Όποιος δεν θέλει να ζυμώσει, αενάως κοσκινίζει...
Η ΝΕΑ ΠΡΟΤΑΣΗ ΝΙΜΙΤΣ
Χριστίνα, Πουλίδου
Αυγή της Κυριακής, 2008-10-12
Σε κομβικό σημείο βρίσκεται το πρόβλημα της χώρας μας με την ΠΓΔΜ, καθώς η τελευταία πρόταση Νίμιτς επιτρέπει την αποκάλυψη όλων -συγκεκριμένα μπορούμε πλέον να αντιληφθούμε τι εννοούν τα δύο μέρη καθώς και οι εγχώριες πολιτικές δυνάμεις και τι προσποιούνται ότι εννοούν, τι επιδιώκουν και τι θέλουν να καμώνονται ότι επιδιώκουν.
Γενικός στόχος εκατέρωθεν είναι η εξυπηρέτηση του εθνικού συμφέροντος, το οποίο όμως δεν συμπίπτει πάντα με το πολιτικό συμφέρον, ακόμη και με το κομματικό συμφέρον -εξού και οι επιμέρους διαφοροποιήσεις.
Ο Αμερικανός διαμεσολαβητής Μ. Νίμιτς για παράδειγμα πρότεινε μιαν ονομασία τριπλής καταγραφής -συγκεκριμένα "Republic of North Macedonia", "Republique de Macedoine du Nord" και "Δημοκρατία της Μακεδονίας"- που θα αναγράφεται στα διαβατήρια και θα χρησιμοποιείται σε όλους τους διεθνείς οργανισμούς και διεθνείς συναντήσεις ανεξάρτητα από τη χώρα που τους φιλοξενεί.
Στη συμφωνία θα προβλέπεται ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα ενθαρρύνει τα τρίτα κράτη να υιοθετήσουν τη νέα ονομασία αναθεωρώντας την αρχική τους συμφωνία, όπως ήδη έχουν δεσμευτεί ότι θα πράξουν οι ΗΠΑ, η Κίνα κ.ά. Στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ η χώρα θα αναφέρεται ως "Δημοκρατία της Μακεδονίας" και άρα δεν απαιτείται συνταγματική τροποποίηση, όπως επίσης με αυτό το όνομα θα εξακολουθήσει να έχει διμερείς σχέσεις με όσες χώρες την έχουν αναγνωρίσει με αυτό το όνομα και δεν θα αναθεωρήσουν την απόφασή τους.
Με άλλα λόγια ο κ. Νίμιτς πρότεινε έναν συμβιβασμό που έχει όλα τα στοιχεία μιας ισομερούς ανταπόκρισης στις εθνικές ευαισθησίες^ "Δεν θέλετε το όνομα ’Δημοκρατία της Μακεδονίας’;" είπε στην ελληνική πλευρά. "Σας προσφέρω τη λύση της ’Δημοκρατίας της Βόρειας Μακεδονίας’ ενισχυμένη μάλιστα με την αγγλική και τη γαλλική της μετάφραση, ενώ προβλέπω ότι με αυτό τον όρο θα αποκαλείται η γειτονική σας χώρα σε όλα τα διεθνή φόρα".
Στη συνέχεια απευθύνεται στην εκείθεν πλευρά και τους ρωτά: "Θέλετε να διατηρήσετε το συνταγματικό σας όνομα; Θα περιλαμβάνεται στη νέα ονομασία, θα αυτοαποκαλείστε έτσι και με τον ίδιο τρόπο θα μπορούν να σας αποκαλούν όσοι σας έλεγαν έτσι μέχρι τώρα και θέλουν να επιμείνουν".
Το ΠΑΣΟΚ ένθεν τα ΜΜΕ εκείθεν
Η ισοκατανομή των αιτημάτων υπήρξε τέλεια, πλην όμως το ΠΑΣΟΚ ένθεν και τα ΜΜΕ εκείθεν δημιουργούν κλίμα απόρριψης. Το ΠΑΣΟΚ θεωρεί πως πρόκειται για διπλή ονομασία και άρα πρόταση μη αποδεκτή, ενώ τα ΜΜΕ της ΠΓΔΜ μιλούν για... "ελληνική πρόταση".
Όμως, η Αθήνα απέρριπτε την έννοια της διπλής ονομασίας όταν η πρόταση απέδιδε την πρωτοκαθεδρία στον όρο "Δημοκρατία της Μακεδονίας" (προβλέποντας ως πεδίο εφαρμογής της τη διεθνή κοινότητα), ενώ τώρα έχει συρρικνώσει το πεδίο εφαρμογής της στο εσωτερικό της χώρας και σε ορισμένα κράτη, που σταδιακά θα μειώνονται. Η "διπλή ονομασία" επομένως είχε άλλο περιεχόμενο τότε και άλλο σήμερα, ενώ η θέση του ΠΑΣΟΚ παραμένει ίδια -και τότε και τώρα...
Όταν τα ΜΜΕ της ΠΓΔΜ εξάλλου μιλούν για "ελληνική πρόταση" απλώς λαϊκίζουν -χύδην και ανοήτως- για την ακρίβεια όμως λειτουργούν ως μακρά χειρ της κυβέρνησης Γκρούεφσκι, που θεωρεί πως η κλιμακούμενη αδιαλλαξία της ενισχύει τα πολιτικά της κεφάλαια.
Ωστόσο, αν αυτή η εκτίμηση ήταν σωστή σε μια δεδομένη συγκυρία, η πραγματικότητα έχει δείξει πως αυτά τα φαινόμενα έχουν ημερομηνία λήξης και αναμφίβολα μια στρατηγική που οδηγεί στην απομόνωση και δεν επιτρέπει το άνοιγμα της χώρας στη διεθνή κοινότητα αποβάλλεται εύκολα από την κοινωνία σε συνθήκες παγκόσμιας κρίσης -όταν δηλαδή η "γενναιοδωρία" του παγκόσμιου συστήματος περιορίζεται και όλοι αναζητούν διόδους επιβίωσης.
Η πρόταση Νίμιτς επίσης αποτρέπει τα δύο μέρη από την αποκλειστική χρήση του όρου "μακεδονικός" με μια ακριβοδίκαιη στάση, ενώ προβλέπει την άρση των ελληνικών ενστάσεων για την ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., εφόσον ανταποκριθεί στα απαιτούμενα κριτήρια.
Συμπληρωματικά η πρόταση Νίμιτς ασφαλώς έχει ατέλειες και ασφαλώς αξιοποιεί το τέχνασμα της "δημιουργικής ασάφειας". Όμως, δεν είναι μια πρόταση που εκπονήθηκε από Έλληνες, οι οποίοι συνέτριψαν τον "εχθρό" και του επιβάλλουν τους όρους τους με το πιστόλι στον κρόταφο...
Πρόκειται για μια συμβιβαστική πρόταση, που τηρεί τα εθνικά προσχήματα και επιτρέπει στα δύο μέρη να κλείσουν μια πληγή που αιμορραγεί επί 18 χρόνια. Το δίλημμα είναι απλό κι εύκολο -δυσκολεύει όταν με αυτό θέλουν κάποιοι να αμπαλάρουν πολιτικές σκοπιμότητες.
Εκτύπωση στις: 2024-04-23
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2875