263 «εστίες» πολέμου για το νερό σε όλο τον κόσμο
Νίκος, Χρυσόγελος
Ημερησία, 2008-02-09
H κλιματική αλλαγή και το νερό αποτελούν πια κεντρικά θέματα συζήτησης σε διεθνές επίπεδο: Συνάντηση των G8, διεθνής διάσκεψη στο Μπαλί, σύνοδος κορυφής ΕΕ, συζήτηση στο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός. Οι «Στόχοι της Χιλιετίας» για μείωση στο μισό όσων δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλές νερό, δεν θα επιτευχθούν αν δεν προστατέψουμε το παγκόσμιο κλίμα. Εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, αντί να μειωθεί ο αριθμός αυτών που δεν έχουν νερό, είναι πιθανό να αυξηθεί δραματικά.Οι πόλεμοι για το νερό είναι ήδη πραγματικότητα, όχι μόνο στη Μέση Ανατολή. Οι συγκρούσεις στο Νταρφούρ και σε άλλες ζώνες της Κεντρικής Αφρικής συνδέονται με την κλιματική αλλαγή και τον περιορισμό των υδάτων στην περιοχή, κάτι που οδηγεί σε βίαιες συγκρούσεις μεταξύ φυλών για την πρόσβαση στους ελάχιστους υδατικούς πόρους που απομένουν. Η Έκθεση των Ηνωμένων Εθνών «Νερό για τη Ζωή, Νερό για τους Ανθρώπους», εντοπίζει 263 διεθνείς διασυνοριακές λεκάνες απορροής, οι οποίες μπορεί να αποτελέσουν αιτία συγκρούσεων για το νερό. Οι περιοχές αυτές επηρεάζουν το 40% του παγκόσμιου πληθυσμού. Μεταξύ των 140.000.000 κλιματικών προσφύγων, πολλοί θα είναι όσοι θα εγκαταλείψουν τις περιοχές τους λόγω της έλλειψης νερού.
Η μείωση των βροχοπτώσεων και η αύξηση της μέσης θερμοκρασίας θα προξενήσουν μείωση των διαθέσιμων υδατικών πόρων στη Μεσόγειο: το 38% του πληθυσμού της Μεσογείου θα ζει σε ζώνες όπου θα παρατηρούνται σοβαρές ελλείψεις νερού τις επόμενες δεκαετίες. Το 2007 ήταν από τις πιο «στεγνές» χρονιές. Σε κάποιες περιοχές η μείωση των βροχοπτώσεων έφτασε και το 60%. Από την άλλη έρχονται στην επιφάνεια σοβαρά προβλήματα υποβάθμισης των νερών. Η ρύπανση του Ασωπού και των υπόγειων υδάτων μιας ευρύτατης περιοχής αποτελεί σοβαρό περιβαλλοντικό και κοινωνικό πρόβλημα. Η Κορώνεια και άλλοι υγρότοποι αντιμετωπίζουν εκρηκτικά προβλήματα, ενώ οι φωτιές στα δάση είχαν σοβαρές επιπτώσεις και στα νερά.
Μείωση αποθεμάτων
Και σε άλλες περιοχές οι κάτοικοι αναγκάζονται να καταναλώνουν εμφιαλωμένο νερό όχι μόνο για να πιουν αλλά και για να μαγειρέψουν, επιβαρύνοντας σοβαρά και τον οικονομικό προϋπολογισμό τους. Η λειψυδρία σε συνδυασμό με κακές πρακτικές έχουν οδηγήσει στην υφαλμύρωση των υπόγειων νερών και στη κατακόρυφη μείωση των διαθέσιμων αποθεμάτων. Με δεδομένο ότι το νερό είναι απαραίτητο για τον άνθρωπο αλλά και για τις άλλες μορφές ζωής δεν επιτρέπεται να το σπαταλάμε και να το ρυπαίνουμε. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, η Οδηγία Πλαίσιο για το Νερό (2000/60) έρχεται να θέσει το πολιτικό και θεσμικό πλαίσιο για την προστασία και διαχείριση των υδάτων, με στόχο να επιτευχθεί μέχρι το 2015 καλή κατάσταση για όλα τα επιφανειακά και υπόγεια νερά της Ευρώπης, μέσω της κατάρτισης ολοκληρωμένων σχεδίων διαχείρισης σε επίπεδο υδρολογικής λεκάνης.
Πρώτη προτεραιότητα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση του νερού ως «αγαθού σε ανεπάρκεια» και η δημιουργία μιας νέας κουλτούρας για το νερό που διασφαλίζει ότι η κάλυψη των ανθρώπινων και κοινωνικών αναγκών δεν αγνοεί την υποχρέωση να εξασφαλίζουμε νερό και για τις ανάγκες των φυσικών οικοσυστημάτων. Σε αυτή την κατεύθυνση, η διατήρηση των υδατικών πόρων κυρίως μέσω της εξοικονόμησης νερού αποτελεί μονόδρομο.
Αλλαγές σε πολιτικές, προτεραιότητες αλλά και σε καθημερινές συνήθειες με στόχο την εξοικονόμηση νερού είναι σήμερα εξαιρετικά αναγκαίες. Η εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης πολιτικής διαχείρισης και προστασίας των υδατικών πόρων προϋποθέτει, όμως, ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση των πολιτών καθώς και ουσιαστική συμμετοχή τους στη λήψη και εφαρμογή των αποφάσεων. Μεταξύ άλλων και ο πολίτης μπορεί να συμβάλει στον περιορισμό της σπατάλης νερού μέσα στην πόλη και στη διατήρηση των υδατικών πόρων για τα οικοσυστήματα, αφού μικρές αλλαγές στη συμπεριφορά μπορεί να έχουν ως αποτέλεσμα μεγάλο όφελος για το περιβάλλον αλλά και τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
*Ο Νίκος Χρυσόγελος είναι προέδρος του ΔΣ του Δικτύου ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ SOS
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2362