Κυπριακό: αν όχι τώρα, ποτέ...
Χριστίνα, Πουλίδου
Αυγή της Κυριακής, 2008-09-14
Ίσως να είναι η σοβαρότερη προσπάθεια που έχει καταβληθεί για λύση του Κυπριακού, καθώς οι δύο πρωταγωνιστές καταβάλλουν ειλικρινή προσπάθεια συνεννόησης. Ίσως και να είναι η τελευταία προσπάθεια λύσης του Κυπριακού, καθώς η καθημερινότητα έχει δημιουργήσει μια νέα πραγματικότητα, που αν δεν την αλλάξεις πρέπει να την αποδεχτείς. Σίγουρα είναι μια προσπάθεια που έρχεται από μακριά, καθώς οι άμεσα εμπλεκόμενοι μεγάλωσαν πλάι-πλάι, εμπνεύσθηκαν στα νιάτα τους από τις ίδιες ιδέες και ωρίμασαν δουλεύοντας στο μυαλό τους τον τρόπο, τη διαδικασία, τις συνθήκες της λύσης.
Ο Πρόεδρος Χριστόφιας φαίνεται πως σχεδίασε την εμπλοκή του στη διαπραγμάτευση έχοντας αποσαφηνίσει ότι: 1) στη διάρκεια της διαδικασίας, η ενημέρωση δεν θα ακολουθήσει τον δυναμικό χαρακτήρα της διαπραγμάτευσης αλλά θα εξαντλείται σε μια (περιορισμένη) ανάπτυξη της θεματολογίας και 2) στο επίπεδο της κοινωνίας θα πρέπει να αναζωογονηθεί η κουλτούρα της επαναπροσέγγισης, της συμφιλίωσης, της ειρηνικής συμβίωσης.
Η συνάντηση που πραγματοποιήθηκε την περασμένη Πέμπτη στο παλαιό αεροδρόμιο της Λευκωσίας κράτησε 4 ώρες, επικεντρώθηκε στο θέμα της διακυβέρνησης και της κατανομής των εξουσιών και έληξε με τη συμφωνία συνέχισης της ίδιας συζήτησης, στις 18 Σεπτεμβρίου. Κατά τις σχετικές πληροφορίες, οι δύο ηγέτες έχουν συμφωνήσει σε μια διαδικασία "καλαθιών" - ειδικότερα αναφέρεται, ότι στο πρώτο "καλάθι" οι κ.κ. Χριστόφιας και Ταλάτ συμφώνησαν να τοποθετούν εκείνα τα θέματα όπου παρουσιάζεται σύγκλιση των απόψεων. Στο δεύτερο "καλάθι" θα τοποθετούνται οι εκκρεμότητες που παρουσιάζουν πιθανότητες σύγκλισης, τις οποίες θα παραπέμπουν στις ομάδες εργασίας και τις τεχνικές επιτροπές για περαιτέρω επεξεργασία και θα επαναφέρουν κατά διαστήματα στην ατζέντα, για να εξετάζουν αν έχουν ωριμάσει όροι σύγκλισης. Στο τρίτο "καλάθι" θα τοποθετούνται εκείνα τα θέματα, όπου οι απόψεις είναι απολύτως αποκλίνουσες. Αυτά τα ζητήματα θα ανασυρθούν στην ατζέντα στο τέλος της διαπραγμάτευσης, προκειμένου να εμπλακούν στον καμβά της τελικής διευθέτησης.
Η Ιστορία ξεσηκώνει θύελλες
Στο επίπεδο της κοινωνίας, ο Πρόεδρος Χριστόφιας ανέτρεξε στην προεκλογική του δέσμευση για την επανέκδοση των σχολικών βιβλίων της ιστορίας. Στην Κύπρο, η εκπαίδευση βασίζεται στο εθνικό κέντρο - απ΄όπου προέρχονται τόσο τα προγράμματα σπουδών όσο και τα σχολικά βιβλία. Συμπληρωματικά ωστόσο, οι Ελληνοκύπριοι μαθητές διδάσκονται την κυπριακή ιστορία, από το περιεχόμενο της οποίας (όμως!) απουσιάζει απολύτως η έννοια "Τουρκοκύπριος", ενώ με μεγάλη έμφαση προβάλλεται η διασύνδεση της "μνήμης" και του "αγώνα" - "δεν ξεχνώ, αγωνίζομαι" είναι το σύνθημα που αναγράφεται σε τοίχους, αφίσες και εξώφυλλα. Η νέα αντίληψη που θέλησε να ενσωματώσει στην εκπαίδευση ο Πρόεδρος Χριστόφιας έχει στην αιχμή της τη διεύρυνση των οριζόντων - κατά τρόπο, ώστε τα διχαστικά μηνύματα του παρελθόντος να εξισορροπηθούν και τελικά να παραμεριστούν από τη δυναμική του μοντέλου της συμβίωσης.
