Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η σημαία

Νίκος, Ράπτης

Ελευθεροτυπία, 2004-09-15


Μας λένε ότι η σημαία είναι ένα σύμβολο. Που συμβολίζει τι; Εάν είναι το (πρακτικό) σύμβολο μιας γεωγραφικής περιοχής, τότε αυτό είναι εντάξει. Και φαίνεται ότι οι σημαίες ιστορικά εχρησιμοποιούντο και για να δηλώσουν, με έναν πρακτικό τρόπο, τη γεωγραφική προέλευση των πλοίων. Ομως, εάν είναι ένα σύμβολο για την κουλτούρα, τη θρησκεία, τον πατριωτισμό κ.λπ. μιας χώρας, τότε το πράγμα μπλέκει. Πάρτε τον Κωνσταντίνο του Βυζαντίου, ο οποίος το (σωτήριον έτος) 312 μ.Χ. είδε το σημείο του σταυρού στον ουρανό με τις λέξεις «εν τούτω νίκα» και αμέσως το έβαλε στη σημαία του (ή το λάβαρό του).

Ή πάρτε «τον Δανό βασιλιά Valdemar το Δεύτερο (1170-1241) [ο οποίος] την παραμονή της Μάχης του Lyndonisse είδε ένα όραμα ενός λευκού εσταυρωμένου πάνω στον σκοτεινό ουρανό. Αυτό το ερμήνευσε ως την επιθυμία του Χριστού να θριαμβεύσει ο Valdemar σφάζοντας τους δύστυχους Εθσονούς, πράγμα που έπραξε δεόντως. Ετσι γεννήθηκε ο σκανδιναβικός σταυρός, που υπάρχει στις σημαίες της Φινλανδίας, της Ισλανδίας, της Νορβηγίας και της Σουηδίας». (Eve Devereux, «Flags of the world», 1992). Υπάρχουν άνθρωποι που πιστεύουν αυτού του είδους τα «πράγματα»;

Νομίζω ότι (ως λογικά όντα) πρέπει να προσποιηθούν ότι τα «πιστεύουν», αλλιώς θα βρεθούν σε (οικονομικούς και κοινωνικούς) μπελάδες μέσα στις χριστιανικές και στις μουσουλμανικές κοινωνίες. Μάλιστα σε πολλές χώρες υπάρχουν βαριές ποινές για την προσβολή της σημαίας.

Στις πάνω από διακόσιες σημαίες του κόσμου τα κυρίαρχα θέματα είναι η θρησκεία και το κόκκινο χρώμα (που συμβολίζει το αίμα). Ο χριστιανικός σταυρός είναι το φαβορί. Μάλιστα, οι Βρετανοί δεν ήταν ικανοποιημένοι με ένα σταυρό, έτσι έβαλαν τέσσερις, τον ένα πάνω στον άλλο: δύο άσπρους και δύο κόκκινους του Αγίου Γεωργίου, του Αγίου Ανδρέα και του Αγίου Πατρικίου (που είναι ο διαγώνιος σταυρός). «Οι κόκκινες - άσπρες - κόκκινες ρίγες της αυστριακής σημαίας, ασφαλώς μιας από τις παλαιότερες σημαίες στον κόσμο, έλκουν την καταγωγή τους από την Τρίτη Σταυροφορία του 1189-92, όταν ο Δούκας Λεοπόλδος ο Πέμπτος της Αυστρίας... έδωσε μια τόσο αιματηρή Μάχη στο Acre ώστε το μόνο μέρος της φορεσιάς του που έμεινε άσπρο ήταν ένας δακτύλιος γύρω από τη μέση του, όπου βρισκόταν η ζώνη του». (Devereux).

Η ελληνική σημαία, βεβαίως, έχει τον (ορθόδοξο) χριστιανικό σταυρό. Στο κάτω κάτω ο Θεός των χριστιανών έγραψε το ρητό «εν τούτω νίκα» στον ουρανό στην ελληνική γλώσσα! Αποτελεί ειρωνεία ότι οι Ελληνες της κλασικής εποχής, για τους οποίους οι σύγχρονοι Ελληνες είναι τόσο υπερήφανοι, δεν είχαν σημαίες!

Ο «πατριωτισμός» (συνοδευόμενος κυρίως από τη θρησκεία) χρησιμοποιήθηκε από τους ισχυρούς για να χύσει το αίμα των αδυνάτων. Πρέπει να ομολογήσω ότι το έναυσμα για να γράψω αυτό το άρθρο ήταν η αποκρουστική σκηνή σε μια δημοτική συνέλευση με δύο Ελληνίδες μητέρες μαθητών στην υπόθεση της Μηχανιώνας του Odhise Quena, που έγινε για να συζητηθεί το «πρόβλημα» του σημαιοφόρου. Οι δύο κυρίες σηκώθηκαν όρθιες και άρχισαν να ωρύονται με όλη τους τη δύναμη: «Δεν θα αφήσω έναν Αλβανό να ακουμπήσει τη σημαία μου ή να τραγουδήσει το δικό μου Εθνικό Υμνο!».

Ο στόχος των δύο γυναικών ήταν να τρομοκρατήσουν όλους μέσα στην αίθουσα. Και το πέτυχαν. Ποιο ήταν το κίνητρό τους; Πίστευαν πραγματικά στη σημαία κ.λπ.; Ασφλώς όχι. Είναι έλλογα ανθρώπινα όντα. Γιατί τότε; Για τους ίδιους λόγους που οι άνθρωποι προσποιούνται ότι «πιστεύουν» στον Θεό κ.λπ. Ομως εδώ δεν είναι η θέση για να αναλύσουμε αυτούς τους λόγους. Εν τούτοις παραμένει το γεγονός ότι οι «πατριώτες» τρομοκρατούν τους απλούς πολίτες και προσφέρουν ένα ισχυρό υπόβαθρο για επιθετικούς πολέμους. Δεν ήταν το μέρος εκείνο του αμερικανικού λαού που κουνούσε τα σημαιάκια μετά τις 11 Σεπτεμβρίου αυτό που έδωσε υποστήριξη στον Μπους το Δεύτερο να επιτευθεί στο Ιράκ;

Συνεπώς, φαίνεται ότι η σημαία, ένα απλό κομμάτι ύφασμα, είναι ασήμαντη, όμως το ανέμισμα της σημαίας είναι πολύ σημαντικό ως ένα εργαλείο τρομοκράτησης ενός συγκεκριμένου πληθυσμού.

Τέλος, είναι εφικτός ένας κόσμος που δεν ανεμίζει τις σημαίες; Ναι. Φαίνεται ότι ιστορικά τα ανθρώπινα όντα στοχεύουν στην επιβίωση. Αντιθέτως, καμία από τις αυτοκρατορίες των βίαιων κατακτητών στην ιστορία δεν επέζησε.

*Αποσπάσματα από ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Ζ Net (του Ιντερνετ) από τον Νίκο Ράπτη.

Η παρακίνηση για τη μετάφραση των παρακάτω αποσπασμάτων από το αρχικό αγγλικό κείμενο προήλθε από τα εξής πρόσφατα γεγονότα:

- Τη φιέστα για την κατάκτηση της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής «κούπας».

- Τις φιέστες των Ολυμπιακών.

- (Και κυρίως) το μαχαίρωμα και τον θάνατο του νεαρού Αλβανού.

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=274