Ολα να μείνουν ανοιχτά
Μιχάλης, Παπαγιαννάκης
Κυρ. Ελευθεροτυπία, 2008-05-18
«Το ζήτημα της ενδεχόμενης συμμετοχής της αριστεράς σε κυβερνητικά σχήματα έχει απαντηθεί από την εποχή (μεσοπόλεμο) που επικράτησε σε αυτήν η αντίληψη για το "μαζικό κόμμα" σε σχέση με το "κόμμα επαγγελματιών επαναστατών".*Το "μαζικό κόμμα", στα κοινοβουλευτικά συστήματα, εξ ορισμού μετέχει στους θεσμούς, στις εκλογές και στην κοινοβουλευτική διαδικασία. Εχει στόχους επηρεασμού της εξουσίας, ακόμη και συμμετοχής σε κυβερνήσεις ανάλογα με τη συγκυρία ή με προγραμματικές συμφωνίες.
*Στη Γαλλία π.χ. υπάρχει πάντα η νοσταλγία του Λαϊκού Μετώπου των σαράντα ωρών, των πληρωμένων διακοπών, των οργανισμών παρέμβασης στην οικονομία.
*Η νέα αυτή αντίληψη ολοκληρώθηκε με τη διαμόρφωση της στρατηγικής του "δημοκρατικού δρόμου" προς τον σοσιαλισμό. Αυτή αποκλείει τη βίαιη κατάληψη της εξουσίας, στηρίζει τις συνεχείς ισχυρές μεταρρυθμίσεις σε όλα τα πεδία και επιδιώκει την ανάπτυξη κινημάτων πολιτών, τη δημιουργία ευρύτερων συμμαχιών και την άνοδό τους στην εξουσία, όπου θα κριθούν το πρόγραμμα και η πολιτική τους. Σχετικές θετικές ή αρνητικές εμπειρίες αφθονούν σε όλη την Ευρώπη.
*Αυτά τα βασικά στοιχεία δεν έχουν αμφισβητηθεί ακόμα και από "παραδοσιακά" Κ.Κ. Κρίνονται οι συγκεκριμένες επιλογές και τα αποτελέσματά τους. Επομένως, η σημερινή συζήτηση για συμμετοχή σε συμμαχίες και κυβερνήσεις δεν μπορεί να επιστρέφει στην "έφοδο" ή σ’ έναν θεωρητικό και μετέωρο αντικυβερνητισμό. Αφορά πάντα την ανάλυση της συγκυρίας, την εξέλιξη των κοινωνικών διεργασιών, την πειστικότητα των λύσεων, τη φερεγγυότητα των δυνατών συμμαχιών.
*Ολα τα υπόλοιπα μένουν ανοιχτά. Και πρέπει...»
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2607