Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Ποιος "κάνει πλάτες" στον υπόδικο επιθεωρητή;

Αυγή της Κυριακής, 2008-01-13


Ο επιθεωρητής Χριστοδουλάκης που έχει φέρει στα πρόθυρα του κλεισίματος το Πανεπιστήμιο Κρήτης αρνείται να εκτελέσει ακόμη τις οδηγίες της πολιτικής ηγεσίας του υπουργείου Οικονομικών και επιμένει να πυροδοτεί τη συνέχιση της κρίσης!

Την περασμένη Πέμπτη δύο υφυπουργοί -Οικονομικών Α. Μπέζας και Παιδείας Θ. Ταλαιδούρος- άκουσαν τη θέση του Πανεπιστημίου Κρήτης παρουσία των διευθυντών του υπουργείου Οικονομικών και επέλεξαν την εκτόνωση της κατάστασης με πολύμηνη αναβολή των καταλογισμών σε βάρος των 25 πανεπιστημιακών.

Όμως ο διοικητής του Πανεπιστημίου επιθεωρητής του υπουργείου Χριστοδουλάκης με δημόσια δήλωσή του στον Τύπο της Κρήτης της Παρασκευής αρνήθηκε να λάβει το μήνυμα ζητώντας γραπτή εντολή, από τους προϊσταμένους του.

Ποιος στηρίζει την εμπρηστική αυτή συμπεριφορά και ποιος είναι ο στόχος, είναι τα φυσιολογικά ερωτήματα που γεννιούνται.

Η δίκη, ο δικηγόρος και ο προϊστάμενος

Αξίζει να σημειώσουμε πάντως ένα γεγονός και μια σχέση. Σε λίγες μέρες διεξάγεται στο Εφετείο Κρήτης η δίκη του κ. Χριστοδουλάκη για \απάτη κατ εξακολούθηση\ έχει καταδικαστεί πρωτοδίκως, για υπόθεση που έχει σχέση με την υπηρεσιακή του ιδιότητα (!)

Και μάλιστα ποιος είναι συνήγορός του; Ο κ. Ι. Σαμέλης, γιος του κ. Β. Σαμέλη, προϊσταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Οικονομικής Επιθεώρησης του υπουργείου Οικονομικών!

Πρόκειται για τον κεντρικό προϊστάμενο της υπηρεσίας του κ. Χριστοδουλάκη!

Φαίνεται η ευθιξία, η αποφυγή ηθικών ασυμβιβάστων, το κύρος και η αξιοπιστία των κρατικών υπηρεσιών και οργάνων είναι πλέον είδος εν ανεπαρκεία...

Κ.Κ.

Λευτέρης ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΑΚΗΣ:Κάτι σοβαρό παίζεται στην Κρήτη

Στο Πανεπιστήμιο Κρήτης παίζεται (καιρό τώρα) ένα από τα σοβαρότερα ίσως ζητήματα μετά το περίφημο άρ­θρο 16, τουλάχιστον υπό την έννοια ότι αφορά στο σκοπό και στην αυ­τοτέλεια του πανεπιστημίου και ότι ακόμα η διαφαινόμενη εξέλιξη μπορεί να έχει μη αντιστρεπτές επιπτώσεις.

Ποιος στ αλήθεια μπορεί να ορίζει τον σκοπό του Πανεπιστημίου και των επιμέρους οργάνων του; Ασφαλώς ο συ­νταγματικός νομοθέτης (τις γενικές αρχές) και ο κοινός νομοθέτης (τους γε­νι­κούς κανόνες). Τελικά όμως, σε αυτό το πλαίσιο, τα αυτοδιοικού­μενα ιδρύματα, με τα συλλογικά όργανά τους (και έχουν πολλά), εξει­δι­κεύουν και ιε­ραρχούν τους εκ­παιδευτικούς και ερευνητικούς σκοπούς τους και τους υπηρετούν στην πράξη κατα­νέμοντας αναλόγως τους διαθέσιμους οικονομικούς πόρους (κρα­τικές επιχορηγήσεις ή πλεονάσματα από την καλή διαχείριση των ερευνητικών και λοι­πών δραστηριοτήτων).

Αν οποιοσδήποτε "άλλος" μπορεί να αμφισβητεί τη σκοπιμότητα των δα­πανών, συ­νεπώς και των εκπαιδευτικών και ερευνητικών σκοπών που εξυπη­ρε­τούν, τότε ο λό­γος περί αυτοτέλειας των πανεπι­στημίων είναι κενός περιεχομένου και η διοίκησή τους είναι αδύνατη. Ακόμα κι ο κάκιστος νόμος που ψηφίστηκε πρό­σφατα ενι­σχύει κάπως την αυτοτέλεια των ακαδημαϊκών ιδρυμά­των, περιορίζοντας το Ελεγ­κτικό Συ­νέδριο στον έλεγχο της νομιμότη­τας των δαπανών αλλά όχι πια της σκο­πιμό­τητάς τους.

