Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Καταναλωτές και συνδικάτα: μια σχέση που πρέπει να χτιστεί

Λάμπρος, Τσουκνίδας

http://lexidia.pblogs.gr, 2008-04-22


Η ιδιότητα του καταναλωτή συνοδεύει, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, κάθε πολίτη -αφ’ ης στιγμής όλα πουλιούνται και αγοράζονται, είμαστε η αγορά... Υπ’ αυτή την έννοια, η καταναλωτική συμπεριφορά μπορεί να μετατραπεί σε εργαλείο πολιτικής το οποίο θα μπορούσε να γίνει ιδιαίτερα αποτελεσματικό σε συνδυασμό με πιο παραδοσιακές, πιο "καθαρές" πολιτικές δράσεις που προβάλλουν συγκεκριμένα αιτήματα και επιδιώκουν συγκεκριμένες λύσεις.

Η κατακόρυφη πτώση των πωλήσεων των προϊόντων, λ.χ., μιας εταιρείας που ρυπαίνει το περιβάλλον, μπορεί να αποβεί εργαλείο αποτελεσματικότερο από την επιβολή ενός προστίμου που πολλές φορές είναι χαμηλότερο απ’ το ποσό που απαιτείται να δαπανήσει η εταιρεία για την αποτροπή αυτής της ρύπανσης... Ακριβώς γι’ αυτό, οι εταιρείες νοιάζονται περισσότερο να μην ακουστεί ότι τους επιβλήθηκε το πρόστιμο, να μη χαλάσει η εικόνα τους στο καταναλωτικό κοινό, σε εμάς, την περιλάλητη αγορά που μπορεί να κλείσει τις στρόφιγγες και στεγνώσει το ταμείο...

Είναι κρίμα αυτή η δύναμη να μένει ανεκμετάλλευτη -από τους πολίτες, τα συνδικάτα, τους κοινωνικούς και πολιτικούς φορείς: για την προστασία του περιβάλλοντος, όπως και για την προστασία στοιχειωδών εργασιακών δικαιωμάτων. Είτε μιλάμε για παιδική εργασία στον Τρίτο Κόσμο, είτε μιλάμε για στυγνή εκμετάλλευση (συνήθως των εργατών του Τρίτου Κόσμου στον αυτοαποκαλούμενο πρώτο...), είτε αναφερόμαστε στην ανασφάλιστη εργασία νέων ανθρώπων, είτε κάνουμε λόγο για επανεμφάνιση πρακτικών τραμπουκισμού για το σπάσιμο απεργιακών κινητοποιήσεων, η δυνατότητα του πολίτη-καταναλωτή να στείλει ένα σαφές μήνυμα, υπάρχει.

Βέβαια, κάποιος, κάποια συλλογικότητα, πρέπει να ρίξει την ιδέα, να απευθύνει τη σχετική προτροπή -δεν αρκεί η ατομική αφύπνιση από μια αποκάλυψη, ούτε μια καταγγελία, μια κινητοποίηση, ή μια πολιτική παρέμβαση που μένουν στη χρήση των παραδοσιακών πολιτικών εργαλείων: παραστάσεις διαμαρτυρίας, διαβήματα, κοινοβουλευτικός έλεγχος. Στη σημερινή εποχή της πληροφορίας, οι συλλογικότητες, από τα συνδικάτα μέχρι τα κόμματα, μαζί με τις δηλώσεις καταγγελίας που θέτουν ένα πολιτικό ή συνδικαλιστικό πλαίσιο διεκδίκησης, οφείλουν να συμπεριλάβουν στη στρατηγική τους και νέα εργαλεία -η συνειδητή αντίδραση του πολίτη ως καταναλωτή είναι ένα τέτοιο εργαλείο που πιέζει τόσο τον άμεσο δράστη όσο και τις κρατικές ή υπερεθνικές αρχές, ιδίως όταν έχουν παραλείψει να ασκήσουν τον προσήκοντα έλεγχο. Αν μη τι άλλο διότι εμπλέκοντας τον πολίτη και ως καταναλωτή, το "παιχνίδι" μεταφέρεται στο γήπεδο που όσοι παραβιάζουν την περιβαλλοντική, εργατική ή όποια άλλη νομοθεσία αφορά την κοινωνική συμβίωση, αναγνωρίζουν ως δικό τους: στην αγορά...

Προφανώς, ένα κίνημα συνειδητών καταναλωτών δεν χτίζεται απ’ τη μια μέρα στην άλλη. Ούτε θα οδηγήσει από μόνο του σε έναν άλλο κόσμο -σίγουρα δεν θα οδηγήσει ερήμην των συνδικάτων και των κομμάτων. Αλλά, αν χτιστεί μια (νέα) σχέση, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι θετικά για ολόκληρη την κοινωνία. Αν μη τι άλλο, γιατί θα μάθουμε να κατανοούμε πως είναι καλύτερο να στερηθεί μια μπάλα το παιδί μας αν, για να μπορούμε να την έχουμε φτηνά, πρέπει να πληγώνουν τα χέρια τους (και να πεινάνε) τα παιδιά που τη φτιάχνουν σε μιαν άλλη γωνιά του πλανήτη -που μπορεί να είναι πολύ πιο κοντά απ’ όσο νομίζουμε... Ή, γιατί θα μάθουμε να μην αγοράζουμε φύκια για μεταξωτές κορδέλες, πιστεύοντας όποια εταιρεία διαφημίζεται ως "φιλική στο περιβάλλον" ενώ ρυπαίνει ασύδοτα...

Υ.Γ. Τα link έχουν ληφθεί ενδεικτικά από την τρέχουσα επικαιρότητα -θα μπορούσαν να αφορούν οποιαδήποτε άλλη περίπτωση οπουδήποτε στον κόσμο. Και είναι πάμπολλες...

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2547