Xουλιγκανο-πατριώτες
Γκαζμέντ, Καπλάνι
Τα Νέα, 2004-09-06
Προχθές δεν νίκησε η ποδοσφαιρική ομάδα της Αλβανίας. Δεν έχασε η ποδοσφαιρική ομάδα της Ελλάδας. Απλώς και δυστυχώς, νίκησε ο χουλιγκανο-πατριωτισμός. Τι είναι ο χουλιγκανο-πατριώτης; Είναι αυτός που γιουχάρει τον Ύμνο της άλλης ομάδας (όπως έκαναν Αλβανοί χουλιγκανο-πατριώτες που γιούχαραν τον ελληνικό Εθνικό Ύμνο). Είναι αυτός που μετατρέπει έναν ποδοσφαιρικό αγώνα σε πολεμική σύγκρουση. Είναι αυτός που φωνάζει «δεν θα γίνεις Έλληνας ποτέ, Αλβανέ» - όταν ο Αλβανός μετανάστης στην Ελλάδα πανηγυρίζει στην Ομόνοια την νίκη της Εθνικής Ελλάδας. Και είναι ο ίδιος που ξυλοκοπά, μαχαιρώνει και σκοτώνει τον Αλβανό μετανάστη όταν εκείνος τολμά να πανηγυρίζει στην Ομόνοια τη νίκη της Εθνικής Αλβανίας. Μέχρι χθες τους χουλιγκανο-πατριώτες τούς απεχθανόμουν. Από χθες τους φοβάμαι. Το ξέρω ότι είναι μια μειονότητα και φαίνονται περισσότεροι γιατί είναι βίαιοι, πρωτόγονοι και αδίστακτοι. Αλλά τους φοβάμαι πλέον. Γιατί εάν δεν συζητάμε εδώ και τώρα σοβαρά και ειλικρινά γιατί συμβαίνουν όλα αυτά... Εάν τα MME δεν σταματήσουν την υπερεθνικοποίηση του ποδοσφαίρου και την υπερποδοσφαιροποίηση του έθνους... Εάν δεν σταματήσει η πολιτική εκμετάλλευση του αθλητισμού και το τριτοκοσμικό εθνικιστικό marketing τύπου Φάτος Νάνο, τότε οι χουλιγκανο-πατριώτες θα πολλαπλασιάζονται σε κάθε αγώνα. Θα γίνουν πολλοί. Μέσα και προπαντός έξω από το γήπεδο. Και τρέμω από τον φόβο μου...
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=266