Το θέατρο της ωραίας οικογένειας
Η ΩΜΟΦΑΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΤΟΥ ΟΛΥΜΠΙΣΜΟΥ
Δημήτρης, Λιοσάτος
Ελευθεροτυπία, 2004-08-28
«Είμαι ικανός να πω ψέματα, να ψευδομαρτυρήσω, να δωροδοκήσω, να τάξω, να κοροϊδέψω και να υποκριθώ»Ντίνος Ηλιόπουλος, στο «Ζητείται ψεύτης», του Δημ. Ψαθά
Είναι απίστευτο το γεγονός, πως εκατοντάδες ατάκες του παλιού καλού λαϊκού κινηματογράφου ψυχογραφούν τέλεια καταστάσεις που επισυμβαίνουν 45 χρόνια μετά. Και ο brilante κωμικός μας -ίσως ο μεγαλύτερος- τις απέδιδε τόσο τέλεια όσο οι σημερινοί αθλητικοί παράγοντες (μη γράψω τι παράγουν) μεγάλοι και μικροί, διεθνείς και εντόπιοι.
Η 28η Ολυμπιάδα άρχισε με μια εξαιρετική τελετή, της οποίας η ποίηση αφαίρεσε το φολκλόρ και το κιτς που συνηθίζεται σε όλες σχεδόν τις εθνοκεντρικές τελετές. Ο ευφυής καλλιτέχνης Δ. Παπαϊωάννου αντιλήφθηκε τη σημασία του έρωτα στη γέννηση του ελληνικού είναι, όμως πέρασε υπόκωφη και υφέρπουσα τη χαρά, το άλλο συστατικό στοιχείο του ελληνικού χώρου.
Ο προπαππούλης μου, που πέθανε 106 ετών, θυμάμαι μου έλεγε σοφά: «Η χαρά και ο έρωτας είναι θεοκάμωτοι».
Πάνε πολλά χρόνια που η χαρά εγκατέλειψε τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Ισως οι τελευταίοι ήταν το ’48 στο Λονδίνο, άντε το ’52 στο Παρίσι και ίσως στη Μελβούρνη το ’56 να έγινε μια φυσιολογική, χαρούμενη Ολυμπιάδα.
Από τότε οι αθλητικοί παράγοντες αντιλήφθηκαν πως όλη αυτή η γιορτή ήταν ένα εμπόρευμα και μάλιστα χρυσοτόκο. Η στρατιά των «αθανάτων» (που ποτέ δεν κατάλαβα γιατί και πώς χρίζουν εαυτούς «αθανάτους») και ο χυδαίος εσμός της «ολυμπιακής οικογένειας» (και στη Σικελία η νοηματοδοτική δύναμη της λέξης ξεκίνησε τη συγκρότηση της μεγαλύτερης «οικογένειας» του κόσμου) έβαλαν το χέρι στο αγγείον (αρχαίον;) με το μέλι και δεν το ξανάβγαλαν.
Τώρα λοιπόν που μετά την αρχή, τη μέση και το τέλος της τραγωδίας (Κεντέρη - Θάνου και του προπονητή (;) του οποίου απαξιώ να αναφέρω το όνομα) της οποίας αυτά είναι τα συστατικά μέρη και που έχει σχέση με την υψηλότερη κατάκτηση του ανθρώπινου είδους, τον Λόγο, θα ήθελα (και μπορώ) μέσα από την υπερτριανταπεντάχρονη ενασχόλησή μου με τον αθλητισμό (κυρίως στον χώρο του βόλεϊ) ως αθλητής υψηλού επιπέδου, προπονητής αλλά και για 10 χρόνια πρόεδρος μεγάλου σωματείου, να μιλήσω «χωρίς μαλλιά στη γλώσσα» για όλο αυτό το σύστημα, το οποίο λέει ψέματα, ψευδομαρτυρεί, τάζει, δωροδοκεί, κοροϊδεύει, υποκρίνεται.
Οι παράγοντες του αθλητισμού είναι οι αθλητές, οι προπονητές, τα οργανωτικά στελέχη (κατ’ ευφημισμόν παράγοντες), οι διαιτητές αλλά και ώς ένα σημείο και το πλήθος που ηρωποιεί και ιεροποιεί κομμάτια αυτού του συστήματος.
Για να μην πάμε μακριά, ας αναφερθούμε στον ιεροφάντη και κύριο υπεύθυνο αυτής της αγοραίας κατάστασης (τον άνθρωπο με το βαρύ φασιστικό παρελθόν) Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ και φυσικά τον οπισθιολείχη του και καλύτερο μαθητή του, Ζακ Ρογκ, ο οποίος αναμένεται να κυριαρχήσει στη ΔΟΕ τα επόμενα 20 χρόνια και δεν πρόκειται ν’ αφήσει να απαξιωθεί το προϊόν του. Απλώς, για να αποενοχοποιείται, πάντα θα βρίσκει Κεντέρηδες, Θάνου και Μπεν Τζόνσον. Οι αθλητές είναι το υγιέστερο κομμάτι αυτής της αλυσίδας.
