Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η επιστροφή της Αμερικής

Τέτα, Παπαδοπούλου

Ελευθεροτυπία, 2008-11-14


Ζηλεύω (άλλο ζηλεύω, άλλο φθονώ). Ζηλεύω τους Αμερικανούς, αυτό το διάστημα. Οι πολλές Αμερικές της Αμερικής ψήφισαν. Το αποτέλεσμα των προεδρικών εκλογών έδειξε, και διευκρινίσεις δεν χρειάζονται, ότι όλα είναι δυνατά. Μια ιστορική εκλογή που διαλύει στερεότυπα βαθιά ριζωμένα. Μια μεγάλη χώρα που βγαίνει από την καταστρεπτική οκταετία Μπους. Και αλλάζει σελίδα. Ενα πρόσωπο που συμβολίζει και ενσαρκώνει πολλά: ο Μπαράκ Ομπάμα.

Πώς θα εξελιχθεί η προεδρία του 44ου και πρώτου Αφρο-αμερικανού προέδρου; Δεν ξέρω. Κανείς δεν μπορεί να πει. Ομως οι Αμερικανοί τώρα μπορούν να ελπίζουν σε ένα καλύτερο μέλλον· και αυτό είναι το μείζον.

Στη γαλάζια μας χώρα, ωστόσο, αμέσως μόλις έγιναν γνωστά τα εκλογικά αποτελέσματα άρχισε το κόψιμο και το ράψιμο του Μπαράκ Ομπάμα. Μεμψιμοιρία. Αλλοι προσπαθούν να τον φέρουν στα μέτρα τους. Αλλοι μειώνουν τις διαστάσεις του γεγονότος. Αλλοι, πάλι, δεν βρίσκουν διαφορά μεταξύ Μπους και Ομπάμα· είναι αυτοί που βλέπουν με τα αντιιμπεριαλιστικά γυαλιά της γνωστής μάρκας «τι λάχανα, τι μπρόκολα»...

Με ετούτα και εκείνα σκιάζεται το οφθαλμοφανές: η εύλογη αισιοδοξία και η ευφορία -πέρα από τις υπερβολές- που έχει προκαλέσει σε όλο τον κόσμο η εκλογή Ομπάμα.

Ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ, όπως ξέρουμε, είναι γυιός ενός Κενυάτη μετανάστη. Φαντάζεστε; Φαντάζεστε ότι στην Ελλάδα θα μπορούσε να εκλεγεί και να γίνει πρωθυπουργός ο γυιός ενός Αλβανού μετανάστη; Αστείο πράγμα.

Στην Ελλάδα, οι μετανάστες, που ζουν και εργάζονται νόμιμα εδώ και δέκα ή και είκοσι χρόνια, δεν έχουν καν δικαίωμα να ψηφίσουν για να αναδείξουν τον δήμαρχο της περιοχής τους. Ασε πια το πρόβλημα με τα παιδιά τους στις παρελάσεις... Κατά τα άλλα, στην Ελλάδα έχουμε την τέλεια δημοκρατία και δεν είμαστε ρατσιστές· απλώς οι άλλοι είναι Αλβανοί...

Στην απέναντι πλευρά του Ατλαντικού, οι Αμερικανοί εξέλεξαν Πρόεδρο τον Μπαράκ Ομπάμα και μάλιστα με σημαντική πλειοψηφία. Στην Ελλάδα, συνεχίζεται αδιατάρακτη η πορεία μιας έμφοβης κοινωνίας και ενός αρτηριοσκληρωτικού πολιτικού συστήματος.

Ζούμε σε μια χώρα που εδώ και δεκαετίες ουσιαστικά στην εξουσία εναλλάσσονται διόμισι πολιτικές οικογένειες. Κληρονομική δημοκρατία. Ζούμε σε μία χώρα που η πολιτική ηγεσία δεν τολμά στον 21ο αιώνα να προχωρήσει επιτέλους στα αυτονόητα, όπως, π.χ., ο χωρισμός της Εκκλησίας από την Πολιτεία. Και να ’ταν μόνον αυτό...

Ζούμε σε μία χώρα όπου ένα πολιτικό κόμμα διακηρύσσει, σήμερα, ότι ο «σοσιαλισμός» στράβωσε όταν πέθανε ο Στάλιν. Για φαντάσου. Και αυτό, δεν αποτελεί θέμα καζούρας αλλά συζήτησης. Στο μεταξύ, ένα άλλο πολιτικό κόμμα ζητά «κυβέρνηση της Αριστεράς», δηλαδή κυβέρνηση μαζί με εκείνους που θαυμάζουν απροκάλυπτα τα έργα και τις ημέρες ενός από τους στυγνότερους τυράννους της Ιστορίας.

