Για τη Διακήρυξη του Αλ. Τσίπρα προς το 5ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ
ΑΝΝΑ Π., ΡΗΓΑ
2008-01-22
Τα κείμενα έχουν την αξία τους, πολύ περισότερο όταν κατατίθενται από τους ύποψήφιους προέδρους μπροστά στο ΣΥΝέδριο. Μια και μέχρι στιγμής δεν έχει γίνει αποδεκτός από την πλευρά του Αλ. Τσίπρα ο σταυρωτός διάλογος με τον Φ. Κουβέλη,προσπάθησα, χωρίς να διαβεβαιώνω ότι απέφυγα.. τον όποιο υποκειμενισμό, να παρακολουθήσω το κείμενο που ως Διακήρυξη κατέθεσε ο Αλ. Τσίπρας και να αξιολογήσω τα όσα άναφέρει ή τα όσα αποφεύγει να αναφέρει.Στο κείμενο εγκαταλείπεται ολοσχερώς ο όρος «Ανανεωτική Αριστερά» με ότι σημαίνει αξιακά και ιστορικά.
Σχετικό με την διαπίστωση αυτή είναι και το γεγονός ότι δεν γίνεται και καμιά αναφορά στον ορίζοντα του Σοσιαλισμού με Δημοκρατία και Ελευθερία.
Σε ολόκληρο το κείμενο απουσιάζουν χαρακτηριστικά η κυβέρνηση της ΝΔ και η ανάγκη αντιπαράθεσης με την πολιτική της. Αντίθετα η αναφορά που γίνεται στο ΠΑΣΟΚ είναι παλαιάς κοπής, παραπέμπει στην α-λα Σημίτη κεντροαριστερά και παρακάμπτει τη βαθιά κρίση στρατηγικής και φυσιογνωμίας που διέρχεται το κόμμα της αξ. αντιπολίτευσης.
Οι μόνες αλλαγές που προτείνονται για την λειτουργία και την οργάνωση του κόμματος, είναι η χρήση του διαδικτύου και ο κώδικας δεοντολογίας για την εμφάνιση των κομματικών στελεχών στα ΜΜΕ.
Τέλος η ανανέωση του κόμματος σε επίπεδο θεωρητικών και προγραμματικών επεξεργασιών παρακάμπτεται και αντικαθίσταται από την αμφιλεγόμενη «νέα ριζοσπαστική ταυτότητα της Αριστεράς».
Ειδικότερα:
Η νέα πολιτική ταυτότητα της Αριστεράς
Ιδιαίτερος λόγος γίνεται για τη «νέα αριστερή ριζοσπαστική» μας ταυτότητα.
Η ταυτότητα αυτή «διαμορφώνεται μέσα από τους σύγχρονους κοινωνικούς αγώνες, στη Γένοβα και στο Σιάτλ…» κλπ, μέχρι «το σπάσιμο της κόκκινης ζώνης, τις κινητοποιήσεις για το άρθρο 16 , τις απεργίες για το ασφαλιστικό και τις διαμαρτυρίες για την υπεράσπιση του περιβάλλοντος».
Είναι δηλαδή ταυτότητα κατ΄ εξοχήν κινηματική. Αλλά ,πρώτο, τα κινήματα σήμερα είναι κυρίως αμυντικά, προσπαθούν να αποτρέψουν καταστάσεις που επιδιώκει να διαμορφώσει ο σύγχρονος καπιταλισμός καταργώντας κάθε ρύθμιση που τον υποχρέωνε σε συμβιβασμούς με την κοινωνία. Και δεύτερο η Αριστερά στην πολιτική της έκφραση είναι δύναμη προγραμματική, δύναμη αλλαγής της κοινωνίας, δύναμη που συνθέτει τις επιμέρους κριτικές στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση σε εναλλακτικό σχέδιο, που επιδιώκει να αποκαταστήσει την κλονισμένη σχέση του πολίτη με την πολιτική.
Ηλικιακή ανανέωση
Συνδέεται με την συγκρότηση της νέας πολιτικής ταυτότητας.
