Τώρα που μας ακούνε ας τους πούμε και κάτι όχι μόνο νέο. Αλλά και σημαντικό
Γιάννης Κ., Μπασιάκος
Αυγή, 2008-02-26
Η αλματώδης αύξηση του ποσοστού του ΣΥΝ στις δημοσκοπήσεις, δεν μπορεί παρά χαροποιεί όλους μας. Καταλαβαίνουμε τον συγκυριακό της χαρακτήρα, αλλά είναι λογικό να ελπίζουμε ότι, κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορεί να πάρει μόνιμο χαρακτήρα. Είναι στο χέρι μας να διαμορφώσουμε μέρος των κατάλληλων συνθηκών. Ας επαναλάβουμε εν τάχει ποιες είναι αυτές οι συνθήκες συνολικά, και ας δούμε κατόπιν αναλυτικά ποιες μπορούμε να επηρεάσουμε. Οι βασικές συνθήκες είναι: η κρίση στο ΠΑΣΟΚ, η αντιλαϊκή πολιτική της Ν.Δ., τα αλλεπάλληλα σκάνδαλα που φανερώνουν τη βαθύτατη διαφθορά που διαπερνά πολλές διαστάσεις του δημόσιου βίου και τέλος μια γενικότερη αίσθηση αδιεξόδου που αφορά κυρίως τη νέα γενιά με τα προβλήματα της ανεργίας, της υπο-απασχόλησης, των χαμηλών μισθών, αλλά και της ποιότητας ζωής με την υποβάθμιση του περιβάλλοντος, της Δημόσιας παιδείας, και του πολιτισμού. Οι πολίτες αναζητούν διέξοδο. Το ερώτημα για μας είναι: θα τη βρουν στη σύγχρονη ανανεωτική και ριζοσπαστική Αριστερά; Η μέχρι στιγμής άνοδος του ΣΥΝ ερμηνεύεται ως αντίδραση προς τα χάλια των εταίρων του δικομματισμού. Πώς θα μετουσιωθεί σε συνειδητή επιλογή διεξόδου; Η απάντηση είναι απλή, αλλά και εξαιρετικά δύσκολη στις δράσεις που την μορφοποιούν.
Χρειάζεται να προτείνουμε συγκεκριμένες διεξόδους, αριστερές αλλά και ρεαλιστικές, από τα σημερινά αδιέξοδα. Το πρόβλημα δεν είναι δικό μας μόνο. Το αντιμετωπίζουν και οι σύντροφοί μας στην Ευρώπη. Η μεγάλη δυσκολία βρίσκεται στο να είναι οι προτάσεις μας ρεαλιστικές διατηρώντας τον αριστερό τους χαρακτήρα. Η μέχρι σήμερα πορεία μας, δείχνει ότι εύκολα διατυπώνουμε "αριστερές" προτάσεις, αλλά συνήθως είναι εντελώς εξωπραγματικές. Θα έλεγα δε, ότι στη βιασύνη μας να προβάλουμε την "αριστερή" μας φυσιογνωμία, απομακρυνόμαστε από γνήσια αριστερές θέσεις και διολισθαίνουμε προς τον λαϊκισμό και τον άκριτο εργατισμό.
Θα φέρω ένα παράδειγμα από τις πρόσφατες θέσεις μας για το ασφαλιστικό. Ο σ. Αλαβάνος διατύπωσε δημόσια μια πρόταση χρηματοδότησης των ελλειμμάτων των ταμείων, ενώ στο τρέχον ζήτημα της ενοποίησης των ταμείων των "επιστημόνων", τοποθετηθήκαμε με σθένος στο πλευρό τους. Θεωρούμε λοιπόν ότι το πρόβλημα είναι η χρηματοδότηση και απλώς ζητάμε "να πληρώσουν όσοι χρωστάνε", ήτοι κυβέρνηση, κεφαλαιοκράτες, εισφοροφυγάδες, κ.λπ. Δεν είδα πουθενά στις αναλύσεις μας ούτε το κόστος των ειδικών ρυθμίσεων, ούτε των πρόωρων συνταξιοδοτήσεων, ούτε των συντάξεων που ξεπερνούν τον τελευταίο μισθό. Δεν είδα πουθενά συζήτηση για την σκοπιμότητα της διάθεσης του μεγαλύτερου ποσοστού των κοινωνικών δαπανών για τις συντάξεις, εις βάρος των λοιπών κοινωνικών δαπανών: επιδόματα ανεργίας, στήριξης της οικογένειας (παιδικοί σταθμοί, επιδοτούμενες διακοπές, πετρέλαιο θέρμανσης, εθνικός μισθός). Και τι θα πει να πληρώσει η κυβέρνηση; Από την τσέπη της τα βγάζει; Ή από τη δική μας; Οπότε και δεν θα πληρώσει για άλλες κοινωνικά αναγκαίες δαπάνες, όπως η δημόσια εκπαίδευση, η επιστημονική έρευνα, η προστασία του περιβάλλοντος, η δημόσια υγεία και ό,τι άλλο πρέπει να καλύπτεται από δημόσιους πόρους. Επιπλέον συνειδητοποιούμε τι σημαίνει η παρούσα επιβάρυνση του εργατικού κόστους για τη διεθνή ανταγωνιστικότητα των ελληνικών επιχειρήσεων και τη συνακόλουθη ανάπτυξη της χώρας μας;
Συμπαραστεκόμαστε τους αγώνες της ΟΤΟΕ για την προστασία των συνταξιοδοτικών κεκτημένων μερίδας τραπεζοϋπαλλήλων, ξεχνώντας ότι δεν έχει κάνει και πολλά για την στήριξη της μεγάλης ομάδας των συναδέλφων των μελών της, που ασφαλίζονται στο ΙΚΑ, δεν έχουν τα ίδια εργασιακά δικαιώματα, είναι η γενιά των 700 ευρώ για την οποία (ορθώς) φωνάζουμε.
Είμαστε κατά της αξιολόγησης, όταν οι μόνοι ωφελημένοι από την ανυπαρξία αξιολόγησης είναι οι κομματικοί εγκάθετοι και οι τεμπέληδες. Φωνάζουμε με όλη τη δύναμη της φωνής μας για την απαξίωση της Δημόσιας Διοίκησης από τους εκάστοτε κυβερνώντες, αλλά παρακολουθούμε σιωπηλοί όταν η ίδια αυτή υποβάθμιση είναι αποτέλεσμα της αδιαφορίας των ίδιων των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Ο σ. Τσίπρας μίλησε για εγκατάλειψη του καταγγελτισμού και διαμόρφωση προτάσεων. Περιμένω με ελπίδα (παρά τις σοβαρές απογοητεύσεις που μου προκάλεσε στο παρελθόν η κομματική μας πλειοψηφία), να δω τις νέες μας προτάσεις. Ελπίζω να είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, ρεαλιστικές και αριστερές. Και αν μου ζητηθεί, θα συμβάλλω στη διαμόρφωσή τους, στο μέτρο των δυνατοτήτων μου, στο πλαίσιο του επιστημονικού μου πεδίου και των ιδεολογικών μου επιλογών.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2399