Το τι γράφεται και λέγεται σε εφημερίδες, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις για την εκλογή του Μπαράκ Ομπάμα και «τη σημασία της για την Ελλάδα και τα εθνικά θέματα» (έτσι συνεχίζουν να ονομάζονται τα θέματα εξωτερικής πολιτικής) είναι ενδεικτικό του ημετέρου αφόρητου επαρχιωτισμού.

Λες και αυτό που απασχολεί τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο και τους συνεργάτες του είναι, αντιλαμβάνεστε, εάν ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος. Ο επαρχιωτισμός πάει μαζί με την αυταπάτη. Και μάλιστα, όσο μεγαλύτερος είναι ο επαρχιωτισμός τόσο περισσότερο κανείς νομίζει ότι είναι το κέντρο του κόσμου.

Θα είναι «φιλέλληνας ο Ομπάμα;» αγωνιούν πολλοί. (Ως γνωστόν ο πλανήτης χωρίζεται σε δύο μεγάλες κατηγορίες, τους «φιλέλληνες» και τους «ανθέλληνες».) Αλλά και τι σημασία έχει αυτό; Δηλαδή, εάν ο Ομπάμα θεωρηθεί «φιλέλληνας», δεν θα τον πούμε «φονιά των λαών»;

Κάποιοι άλλοι άρχισαν και τα «αστειάκια» -με πολλά εισαγωγικά η λέξη- σχετικά με το χρώμα του, «αστειάκια» πιο προωθημένα από τις ανοησίες που ξεφούρνισε ο ανεκδιήγητος κύριος Μπερλουσκόνι, ο οποίος είπε ότι ο Μπαράκ Ομπάμα είναι «νέος, όμορφος και ηλιοκαμένος».

Από τα πολλά και διάφορα που άκουσα ξεχωρίζω ένα «σχόλιο» -από εκπομπή στο ραδιόφωνο- που συμπυκνώνει το γενικό κλίμα. Ο ειδικός, λοιπόν, απεφάνθη: «Δεν λέω, είναι χαρισματικός ο Ομπάμα, αλλά χαρισματικός ήταν και ο Χίτλερ».

Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιζέριας, απλοϊκότητας και αδυναμίας πολιτικής σκέψης. Δεν θέλουμε να δούμε τι συνέβη στις ΗΠΑ. Οτι δηλαδή ένας νέος πολιτικός, Αφρο-Α-μερικανός, ταπεινής καταγωγής -που δεν βγήκε ούτε μέσα από το μεγάλο κεφάλαιο ούτε από τους κομματικούς μηχανισμούς- εξελέγη Πρόεδρος της πιο ισχυρής χώρας στον κόσμο.

Μετά από οκτώ χρόνια, η Αμερική επιστρέφει. Ενα great comeback. Και μια τομή στην ιστορία της.

ΥΓ. Το καλοκαίρι του 1963 με ηγέτη τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ άρχισε μια επανάσταση που άλλαξε το πρόσωπο της Αμερικής. Η είσοδος του Μπαράκ Ομπάμα στον Λευκό Οίκο δείχνει ότι η χώρα τιμά τις θεμελιώδεις ιδρυτικές αρχές

---------------------------------------------------------------

ΕΥΡΩΠΗ-EUROPE-EVROPA

Βαμπίρ στη Χώρα των Βάσκων

******«Εμείς θα συνεχίσουμε την ένοπλη αντίσταση, έως ότου η ισπανική κυβέρνηση αναγκαστεί να δεχτεί ξανά διαπραγματεύσεις και να αναγνωρίσει τα δικαιώματα της Χώρας των Βάσκων». Ετσι αναφέρει η ΕΤΑ, στις 5 Νοεμβρίου, στην τελευταία και, όπως πάντα, παραληρηματική ανακοίνωσή της.

******Τι ωραία που τα λένε. Μόνο που χρειάζεται ...μετάφραση. Οταν η ΕΤΑ μιλά για «ένοπλη αντίσταση», δεν εννοεί τίποτε άλλο παρά δολοφονίες και φονικές εκρήξεις με πολλά θύματα. Τα θολωμένα μυαλά της ΕΤΑ αυτό που ξέρουν να κάνουν είναι να σκοτώνουν· δημοτικούς συμβούλους, βουλευτές, μέχρι και ταλαίπωρους μετανάστες. Πρόπερσι (30.12.2006), ένας εκρηκτικός μηχανισμός της ΕΤΑ τοποθετημένος στο Αεροδρόμιο της Μαδρίτης διαμέλισε δύο μετανάστες από το Εκουαδόρ. Ακόμη μία μεγάλη επαναστατική επιτυχία.

******Η επιχείρηση στο Αεροδρόμιο της Μαδρίτης τορπίλισε την εκεχειρία και την προσπάθεια διαπραγματεύσεων της κυβέρνησης Θαπατέρο με την ΕΤΑ. Η ισπανική κυβέρνηση, έκτοτε, αρνείται οποιαδήποτε διαπραγμάτευση. Τώρα, η ΕΤΑ ζητά τάχα μου νέες διαπραγματεύσεις. Ποιον νομίζουν ότι κοροϊδεύουν; Αφού εκείνο που θέλουν είναι να συνεχίσουν την τρομοκρατική δράση τους.