Ποιος υπονομεύει το δημόσιο πανεπιστήμιο, επιχειρώντας ανέξοδα να στιγμα­τίσει όσους κα­θηγη­τές (και είναι πολ­λοί) δέχτηκαν να αναλάβουν κάπο­τε (αφιλοκερ­δώς) ευθύνες (μη πα­ραγραφόμενες) ως μέλη θεσμικών οργάνων (με άμεσο ή έμ­μεσο οι­κο­νομικό αντικεί­μενο);

Ποιος απειλεί άξιους ακαδημαϊκούς ανθρώ­πους με οι­κονο­μική εξόντωση (υπέρογκοι καταλογισμοί ή κατάσχεση περιουσίας) γιατί (κατά τη γνώμη του) "πρόδωσαν" τους σκοπούς του Ιδρύματος... υπη­ρετώντας τις αποφάσεις του ανώτατου συλλογικού οργάνου του Ιδρύματός τους, δηλαδή κάνοντας το καθήκον τους.

Ατομικές ιδιοτελείς στάσεις που "πουλάνε" στα τηλεδικαστήρια ή πολιτικό σχέδιο συ­νειδητής απα­ξίωσης του δημόσιου πανεπιστημίου; Έτσι κι αλλιώς, αν αυτά τα "ορά­ματα" γί­νουν πράξη, ας πάρουν οι δράστες μαζί τους και τα κλειδιά των Ιδρυμάτων. Δεν πρό­κειται για απλή συμπαράσταση σε έγκριτους συναδέλφους ή / και καλούς φί­λους. Πρό­κειται για την προάσπιση των συλλογικών μας ακαδημαϊκών και δημοκρα­τικών αρχών.

* Ο Λευτέρης Παπαγιαννάκης είναι οικονομολόγος, καθηγητής ΕΜΠ (τέως αντιπρύτανης και πρόεδρος του Επιτροπής Ερευνών του ΕΜΠ)

Βασίλη ΚΑΡΔΑΣΗΣ:Οι καταλογισμοί βολή στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο

Οι καταλογισμοί σε βάρος καθηγητών του Πανεπιστημίου Κρήτης από τις ελεγκτικές αρχές του υπουργείου Οικονομικών συνιστά ένα τεράστιο όσο και ικανό δείγμα της επίθεσης που δέχεται το δημόσιο πανεπιστήμιο σήμερα. Οι διώξεις των μελών ΔΕΠ που αφορούν στην υποχρέωση για καταβολή εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για δαπάνες σε έργα και δράσεις της Επιτροπής Ερευνών και του Τεχνικού Συμβουλίου δεν είναι απλώς παράλογες και εξοντωτικές σε επίπεδο προσωπικό, πλήττει επιπλέον και κυρίως την αυτονομία και αυτοδιοίκηση των ΑΕΙ.

Το σοβαρό: Σε μέλη ΔΕΠ του Πανεπιστημίου έχουν καταλογιστεί εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ για δαπάνες της Επιτροπής Ερευνών μέσω του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας (ΕΛΚΕ), όσο και για αποφάσεις του Τεχνικού Συμβουλίου. Διοικητικά δικαστήρια, δικηγόροι, προανάκριση για ποινικά δικαστήρια έχουν ήδη τεθεί σε ενέργεια.

\Το "έγκλημα":\ Οι διωκόμενοι κατέβαλαν δαπάνες για μισθούς σε διοικητικό προσωπικό συμβασιούχων, για ασφάλιση διοικητικού και διδακτικού προσωπικού, για πληρωμή μελετών σε έργα αναπτυξιακής υποδομής. Τους χρεώνεται η επαναδημοπράτηση της Φοιτητικής Εστίας, η καταβολή ενοικίων για τη στέγαση των φοιτητών, η ακύρωση της σύμβασης για την κατασκευή αμφιθεάτρου.

\Το παράλογο:\ Περιττό να υπενθυμίσουμε ότι η συμμετοχή στις επιτροπές ήταν προϊόν δημοκρατικών εκλογών στα Τμήματα του Πανεπιστημίου. Δηλαδή η σύνθεση αυτών των επιτροπών δεν προέρχεται από διορισμό, αλλά απαιτεί την εκλογή των μελών τους από τα Τμήματα στα οποία ανήκουν οι διδάσκοντες. Κατά δεύτερο πρέπει να τονιστεί ότι τα κονδύλια διατέθηκαν από τα παρακρατήματα του ΕΛΚΕ, δηλαδή από το ποσοστό που παρακρατεί ο ΕΛΚΕ για τη διαχείριση προγραμμάτων που προέρχονται από κοινοτικούς πόρους ή από ιδιώτες, με άλλα λόγια η Επιτροπή Ερευνών δαπάνησε χρήματα που ανήκαν στον ΕΛΚΕ, δηλαδή στο Πανεπιστήμιο.