Η νέα γενιά «εκπροσωπεί με τον καλύτερο τρόπο αυτή τη νέα πολιτική ταυτότητα…είναι φορέας μιας διαφορετικής αντίληψης, όχι μόνο για την πολιτική δράση και την πολιτική επικοινωνία, αλλά και για την ευθύνη απέναντι στην βάση, την στάση στα κομματικά όργανα, την προστασία της δημόσιας εικόνας του κόμματος».
Πρόκειται για σαφώς απολίτικη προσέγγιση και σε μεγάλο βαθμό βολονταριστική.
Η νέα γενιά – ποια είναι τελικά; - ακριβώς επειδή είναι «νέα» πέρα από την εκπροσώπηση της νέας ταυτότητας, κατέχει την σωστή αντίληψη για το σύνολο σχεδόν της πολιτικής, από την δράση μέχρι την προστασία της δημόσιας εικόνας του κόμματος!
Δημοψηφίσματα μέσω διαδικτύου:
Προτείνει την διεξαγωγή δημοψηφισμάτων μέσω διαδικτύου για « να λαμβάνουμε υπόψη μας τις απόψεις των μελών πριν πάρουμε τις οριστικές μας αποφάσεις στην ΚΠΕ».
Το εσωκομματικό δημοψήφισμα είναι ένας τρόπος μεταφοράς των κέντρων λήψης των αποφάσεων για τα σημαντικά ζητήματα στην βάση του κόμματος και συμβάλλει στην αναβάθμιση του ρόλου του κομματικού μέλους.
Προϋποθέτει συζήτηση στις Πολιτικές Κινήσεις και μάλιστα διευρυμένη με την συμμετοχή φίλων του ΣΥΝ.
Το πρόβλημα επομένως δεν είναι η εισαγωγή της τεχνολογίας (διαδίκτυο) που άλλωστε δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί από όλους, αλλά ο πολιτικός διάλογος στις οργανώσεις και ο δεσμευτικός χαρακτήρας των δημοψηφισμάτων στις αποφάσεις του κόμματος.
Για την Ευρώπη
Καταγγέλλει την Ε.Ε. και το ευρωσύνταγμα και παραπέμπει την υπόθεση της Ευρώπης στην «αντεπίθεση για την διεκδίκηση ενός κόσμου χωρίς εκμετάλλευση».
Η αναφορά στην «Ευρώπη των λαών» και γενικότερα στην υπόθεση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, είναι πολύ φτωχή και απόλυτα ευθυγραμμισμένη με τις παραδοχές του Αριστερού Ρεύματος. Ο καταγγελτικός λόγος δεν συνοδεύεται από καμία αναφορά στον στόχο της πολιτικής ενοποίησης, το αν η Αριστερά προτείνει ένα άλλο Σύνταγμα και ποιο, το κορυφαίο ζήτημα της υπεράσπισης του κοινωνικού κεκτημένου της Ευρώπης. Είναι μια τοποθέτηση με έντονη την μυρωδιά του ευρωσκεπτικισμού και πάντως μακριά από τις επεξεργασίες του ΣΥΝ και της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Για το ΚΚΕ και τη συνεργασία
Η μόνη κριτική που ασκείται στο ΚΚΕ αφορά στην άρνησή του για κοινή δράση και το γεγονός ότι «δεν αναγνωρίζει άλλη αριστερή δύναμη εκτός από τον εαυτό του».
Αν και αναγνωρίζεται η ανάγκη τη κριτικής στο ΚΚΕ πάνω σε πολιτικά και ιδεολογικά θέματα, ωστόσο δεν γίνεται καμιά αναφορά στα πιο σημαντικά.
Το βασικό αρνητικό στοιχείο του ΚΚΕ δεν είναι η συντηρητική του στροφή και η νοσταλγία των προτύπων του «υπαρκτού» , αλλά το ότι δεν μας θέλει μαζί του και δεν μας αναγνωρίζει ως αριστερά.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2325