Ο «ορθόδοξος» αδελφός
Ριχάρδος, Σωμερίτης
ΤΟ ΒΗΜΑ, 2008-04-30
Για πολλοστή φορά ο κ. Καραμανλής συναντιέται με τον κ. Πούτιν. Πριν από μερικές δεκαετίες κάθε επαφή Αθήνας- Μόσχας ήταν εσωτερικά και διεθνώς επικίνδυνη. Η Δεξιά είχε, για παράδειγμα- φωνάζοντας για προδοσίες -, απαγορεύσει στον Γεώργιο Παπανδρέου μια επίσκεψη στη Ρωσία. Η Ρωσία ήταν τότε Σοβιετική Ενωση.Η Ρωσία είναι σήμερα Ρωσία, αλλά με ηγέτη ένα προϊόν της σοβιετικής αστυνομίας (Κα Γκε Μπε)· δεν είναι ουσιαστικά δημοκρατική. Παραμένει αντίπαλος των ΗΠΑ. Με όπλο της όχι πια τον δήθεν μαρξισμό, αλλά τις πηγές ενέργειας: το πετρέλαιο και κυρίως το φυσικό αέριο της παντοδύναμης Γκάζπρομ που ελέγχεται προσωπικά από τον Βλαντίμιρ Πούτιν. Πολλαπλασιάζοντας τα συμβόλαια με τη Δύση θα ελέγξει αύριο, ως ένα βαθμό, και την ανεξαρτησία της. Οσοι αμφιβάλλουν ας ρωτήσουν τους Ουκρανούς και τους Γεωργιανούς.
Για όλους και για μας αυτό θα εξαρτηθεί πάντως και από το αν θα υπάρξει κάποια ισορροπία ανάμεσα στους προμηθευτές της ενέργειας που έχουμε ανάγκη, καθώς και μεταξύ των «παραδοσιακών» και των «εναλλακτικών» πηγών της, κυρίως της αιολικής και της ηλιακής.
Αλλά δεν υπάρχει σοβαρή πρόβλεψη εδώ για τις μελλοντικές ανάγκες. Μιλάμε για πολλά (συνήθως χωρίς πειστικά στοιχεία), αλλά ένα θέμα παραμένει ταμπού: η πυρηνική ενέργεια.
Δεν υπάρχουν μελέτες, υπάρχουν μόνο αναθέματα, όταν ο προβληματισμός είναι σοβαρός ακόμα και στην Αλβανία και φυσικά στην Τουρκία. Προβληματισμός και σχέδια.
Το μόνο δικό μας σχέδιο είναι το χειρότερο: οι λιθάνθρακες. Και αυτό το μεταφέρουμε στους γείτονες!
Η ενέργεια όμως δεν είναι το μόνο θέμα στις ελληνορωσικές σχέσεις. Γίνεται λόγος για μαζικές αγορές όπλων, όπως επίσης βρίσκεται σε εξέλιξη μια άτυπη συμμαχία για τα Βαλκάνια. Είναι σαφές ότι η Μόσχα βάζει ξανά πόδι στην περιοχή μας μέσω Σερβίας και με πρόσχημα το Κόσοβο. Θα παίξουμε το χαρτί της ή το χαρτί της Ευρωπαϊκής Ενωσης που είναι δική μας; Θα «πιέσουμε» την Ουάσιγκτον μέσω Μόσχας για τα δικά μας προβλήματα: Κυπριακό, Τουρκία, πΓΔ της Μακεδονίας- που η Μόσχα αναγνωρίζει με το συνταγματικό της όνομα;
Είναι αναγκαίο και συνεπώς θεμιτό να έχουμε τις καλύτερες δυνατές σχέσεις με όλους και φυσικά με μια δύναμη σημαντική όπως η Ρωσία. Είναι όμως εξίσου αναγκαίο να εξηγούν οι κυβερνήτες στο «πόπολο» όχι όλα τα διπλωματικά μυστικά αλλά το γιατί, το πώς και τις πιθανές συνέπειες κάθε στροφής για να γνωρίζουμε πού πάμε και για να μην υποψιάζεται κανείς ότι κυριαρχεί και στον τομέα αυτόν ένας εξ αντικειμένου επικίνδυνος αυτοσχεδιασμός.
Με ολίγη ομόδοξη Ορθοδοξία και με τη γενική αίσθηση ότι με αυτά τη «φέρνουμε» στους μισητούς Αμερικανούς και στους ανθέλληνες Ευρωπαίους- μείον ο Σαρκοζί, αλλά ως πότε; Δοκίμασαν το «κόλπο» ο Νάσερ και ο Μακάριος. Απέτυχαν.
Πρόσθετη υπενθύμιση: όσο εποικοδομητική κι αν είναι μια στενή σχέση με τη Μόσχα, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η έντονη παρουσία της στην περιοχή μας επί «υπαρκτού» δεν ήταν για μας η καλύτερη και ότι σε δύσκολες στιγμές επιλογής η Μόσχα δεν ξέχασε ποτέ την Αγκυρα...
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2569