Βουλή ή δικαστήριο;
Σήφης, Πολυμίλης
Ελευθεροτυπία, 2004-10-06
Αν σε κάτι έχει δίκιο ο λαλίστατος τελευταία κ. Μητσοτάκης, που δεν χάνει ευκαιρία να μας πει τις απόψεις του επί παντός του επιστητού, είναι ότι ο νέος νόμος περί ευθύνης υπουργών αντί να λύσει τα προβλήματα που δημιουργούσε ο παλιός, προκαλεί πολύ περισσότερα. Με την αλλαγή που έγινε με την τροποποίηση του Συντάγματος, με το παραμικρό πρόβλημα η Βουλή μπορεί με περισσή ευκολία να μετατραπεί σε ένα διαρκές δικαστήριο...*** Από τη στιγμή που ένας δικαστής θα διαπιστώσει ότι σε μια υπόθεση που ερευνά -καλώς, ή κακώς είναι άλλου παπά ευαγγέλιο- εμπλέκεται το όνομα ενός υπουργού, το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να στείλει πακέτο την υπόθεση στη Βουλή. Και βέβαια από κει και πέρα, ανάλογα με την πολιτική συγκυρία, ανάλογα με τους σχεδιασμούς και τις σκοπιμότητες της κυβερνητικής πλειοψηφίας, αρχίζει ένας ατελείωτος πολιτικός φαύλος κύκλος. Που συνηθέστατα δεν οδηγεί πουθενά αλλού, παρά στο να διαμορφώσει η κοινή γνώμη μια απαξιωτική εικόνα για τους πολιτικούς και το πολιτικό σύστημα γενικότερα...
*** Δεν καταλαβαίνω γιατί και οι υπουργοί, όπως γίνεται σε όλες σχεδόν τις ανεπτυγμένες χώρες, να μην αντιμετωπίζονται από τη δικαιοσύνη, όπως και οι υπόλοιποι πολίτες.Το πολύ πολύ να χρειάζεται να δώσει απλώς η Βουλή τη συγκατάθεσή της για την άρση της ασυλίας τους. Ετσι, η δικαιοσύνη θα μπορούσε να προχωρήσει σε βάθος την όποια έρευνα, να διαπιστώσει, πραγματικά, αν υπάρχουν ουσιαστικά στοιχεία ενοχής και όχι να παίζει απλώς το ρόλο του απλού διαβιβαστή της υπόθεσης στη Βουλή. Φευ, όμως, όταν πρυτανεύει ακόμα και για την τροποποίηση του Συντάγματος η προχειρότητα και η συντεχνιακή νοοτροπία, καταλήγουμε εν τέλει σε καταστάσεις όπως η σημερινή, με τη Βουλή να παίζει το ρόλο του δικαστή, ακόμα και για απλά πταίσματα, επειδή έτσι βολεύει την πλειοψηφία...
Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=298