******Η ΕΤΑ, με την προ ημερών ανακοίνωσή της, ανέλαβε την ευθύνη δέκα βομβιστικών επιθέσεων που έγιναν τους τελευταίους μήνες. Δυστυχώς για την οργάνωση, η συγκομιδή αίματος ήταν μόνον ένας νεκρός (στην περιοχή Santona της επαρχίας Cantabria) και δέκα επτά ελαφρά τραυματίες στο προαύλιο του Πανεπιστημίου της Navarre (στην ομώνυμη αυτόνομη επαρχία).

Στην Ισπανία, η ΕΤΑ (αυτοαποκαλούμενη «επαναστατική», «αντιστασιακή», «πατριωτική» και δεν ξέρω τι άλλο) συνεχίζει, αν και με μειωμένους ρυθμούς, το φονικό έργο της. Για την ΕΤΑ, μοναδικός λόγος ύπαρξης είναι ο θάνατος των άλλων, κάποτε και των (πρώην) δικών της. Η ΕΤΑ ξεκίνησε τη δράση της πριν από σαράντα χρόνια, επί Φράνκο, για να αντισταθεί με ένοπλα μέσα στη δικτατορία. Και πού οδηγήθηκε; Στην τρομοκρατία. Τέτοιος ξεπεσμός. Οι ηγετίσκοι της όμως δεν μπορούν να βγουν από το σπιράλ του θανάτου. Και η νοσηρότητα της ΕΤΑ έχει λάβει, πλέον, διάσταση βαμπιρική.

--------------------------------------------------------------------------------

Μικρό Αλφαβητάριο

Υ και R, όπως Υπόθεση: «Respekt»

Στην Πράγα, το σκανδαλώδες δημοσίευμα του περιοδικού «Respekt» εναντίον του μεγάλου μυθιστοριογράφου Μίλαν Κούντερα έχει προκαλέσει - ήταν επόμενο - έντονες συζητήσεις και αντιπαραθέσεις. Ανοιξαν τα συρτάρια του παρελθόντος. Ενός παρελθόντος που άλλοι δεν το φοβούνται γιατί δεν έχουν κάτι να κρύψουν, άλλοι έτσι κι αλλιώς θέλουν να το ξεχάσουν και άλλοι (ιδίως οι νεότεροι που δεν το έζησαν) συχνά τσαλαβουτούν σε αυτό· συνειδητά ή και ασυνείδητα. Το περιοδικό «Respekt» δέχεται τώρα έντονη κριτική για τις κατηγορίες που με τόση απερισκεψία και εμπάθεια εκτόξευσε σε βάρος του Μίλαν Κούντερα. Στην κριτική μετέχουν προσωπικότητες με αδιαμφισβήτητο κύρος και βάρος. Ενδεικτικά, θα σταθώ σε τρεις. Ο Βάτσλαβ Χάβελ, θεατρικός συγγραφέας, πρώην πρόεδρος της Τσεχίας και αντιφρονών, με δήλωσή του στο περιοδικό αναφέρει ότι πιστεύει πως ο Κούντερα δεν έχει σχέση με αυτή την υπόθεση και εφιστά την προσοχή στους νέους ιστορικούς: «Να είστε προσεκτικοί όταν εξετάζετε την Ιστορία!» Ο Κάρελ Χβίζνταλα, δημοσιογράφος και συγγραφέας, προσάπτει στους υπευθύνους του περιοδικού ότι χωρίς σοβαρή έρευνα, χωρίς διασταύρωση στοιχείων, έριξαν βορά στην κοινή γνώμη ένα «χαρτί» της κομμουνιστικής Αστυνομίας, το οποίο σπιλώνει έναν άνθρωπο. Ο Γίρι Ντίενστμπιερ, από τους πρωταγωνιστές της «Βελούδινης Επανάστασης» του 1989 και στη συνέχεια υπουργός Εξωτερικών, δεν κρύβει την αγανάκτησή του για το εναντίον του Μίλαν Κούντερα δημοσίευμα, μιλά μάλιστα για μακαρθισμό και μεθόδους που δεν έχουν να κάνουν με την αναζήτηση της αλήθειας. Αυτό που παρουσιάστηκε ως «υπόθεση Κούντερα» είναι τελικά «υπόθεση "Respekt"». Και οι υπεύθυνοι του περιοδικού; Πώς αντιδρούν; Ποια στάση κρατούν; Αρνούνται μεν να επανορθώσουν, αλλά όσο περνούν οι ημέρες μασούν ή, εάν το προτιμάτε, μηρυκάζουν τα λόγια τους.

Εκτύπωση στις: 2024-03-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=2963