Το ΠΑΣΟΚ δημιούργησε μια στρατιά ισόβιων και κρατικοδίαιτων προέδρων και γραμματέων των ομοσπονδιών, με χαρακτηριστικότερες του μπάσκετ (Βασιλακόπουλος), κολύμβησης (Διαθεσόπουλος), πάλης (Χαμάκος), βαρών (Σγουρός), του βόλεϊ (Μπελιγράτης) και έναν αθάνατο, τον Λάμπη Νικολάου, τεχνικό σύμβουλο του Παπανδρέου, του ΣΕΓΑΣ (Σεβαστής), της αμαρτωλής ΕΠΟ και πάει λέγοντας. Ετσι εξοβελίστηκαν έντιμα, σπουδαία και με διεθνή αξίωση στελέχη του αθλητικού κινήματος.
Το ίδιο συμβαίνει και στον χώρο των προπονητών, όπου η οπισθολειχία και οι δημόσιες σχέσεις επέβαλλαν για ολόκληρες δεκαετίες προπονητές χωρίς γνώσεις, άνευ αισθητικής και διανοητικής αντίληψης και εμφανώς προσπερασμένους από τους αθλητές τους, είτε στα σωματεία είτε στις εθνικές ομάδες.
Δυστυχώς, η ωμοφαγική διαδικασία του πρωταθλητισμού, το κύκλωμα του star system, του χρήματος και του life style, οδήγησε όλους να προσφύγουν στην ιατρική, τη βιολογία, τη βιοχημεία και τη φυσιολογία. Εσχάτως ακούγεται και η γενετική. Ας μου επιτραπεί να γνωρίζω, γιατί κατά τις ιατρικές μου σπουδές έγινα γνώστης όλων αυτών των αναλυτικών επιστημών που έχουν να κάνουν με τη διαμόρφωση του ανθρώπινου σώματος και των βιομηχανικών του λειτουργιών. Εξάλλου μού ήταν γνωστές (γιατί τις δίναμε) και οι αυξητικές ορμόνες και τα στεροειδή ως στοιχεία για τη γρήγορη και παρά φύσιν ανάπτυξη των βοοειδών, των χοίρων, των ορνίθων κ.λπ. Και αυτό, εδώ και 35 ολόκληρα χρόνια, πριν καν κάποιος δημοσιογράφος να το έχει μυριστεί.
Από τη δεκαετία του ’50 και μετά, όταν έγινε επιστημονικά αντιληπτό ότι τον κυρίαρχο ρόλο τον παίζει ο συνδυασμός της δύναμης με την ταχύτητα, η περίφημη forcavelocita (ταχυδύναμη), έγινε φανερό ότι υπήρχαν όρια. Τότε ανέλαβε να τα σπάσει η επιστήμη (μαζί με τα ρεκόρ) και μιας και ταχυδύναμη χρειάζεται σε όλα τα αθλήματα, κανένας αθλητής επιπέδου δεν απέφευγε (και δεν αποφεύγει) τη φαρμακοδιέγερση και τη βοήθεια. Αυτό το γνωρίζουν άριστα όλοι οι πρόεδροι των ομοσπονδιών, οι εθνικοί προπονητές, οι πολιτικές ηγεσίες (τουλάχιστον του υπουργείου Αθλητισμού) και οι τεχνικοί τους σύμβουλοι. Μια ωραία οικογένεια, η οποία σήμερα ή σιωπά ή αναθεματίζει ή σταυρώνει ή υβρίζει ή απομακρύνει είτε (το χειρότερο) το παίζουν μωρές παρθένες.
Συνελόντι ειπείν (όπως θα έλεγε ένας μεγάλος επίσης υπεύθυνος, ο Βαγγέλης Βενιζέλος), το πρόβλημα είναι στο σπίτι μας και αντί να μυκτηρίζουμε για καθαρούς αγώνες, για επαναφορές και συναφή, ας φροντίσουμε, η κοινωνία, οι αθλητές (οι οποίοι -το ξαναγράφω- είναι οι λιγότερο υπεύθυνοι) και οι πολιτικές δυνάμεις που αισθάνονται και είναι αντίθετες, να σαρώσουμε τον χυδαίο εσμό των κάθε λογής αθλητικών παραγόντων. Να προσπαθήσει η Ν.Δ. (μπορεί) να τους ξηλώσει (φυσικά μετά να μην τοποθετήσει τα δικά της ίδια παιδιά) και μετά θα βρούμε εύκολα άκρη και με το ντόπινγκ και με τον χρηματισμό και το μαύρο χρήμα και με τη συνδιαλλαγή. Στον ίδιο κουβά, φυσικά, πρέπει να μπουν και όσοι «δημοσιογράφοι» είναι διαπλεκόμενοι με αυτό το σύστημα.
Εν τω μεταξύ, μιας και στη σκηνή έχουν μείνει ο Κεντέρης και η Θάνου μόνοι τους, αυτοί ως στρουθία να δώσουν την κάθαρση στην τραγωδία, να συντριβούν (ως ήρωες -που είναι- όμως), ώστε να αποκαθάρουν και το μέγα πλήθος, που παραζαλισμένο γυρίζει από γήπεδο σε γήπεδο, ψάχνοντας τις αγαπημένες του φιγούρες και δεν τις βρίσκει.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=259