Ενεργειακό μπρα ντε φερ σε φόντο ρευστότητας
Γιώργος, Καπόπουλος
Ημερησία, 2009-01-08
Ρωσία και Ουκρανία αποφάσισαν η καθεμία για δικούς της λόγους να δραματοποιήσουν τη διένεξη για την τιμή του φυσικού αερίου:
- Η Μόσχα για να δείξει στις ευρωπαϊκές χώρες που είναι πελάτες της ότι πρέπει να στηρίξουν χωρίς επιφυλάξεις την κατασκευή των δικτύων παράκαμψης της Ουκρανίας. Με τον τρόπο αυτό ασκεί πίεση στο Κίεβο προς την κατεύθυνση συμβιβασμού πριν χάσει η χώρα τα πλεονεκτήματά της ως περιοχής διέλευσης. Επιπλέον προβάλλει το επιχείρημα ότι η πλήρης χειραφέτηση της Ουκρανίας από το πρώην αυτοκρατορικό κέντρο έχει απαγορευτικό κόστος εν μέσω μάλιστα της παγκόσμιας ύφεσης.
- Το Κίεβο ή καλύτερα η υπό τον Γιουσένκο μερίδα που έχει επενδύσει το πολιτικό της μέλλον στη σύγκρουση με τη Μόσχα προσπαθεί να διαμηνύσει στο Κρεμλίνο ότι η άσκηση πίεσης σε βάρος της Ουκρανίας μπορεί να κλονίσει τη θέση της Ρωσίας ως κύριου προμηθευτή ενέργειας και κυρίως να δημιουργήσει καχυποψία για τη φερεγγυότητά της ως ενεργειακού και πολιτικού εταίρου.
Τα παραπάνω διαδραματίζονται σε φόντο πρωτοφανούς διεθνούς ρευστότητας ενόψει της επικείμενης αλλαγής φρουράς στον Λευκό Οίκο: Πώς θα εξελιχθούν οι σχέσεις Ουάσιγκτον - Μόσχας και κυρίως ποια θα είναι η στάση της κυβέρνησης Ομπάμα απέναντι στις ηγεσίες του Κιέβου και της Τιφλίδας;
Το ερώτημα είναι καίριο γιατί χωρίς τη στήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών δεν είναι βιώσιμη καμιά στρατηγική ρήξης με τη Μόσχα σε ολόκληρη την πρώην ΕΣΣΔ.
Ούτως ή άλλως οι κρίσιμες αποφάσεις για το μέλλον των σχέσεων με τη Μόσχα δεν πρόκειται να ληφθούν από την κυβέρνηση Ομπάμα με κριτήριο τη σκοπιμότητα κατοχύρωσης επιρροής στην Ουκρανία ή τη Γεωργία αλλά με μια πιο συνολική προσέγγιση: Τα κέρδη μιας προσέγγισης ΗΠΑ - Ρωσίας στη διαχείριση κρισίμων διεθνών εκκρεμοτήτων, όπως τα πυρηνικά οπλοστάσια του Ιράν και της Βόρειας Κορέας, το Αφγανιστάν αλλά και ο ισλαμικός φονταμενταλισμός συνολικά.Προφανώς η Μόσχα πιστεύει ότι τα καλώς εννοούμενα ζωτικά συμφέροντα των ΗΠΑ επιβάλλουν διάλογο για μια συνολική προσέγγιση και έτσι εκτιμά ότι η δραματοποίηση της ενεργειακής κρίσης με την Ουκρανία είναι μια κίνηση χωρίς κίνδυνο παρενεργειών.
Αντίστοιχα στο Κίεβο πέριξ του Γιουσένκο πιστεύουν ότι η αντιπαράθεση με τη Μόσχα με ευρωπαϊκές επιπλέον παρενέργειες και προεκτάσεις μπορεί προληπτικά να βραχυκυκλώσει ή στην χειρότερη περίπτωση να καθυστερήσει την έναρξη ενός συνολικού διαλόγου ΗΠΑ - Ρωσίας. Στην χειρότερη περίπτωση πιστεύουν ότι θα επιστρέψουν στη διαπραγμάτευση με τη ρωσική πλευρά από ισχυρότερη θέση.
Ένα πράγμα είναι σαφές, η πρωτοφανής γεωπολιτική ρευστότητα που επικρατεί στις σχέσεις των χωρών της πρώην ΕΣΣΔ με τη Μόσχα παράγει αστάθεια που μπορεί να έχει ανεξέλεγκτες παρενέργειες.
Ετσι, η πολιτική πυγμής του Πούτιν, που τη ξεκίνησε ως πρόεδρος και τη συνεχίζει ως πρωθυπουργός, είναι ανεπαρκής και στην καλύτερη περίπτωση ανολοκλήρωτη: Δηλώνει τα όρια που θέτει η Ρωσία στην προσέγγιση των εν λόγω χωρών με τη Δύση, αλλά δεν προτείνει κανένα συνολικό όραμα ή πρόταση για συνολική συνεργασία, πολύ δε περισσότερο για οικονομική και πολιτική ολοκλήρωση. Μεταξύ της προσχώρησης στο ΝΑΤΟ και την Ε.Ε. και μιας παλινόρθωσης της ρωσικής κυριαρχίας παραμένει η μεγάλη πρόκληση μιας αμοιβαία επωφελούς περιφερειακής ολοκλήρωσης.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3123