φαινόμενα δεν φαίνεται να προβληματίζουν κανέναν. Ούτε τους γονείς, που δεν μπορεί να μην παίρνουν χαμπάρι τις υποβόσκουσες τάσεις των παιδιών τους, ούτε τους εκπαιδευτικούς, που δεν προβληματίζονται από την αποτυχία των παιδαγωγικών τους μεθόδων, ούτε τα κόμματα, την κοινωνία των πολιτών, που αποφεύγει να ασχοληθεί με το θέμα, γιατί τότε θα βγουν στην επιφάνεια και οι δικές τους ευθύνες. Δεν καταλαβαίνουν ότι αν αυτή η οργή δεν βρεθεί τρόπος να εκτονωθεί, όχι απλώς θα διευρύνεται αλλά θα αγκαλιάζει κι άλλους νέους που καλώς ή κακώς θεωρούν ότι η κοινωνία τούς περιθωριοποιεί;

Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2225