Επέτειος Επανάστασης
Δημήτρης, Χασάπης
Αυγή, 2008-03-25
Μέσα στις παρελάσεις και στους πανηγυρικούς λόγους της εθνικής μας επετείου, στους εθνικούς μύθους και στις ιδεοληψίες για την επανάσταση του 1821, στις εκδοχές και στις κυρίαρχες ερμηνείες της ιστορίας των συμβάντων, τελικά χάνεται το ουσιαστικό στοιχείο των γεγονότων και βέβαια της επετείου τους. Τα μικρά και μεγάλα πολεμικά και πολιτικά γεγονότα της χρονιάς του 1821, από τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας και το πέρασμα του Αλέξανδρου Υψηλάντη, επικεφαλής στρατιωτικού σώματος, στη Μολδαβία μέχρι τη συνέλευση των Καλτετζών και την άλωση της Τριπολιτσάς στην Πελοπόννησο, αποτελούσαν εκδηλώσεις μιας επανάστασης και η εθνική μας επέτειος της 25ης Μαρτίου είναι η επέτειος μιας επανάστασης. Εξ ου και η διαρκής αγωνία των πρωταγωνιστών της να συστήσουν αντιπροσωπευτικά σώματα και να καθιερώσουν διαδικασίες δημοκρατικής λήψης των αποφάσεων τους υπό την επίδραση της ιδεολογίας και των πρακτικών της μητέρας των επαναστάσεων, Γαλλικής Επανάστασης. Τοπικές και εθνικές, αντιπροσωπευτικές και δημοκρατικές, με τους όρους βέβαια της εποχής και της κατάστασης, συνελεύσεις, αλλά πάντως συνελεύσεις, οι οποίες εξέλεξαν διοικήσεις, επικύρωσαν συντάγματα, διατύπωσαν διακηρύξεις και πήραν αποφάσεις για όλα τα ουσιαστικά ζητήματα της επανάστασης που εξελίσσονταν, του κράτους που συγκροτούνταν και του καθεστώτος που διαμορφώνονταν.
Ως επανάσταση, η επανάσταση του 1821 εγγράφεται στη σειρά των επαναστατικών κινημάτων, τα οποία συγκλόνισαν την Ευρώπη του 19ου αιώνα και με τις ριζικές ανακατατάξεις που προκάλεσαν στην οικονομική, στην κοινωνική, στην πολιτική δομή, αλλά και στην ιδεολογία των ευρωπαϊκών κοινωνιών έφεραν τους αστούς στην κορυφή της κοινωνικής και πολιτικής ιεραρχίας και εγκαινίασαν μια νέα εποχή για την Ευρώπη, αλλά και για ολόκληρο τον κόσμο. Επαναστάσεις οι οποίες ξεκίνησαν με τη μεγάλη Γαλλική Επανάσταση του 1789 και κατέληξαν στα επαναστατικά κινήματα του 1848, με ιδεολογικό υπόβαθρο διαμορφωμένο από το Διαφωτισμό, στην εκδοχή του Καρτέσιου και των επιγόνων του, το οποίο αποδίδοντας δεσπόζουσα θέση στον ορθολογισμό οδήγησε στην επανεξέταση και αμφισβήτηση των πολιτικών, ηθικών και θρησκευτικών αρχών και αξιών της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Ως αποτέλεσμα διαμορφώθηκαν και κυριάρχησαν δύο μεγάλα ιδεολογικά ρεύματα, τα οποία σημάδεψαν τον 19ο αιώνα, ο φιλελευθερισμός και ο εθνικισμός.
Αυτό είναι το "τοπίο" μέσα στο οποίο εκδηλώνεται η επανάσταση του 1821 και το οποίο για ευνόητους πολιτικούς λόγους υποβαθμίζεται και συσκοτίζεται στις επίσημες και εορταστικές εκδοχές της επετείου. Ως επανάσταση, βέβαια, αντιτάχτηκε και βρέθηκε αντιμέτωπη με την Οθωμανική εξουσία και τους άρχοντες τοποτηρητές της, αλλά παράλληλα και πολλές φορές με μεγαλύτερη ένταση με τους κοτζαμπάσηδες φεουδάρχες. "Εγώ ραγιάς δεν γένομαι, Τούρκους δεν προσκυνάω, δεν προσκυνώ τους άρχοντες και τους κοτζαμπασήδες..." διακηρύσσει δημοτικό τραγούδι της εποχής και επειδή πρόκειται για επανάσταση τίθεται το ζήτημα της διανομής των "εθνικών γαιών" στους αγωνιστές και στους ακτήμονες αγρότες.
Με την ευκαιρία της σημερινής επετείου, λοιπόν, να διαμαρτυρηθούμε για τις παρελάσεις των μαθητών και των μαθητριών, αλλά και να διακηρύξουμε πάλι, έστω και αν αποτελεί μια ταυτολογία ότι η επανάσταση του 1821 ήταν πρώτα και πάνω απ’ όλα μια επανάσταση. Δηλαδή, ιστορικά μια δική μας υπόθεση.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2477