Ούτε ήπια, ούτε προσαρμογή
Ειρήνη, Χρυσολωρά
Τα Νέα, 2004-10-02
Γίνεται να υπάρξει «προσαρμογή» στο Σύμφωνο Σταθερότητας, δηλαδή μείωση του ελλείμματος κατά 2,5% του ΑΕΠ μέσα σε έναν χρόνο και να είναι και «ήπια», δηλαδή να μην ενοχλήσει κανέναν και κυρίως τους εργαζομένους;
H κυβέρνηση, βεβαίως, τα θέλει και τα δύο. Όμως, ο προϋπολογισμός του 2005 δεν πείθει ούτε για το ένα ούτε για το άλλο.
Κατ’ αρχάς ο προϋπολογισμός βασίζεται στην υπόθεση ότι ο ρυθμός ανάπτυξης θα φτάσει το 2005 το 3,9%, ξεπερνώντας το 3,7% της φετινής χρονιάς των Ολυμπιακών Αγώνων και των μεγάλων έργων. Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση περικόπτει δραστικά τις δημόσιες επενδύσεις και εκτιμά - σωστά - ότι θα υπάρξει επιβράδυνση της κατανάλωσης, καθώς τα επιτόκια θα ανεβαίνουν. Από πού λοιπόν θα έρθει η αναπτυξιακή επιτάχυνση; Μοναδική ελπίδα ο τουρισμός, που ίσως φέρει η διαφήμιση της χώρας από τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Είναι, όμως, αυτό αρκετό; Μάλλον όχι.
Μια απόκλιση προς τα κάτω του ρυθμού ανάπτυξης θα συμπαρασύρει αυτόματα και τα φορολογικά έσοδα, που προβλέπονται αυξημένα κατά 3 δισ. ευρώ σε σύγκριση με φέτος. ʼρα το έλλειμμα θα μεγαλώσει.
Όσο για τις δαπάνες, η κυβέρνηση προφανώς ελπίζει σε ένα θαύμα για να περικόψει την κατανάλωση των υπουργείων κατά 16%. Ακόμη και οι πιο σκληρές προσπάθειες που έκανε η προκάτοχός της, την περίοδο πριν από την ένταξη στην ευρωζώνη, δεν απέφεραν εξοικονομήσεις μεγαλύτερες από 200 εκατ. ευρώ. Πώς θα κοπούν το 2005 τα 500 εκατ. ευρώ που «βλέπει» ο προϋπολογισμός;
H «προσαρμογή», λοιπόν, δείχνει επισφαλής και θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα πει πάνω σε αυτό η Ευρωπαϊκή Ένωση. Θα πεισθεί από τα μεγέθη του προϋπολογισμού; Και θα αρκεσθεί σε μέτρα εφ’ άπαξ εφαρμογής, όπως η άντληση εσόδων από την περαίωση, στην οποία βασίζεται η κατά 1% του ΑΕΠ μείωση του ελλείμματος; Ή θα ζητήσει μονιμότερου χαρακτήρα διαρθρωτικά μέτρα, επαναφέροντας π.χ. το θέμα του Ασφαλιστικού;
Αλλά μήπως ο προϋπολογισμός επιτυγχάνει τον στόχο της «ηπιότητας»; Με αυξήσεις μισθών οριακά πάνω από τον πληθωρισμό - που και αυτός εκτιμάται με μεγάλη αισιοδοξία κοντά στο 3% - θα αισθανθούν άραγε οι εργαζόμενοι ότι πέφτουν στα «μαλακά»; Θα δεχθούν να σφίξουν τη ζώνη οι κοινωνικά ευπαθείς ομάδες, που περιμένουν τις παροχές των προεκλογικών εξαγγελιών της κυβέρνησης, εν ονόματι των συνεπειών μιας απογραφής την οποία δεν κατανοούν άλλωστε;
H εξίσωση της «ήπιας προσαρμογής» σίγουρα δεν θα είναι εύκολη για την κυβέρνηση. Το κακό είναι ότι στο τέλος θα κληθούμε να τη λύσουμε εμείς.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=289