Η επιλογή της νέας γενιάς ως "πολλαπλασιαστή" της κουλτούρας της επαναπροσέγγισης ήταν εύστοχη, καθώς σε αυτή την ευαίσθητη κοινωνική ομάδα είχαν διαπιστωθεί σοβαρές στρεβλώσεις - υπενθυμίζεται σχετικά, ότι προ τριετίας, στο ιδιωτικό αγγλικό σχολειό της Λευκωσίας (όπου φοιτούν Ελληνοκύπριοι αλλά και κατά 18% περίπου Τουρκοκύπριοι), εξωσχολική ομάδα παιδιών της Χρυσαυγής επιτέθηκε με λοστούς εναντίον Τουρκοκυπρίων μαθητών, σε ένα κλίμα απάθειας και τελικά ανοχής από τους Ελληνοκύπριους συμμαθητές. Όταν το περιστατικό είδε το φως της δημοσιότητας, οι Ελληνοκύπριοι μαθητές επικαλέστηκαν έλλειψη σεβασμού των Τουρκοκυπρίων συμμαθητών στον ...σταυρό, ενώ υποστηρίχτηκαν από ΜΜΕ, οικογένειες και πολιτικούς.
Στην προσπάθειά του να αντιστρέψει το κλίμα της μισαλλοδοξίας και να εκσυγχρονίσει το περιεχόμενο της Ιστορίας - "δεν είναι δυνατόν να μη στηλιτεύεται η χούντα και η ΕΟΚΑ Β’ " είπε χαρακτηριστικά ο ίδιος ο Πρόεδρος - ο Δημ. Χριστόφιας προσέκρουσε στην "ιερά αγανάκτηση" κομμάτων και Εκκλησίας. Ο αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος Β’ αξίωσε να έχει η Εκκλησία λόγο στα θέματα της παιδείας και καταφέρθηκε εναντίον όσων προσπαθούν να καταργήσουν την "ελληνοπρεπή παιδεία που βασίζεται στις αρετές της φυλής". Η (σοσιαλιστική) ΕΔΕΚ εξέφρασε τη δυσφορία της για την πρωτοβουλία Χριστόφια και υποστήριξε ότι μεγαλύτερη σημασία έχει η "αγωνιστικότητα" από τη "συμφιλίωση". Ο (συντηρητικός) ΔΗΣΥ συμφώνησε με την ανάγκη εκσυγχρονισμού του περιεχομένου της ιστορίας, ζήτησε όμως να τιμηθεί η ιστορική συμβολή του Γρίβα... Το ΔΗΚΟ διχάστηκε, δια του προέδρου του μεν Μ. Καρογιάν εκφράσθηκε με μετριοπάθεια (συμφωνώντας στην επανέκδοση των βιβλίων ζητώντας όμως "ενίσχυση της εθνικής συνείδησης"), δια του βουλευτή του δε Νικόλα Παπαδόπουλου (γιου του Τάσσου) κατήγγειλε το μήνυμα της συμφιλίωσης, ως συνεπαγόμενο αποδοχή των τουρκικών θέσεων...
Συμπερασματικά, ο Πρόεδρος Χριστόφιας βούτηξε στα βαθιά του Κυπριακού από τη μέρα της ορκωμοσίας του, ενώ συζητά το εθνικό θέμα με τον Μ.Α. Ταλάτ σχεδόν από τα νιάτα τους... Αν υπάρχει συνεπώς μια ελπίδα για λύση του Κυπριακού, αυτή είναι τώρα. "Καλύτερα δεν γίνεται".
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2817