Ο Συνασπισμός, του Συνασπισμού, ω ΣΥΝ...
Γιάννης, Παρασκευόπουλος
Ελευθεροτυπία, 2003-11-29
Προσκλητήριο στις δυνάμεις της Αριστεράς για εκλογική συνεργασία παιανίζει εδώ και καιρό κάποιος «Χώρος διαλόγου και κοινής δράσης της Αριστεράς». Με ευσεβή και ανομολόγητο πόθο, βέβαια, να τσιμπήσει ο «μεγάλος κομπλεξικός». Οπως και έγινε. Ετρεξε πρόθυμος ο Συνασπισμός να συνασπισθεί εκ νέου.
Θέλει πολύ μυαλό για να αντιληφθούμε ότι ο ΣΥΝ δεν πρέπει να προστρέχει στα προσκλητήρια αριστερών ομάδων, υποομάδων και γκρουπούσκουλων; Λόγω μεγέθους, ειδικού βάρους και ποιότητας, οι άλλοι θα πρέπει να προστρέξουν σε αυτόν και να ενταχθούν στις τάξεις του. Οταν ο ίδιος ο ΣΥΝ σύρεται στις συζητήσεις, στις αναζητήσεις και στις προεκλογικές αγωνίες του κάθε πολιτικού «χώρου» και εύκολα τους δωρίζει την οντότητά του και την αιγίδα του, νομίζω ότι αδικεί την ιστορία του και διασύρει την πολιτική του.
Δεσπόζουσα φιγούρα στο χώρο της ανανεωτικής Αριστεράς, ο ΣΥΝ οφείλει να σεβαστεί το ρόλο του και -γιατί όχι;- την πολιτική και ιστορική του προοπτική. Οι άλλοι θα πυκνώσουν τις τάξεις του, δεν θα τρέχει ο ΣΥΝ να συμμαχεί με κάθε λογής χώρους, υποχώρους και αριστερές παρέες. Ο ΣΥΝ δεν είναι -δεν πρέπει να γίνει- καφενείο πρόσκαιρης συμμετοχής σε «χώρους διαλόγου και κοινής δράσης» και δεν συμμαζεύεται. Θέλετε διάλογο κύριοι της ΑΚΟΑ, της ΚΕΔΑ, (της Εβγα, της Δέλτα και δεν ξέρω τι άλλο); Νομίζω ότι τα όργανα του ΣΥΝ προσφέρονται για αυτό. Θέλετε κοινή δράση; Ο ΣΥΝ διαθέτει την κομματική οργάνωση και την πολιτική δομή να κορέσει τη δίψα σας για πολιτικά γεγονότα. Θέλετε αρλουμπολογίες, παρωχημένες αναλύσεις επί παντός, όψιμο προεκλογικό ανασκούμπωμα με έωλες ιδέες και συμπλεγματικές επιθυμίες; Κάνετε παιχνίδι μόνοι σας, στο δύσμοιρο και μίζερο χώρο που στριμωχτήκατε. Ο ΣΥΝ τι δουλειά έχει να δικαιώνει με την παρουσία του και να προσδίδει επίφαση σοβαρότητας με τη συμμετοχή του στην ιδεοληπτική κομπορρημοσύνη και ψυχοδραματική απόγνωση του κάθε ηγετίσκου και δυστυχούς λαμπαδηφόρου, που φιλοδοξεί να φωτίσει τον ήδη ανήλιαγο χώρο της Αριστεράς; Με φλόγα που μυρίζει ασετιλίνη και μυαλό που μούλιασε στη ναφθαλίνη;
Μα τι νομίζει ο ΣΥΝ; Οτι θα φτιάξει σουπερμάρκετ ενώνοντας τα μπακάλικα της γειτονιάς; Οι συνεργασίες γίνονται μεταξύ πραγμάτων ιδίας τάξης μεγέθους. Συμφωνία π.χ. μεταξύ ΣΥΝ και ΚΚΕ με μίνιμουμ πρόγραμμα προεκλογικής συνεργασίας και πιθανότητα μετεκλογικής σύμπραξης, θα το καταλάβαινα. Θα διαφωνούσα, θα ήταν όμως κάτι τεχνικά συζητήσιμο, λογικά νοητό και πολιτικά σημαίνον. Προεκλογική συνεργασία όμως του ΣΥΝ με τον κάθε πικραμένο είναι πολιτικό ευτράπελο, τακτικό ανοσιούργημα και λογικά αδιανόητο.
Κάποιο στέλεχος του ΣΥΝ έγραφε στην «Αυγή» ότι «είμαστε κόμμα νέου τύπου». Δεν κατάλαβα. Αν εννοούσε λενινιστικού τύπου, τότε κρίμα στον ΣΥΝ, κρίμα και στην εκατονταετή «νεότητα». Νομίζω, όμως, ότι ο ΣΥΝ έχει αποδείξει ότι είναι κόμμα δημοκρατικού τύπου. Με την πλειοψηφούσα άποψη να επιβάλλεται αλλά τις μειοψηφούσες απόψεις να διαδίδονται, να δημοσιοποιούνται και να καλλιεργούνται ελεύθερα. Ατομα, λοιπόν, και ομάδες της Αριστεράς με ιδιάζουσες και «ειδικές» απόψεις ας προσχωρήσουν στον ΣΥΝ να δοκιμάσουν τις ιδέες τους και να ενεργοποιήσουν τις πολιτικές τους τάσεις. Διότι δεν πάει ο Μωάμεθ στο βουνό...
Το ερώτημα δεν είναι πολιτικό. Είναι ερώτημα της τυπικής λογικής: υπάρχει ήδη ένας Συνασπισμός. Γιατί να δημιουργήσουμε και ένα δεύτερο, που θα περιλαμβάνει τον πρώτο;
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/11/2003
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=28