Μιά έλλειψη και μια θετική έκπληξη στο Συνέδριό μας
Παρέμβαση στο 5ο ΣΥΝέδριο
Δημήτρης, Χατζησωκράτης
2008-02-08
Θα ήθελα να επικεντρώσω την παρέμβασή μου σε δύο ζητήματα:Μια έλλειψη του συνεδρίου, ή μάλλον μια υποβάθμιση του ενδιαφέροντός μας,
Και μια θετική έκπληξη που ήταν φανερό ότι θα σημάδευε τις εργασίες του συνεδρίου μας και θα σκέπαζε όλα τα άλλα.
Η έλλειψη πρώτα:
Από τις μέχρι τώρα αναφορές, από τον διάλογο, από τις παρεμβάσεις ηγετικών στελεχών του κόμματος, αλά κυρίως από την πολύ ενδιαφέρουσα σε άλλα ζητήματα εναρκτήρια ομιλία του Αλ. Αλαβάνου έλειπε παντελώς η Ευρώπη. Η διάσταση Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως αυτή διαπερνάει όλες τις πολιτικές και καθορίζει ουσιαστικά τις τύχες και τις εξελίξεις στο κράτος –μέλος στην Ελλάδα.
Ευτυχώς ήλθε ο πρόεδρος του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ο σ.. Μπίσκι για να μας υπενθυμίσει την κρίσιμη και καθοριστική ευρωπαϊκή διάσταση. Και όμως είμαστε 1 χρόνο πριν τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009 και το ζήτημα της προετοιμασίας της ευρωπαϊκής αριστεράς των εναλλακτικών της προτάσεων, των συγκεκριμένων μετώπων και κοινωνικών αγώνων είναι στην ημερήσια διάταξη.
Δεν θεωρώ ότι η έλλειψη αυτή είναι τυχαία.
Η αμηχανία διαμόρφωσης κοινής θέσης του συνασπισμού των δυνάμεων εντός της πλειοψηφίας ήταν φανερή και στην αντίστοιχη θέση για τα ευρωπαϊκά.
- Πως θέλουμε την πολιτική συγκρότηση της ΕΕ ;
- Θέλουμε ΕΕ ως ένα ισχυρό πόλο απέναντι και ενάντια στην αμερικάνικη ηγεμονία της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης;
- Θέλουμε να υπάξει Ευρωπαϊκό Σύνταγμα ή μάλλον Συνθήκη; Ή απλά λέμε ΟΧΙ εν γένει;
- Προσδιορίζουμε ποια ακριβώς πολιτική συγκρότηση θέλουμε σε μια ομόσπονδη ΕΕ, ποιους ρόλους και αρμοδιότητες θα έχουν οι δημοκρατικά εκλεγμένες εκπροσωπήσεις, ποια όργανα, ποια ασφάλεια και άμυνα; Ποιες συγκεκριμένες πολιτικές κοινωνικές εργασιακών σχέσεων και δικαιωμάτων; Ποια ανάπτυξη; Και πως θα υπερκαθορίζει όλα αυτά η οικολογική διάσταση;
Αυτό το έλλειμμα στην πολιτική απόφαση οφείλουμε να καλύψουμε δημιουργικά.
Και τώρα θα ήθελα να αναφερθώ στη θετική έκπληξη, που έχει αρχίσει να επισυμβαίνει με εναρκτήριο λάκτισμα του προέδρου την Παρασκευή στις 18/01/08.
Το ζήτημα της εναλλακτικής λύσης απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ που πρέπει να φύγει. Και της έκκλησης στους πολίτες να στηρίξουν τις ενωτικές δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς ως ένα πυρήνα μιας νέας πλειοψηφίας που θα δώσει την εναλλακτική λύση στον τόπο.
Από την ημέρα αυτή, σε όλες τις συνελεύσεις και δημόσια αυτό το θέμα κυριαρχεί.
Άρχισαν τα ερωτήματα. Οι ενστάσεις. Οι προσπάθειες διορθωτικών κινήσεων . Διατυπώσεις επί διατυπώσεων. Όχι «ένας» πυρήνας. Ο πυρήνας. Μετασχηματίστηκε μετά στο «επίκεντρο» και πάει λέγοντας. Μετά η συζήτηση προχώρησε στο «με ποιες δυνάμεις θα προωθηθεί αυτή η νέα πλειοψηφία» . Πες, πες φτάσαμε στην Αριστερά μόνο. ¨Όχι όμως μια οποιαδήποτε μικρή αλλά την... Μεγάλη Αριστερά. Ο λόγος, για να μη ξεχνιόμαστε, γίνεται για την κυβέρνηση.