\Το αστείο:\ Σύμπαντες οι ελεγκτές αναγνωρίζουν στα πορίσματά τους ότι δεν υπήρξε ουδεμία ατασθαλία, ούτε αφήνουν οποιαδήποτε υπόνοια για καταχρήσεις. Έντιμοι, δηλαδή, δεν καταχραστήκατε έστω μια δεκάρα, αλλά ελάτε να πληρώσετε στο πανεπιστήμιο, για το γεγονός ότι το υπηρετήσατε με διαφάνεια, θυσιάζοντας χρόνο από την προσωπική ερευνητική σας ενασχόληση.

Αυτά εν ολίγοις είναι τα δεδομένα του ζητήματος που ταλανίζει το Π.Κ. σήμερα. Είναι αυτονόητο ότι όλη η διαδικασία των διωγμών θίγει βάναυσα το ηθικό κύρος και την αξιοπρέπεια ατόμων που υπηρετούν επί χρόνια το πανεπιστήμιο, που έχουν παρουσιάσει αξιόλογο ερευνητικό και διδακτικό έργο. Επίσης είναι καταφανές ότι για το σύνολο των δαπανών υπήρχε η ομόφωνα εκφρασμένη βούληση των διοικητικών οργάνων του πανεπιστημίου, κατά συνέπεια οι ατομικές διώξεις καταπατούν τον συλλογικό χαρακτήρα της Διοίκησης. Τέλος οι καταλογισμοί παραβιάζουν το συνταγματικά θεσμοθετημένο και κατοχυρωμένο δικαίωμα των ΑΕΙ στην αυτονομία και αυτοδιοίκησή τους.

Ίσως έχει σημασία να γίνει αναφορά στο φυσικό πρόσωπο που υποκίνησε τους καταλογισμούς. Πρόκειται για τον επιθεωρητή Κρήτης του υπ. Οικονομικών (καταδικασθέντα πρωτοδίκως σε 18μηνη φυλάκιση για κατ εξακολούθηση απάτη σε βάρος του Δημοσίου, τουτέστιν δωροληψία για διευθέτηση φορολογικής εκκρεμότητας ιδιώτη), έναν από τους σταθερούς εχθρούς του Π.Κ. Στη σημερινή συγκυρία της ανέξοδης σκανδαλολογίας των τηλεοπτικών κυνηγόσκυλων που πολλές φορές ψάχνουν για θύματα ανάμεσα στους αθώους, οι ευφάνταστοι διώκτες βρήκαν να θίξουν έντιμους ανθρώπους και να πλήξουν πλήρως διαφανείς διαδικασίες.

Ωστόσο πράγματι δεν πρέπει να επικεντρώσουμε το πρόβλημα στο πρόσωπο του κ. επιθεωρητή. Κατά τη γνώμη μου η δοκιμασία των καθηγητών και η κρίση του Π.Κ. αποτελεί το πρόκριμα για μια συντονισμένη επίθεση εναντίον των ΑΕΙ. Βάζοντας το Π.Κ., ένα από τα καλύτερα ομολογουμένως πανεπιστήμια της χώρας στον τομέα της ερευνητικής παραγωγής και του επιπέδου σπουδών, σε μια εξοντωτική περιπέτεια (ήδη εκδηλώθηκαν παραιτήσεις μελών ΔΕΠ από επιτροπές διαχειριστικού και οικονομικού χαρακτήρα), ξεκίνησε έμπρακτα η αμφισβήτηση του δημόσιου χαρακτήρα του πανεπιστημίου, που συνίσταται στη δυνατότητα των διοικητικών οργάνων να αποφασίζουν με δημοκρατικό και θεσμοθετημένο τρόπο τα του οίκου τους, πάντοτε με διαφανή και έντιμη διαχείριση.

Μένει στη Σύνοδο των Πρυτάνεων, στην ΠΟΣΔΕΠ και σε όλους γενικά τους φορείς των ΑΕΙ να διαγνώσουν το σύνολο του προβλήματος. Δεν συγχωρείται συνεπώς ολιγωρία και αδιαφορία.

Το κλείσιμο του Πανεπιστημίου είναι μονόδρομος. Συνιστά άλλωστε και την ελάχιστη υποστήριξη που απαιτούν οι διωκόμενοι από τους συναδέλφους τους. Είθε να κινητοποιηθούν συνάδελφοι και από άλλα πανεπιστήμια. Διότι και οι ίδιοι και τα ιδρύματά τους μπορεί να βρεθούν στη θέση μας αύριο. Των οικιών ημών εμπιπραμένων...

* Ο Βασίλης Καρδάσης ανήκει στο Οικονομικό Τμήμα, πρώην αντιπρόεδρος της Επιτροπής Ερευνών και μέλος της Συγκλήτου του Πανεπιστημίου Κρήτης

Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2300