Το σημαντικό βέβαια είναι ότι η συζήτηση είναι δεδομένη και προφανώς αποενοχοποιημένη. Αυτή δεν μπορούσε να γίνεται με το 3% ή με το 5%…
Στον ορίζοντα του 8%, ή του διψήφιου ποσοστού, είναι πλέον νομιμοποιημένη.
Να υπενθυμίσω βέβαια ότι από το γεγονός ότι η λέξη ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ είχε εξορκιστεί και εξαφανιστεί παντελώς από τις συνεδριακές εκδοχές της πλειοψηφία της ΚΠΕ φτάσαμε και σε ακραίες και ίσως και διασκεδαστικές προτάσεις περί «εναλλακτικής κυβέρνησης της αριστεράς». Με τον ισχυρισμό μάλιστα ότι δεν είναι …ουτοπία!
Η ομιλία του προέδρου περιελάμβανε όλες τις εκδοχές. Προσεγγίσεις που πάνε προς την μία ή προς την άλλη κατεύθυνση. Απολύτως κατανοητό γιατί αυτή τη στιγμή της αποχώρησης επιλέγει την αμφισημία...
Να συνενοηθούμε. Η Αριστερά οφείλει να έχει εναλλακτικό σχέδιο. Αλλά μέχρι τώρα ουδείς διανοούνταν να περάσει από την επίτευξη της ανατροπής του Σχεδίου της ΝΔ για την Αναθεώρηση του Συντάγματος στην μη… ουτοπία μιας εναλλακτικής κυβέρνησης της Αριστεράς.
Οι πιο προωθημένοι σχεδιασμοί και υλοποιημένα κυβερνητικά σχήματα σε πανευρωπαϊκό αλλά και παγκόσμιο επίπεδο(βλέπε τα πολυσυζητημένα στη Λατινική Αμερική) είναι οι συμμαχίες με ευρύτερες προοδευτικές, οικολογικές και σοσιαλιστικές δυνάμεις.
Η δική μου σκέψη επειδή διεκδικεί τον ρεαλισμό παραμένει εδώ.
Ποιο είναι αυτό το εδώ;
Επειδή οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις στη χώρα μας είναι διαμορφωμένες και έχουν και ονοματεπώνυμο η εναλλακτική μας πρόταση πρέπει να απευθύνεται, πέραν της κοινωνίας, προς όλες τις πολιτικές δυνάμεις της ίδιας με εμάς γειτονιάς: Το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ, τους Οικολόγους Πράσινους και φυσικά να διαβλέπειή και να προσβλέπεικαι στις μετεξελίξεις τους που θα διαμορφώνοντσαι από τις νέες πραγματικότητες. Οι όροι και οι προϋποθέσεις σήμερα δεν υπάρχουν, αλλά επειδή είμαστε δύναμη που θέλει να αλλάξει τα πράγματα οφείλουμε να εργαζόμαστε γι΄ αυτό. Με τον προγραμματικό μας λόγο με την κινηματική μας δράση, με τις πολιτικές μας πρωτοβουλίες.
Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,
Εκτιμώ πως τόσο η προσωπικότητα του Φώτη Κουβέλη, όσο και η συνολική του διαδρομή, αλλά κυρίως οι εναλλακτικές προτάσεις που συνολικά διατύπωσε αυτή την ιδιότυπη «εκλογική περίοδο» πάνω ακριβώς στα ζητήματα που ανέπτυξα, είναι αυτές που αντιστοιχούν και δίνουν απαντήσεις στις πολιτικές απαιτήσεις . ΠΡΟΣΟΧΗ αυτής ακριβώς της περιόδου που διανύουμε.
Η βιασύνη και μια προσπάθεια πορείας μας με άλματα στο ηγετικό επίπεδο ίσως δεν είναι πάντα η πιο ενδεδειγμένη επιλογή.
Εκτύπωση στις: 2024-04-23
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2359