Δύο κράτη, η μόνη λύση
Γιόσκα, Φίσερ
ΤΟ ΒΗΜΑ, 2009-01-28
Από την ίδρυσή του το 1948, το κράτος του Ισραήλ έχει διεξαγάγει επτά πολέμους εναντίον των γειτόνων του, περιλαμβανομένου και του πρόσφατου πολέμου στη Γάζα. Αν προστεθούν η πρώτη και η δεύτερη Ιντιφάντα των Παλαιστινίων στις κατεχόμενες περιοχές, το σύνολο φθάνει στους εννέα.
Από στρατιωτική άποψη το Ισραήλ τελικώς νίκησε σε όλους αυτούς τους πολέμους- ή τουλάχιστον δεν τους έχασε. Κανείς, όμως, από αυτούς τους πολέμους δεν άλλαξε πολλά για το Ισραήλ σε στρατηγικούς όρους. Πράγματι, η κεντρική σύγκρουση μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων παραμένει σχεδόν απαράλλακτη εδώ και 60 χρόνια.
Το Σχέδιο Κατάτμησης των Ηνωμένων Εθνών του 1947, το οποίο χώρισε την πρώην Βρετανική Εντολή της Παλαιστίνης μεταξύ των δύο λαών που ζούσαν σε αυτήν, ούτε έγινε ούτε έχει γίνει αποδεκτό ως σήμερα. Πότε η μία πλευρά το απορρίπτει και πότε η άλλη. Αυτός είναι και ο λόγος που ως τις ημέρες μας πεθαίνουν άνθρωποι και από τις δύο πλευρές.
Το Ισραήλ, βέβαια, σύναψε μια «ψυχρή ειρήνη» με την Αίγυπτο και την Ιορδανία και αποκατέστησε διπλωματικές σχέσεις με μερικές ακόμη αραβικές χώρες, αλλά τίποτε δεν άλλαξε στην καρδιά της σύρραξης παρά την ειρηνευτική διαδικασία του Οσλο στη δεκαετία του ΄90 και άλλες συνθήκες και συμφωνίες με τους Παλαιστινίους. Το κεντρικό ερώτημα και για τις δύο πλευρές παραμένει αναπάντητο: πού τελειώνει το Ισραήλ και πού αρχίζει η Παλαιστίνη;
Χωρίς έναν γεωγραφικό συμβι βασμό μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων, η σύγκρουση θα συνεχίζεται αδιάκοπα, καθώς και οι δύο πλευρές την αντιμετωπίζουν ως ζήτημα ύπαρξης. Ολοι οι εμπλεκόμενοι γνωρίζουν πως, στο τέλος, μόνο τα σύνορα του 1967- περιλαμβανομένης της Ιερουσαλήμ και με μικρότερες γεωγραφικές παραχωρήσεις, κατόπιν συμφωνίαςμπορούν να γίνουν αποδεκτές και από τις δύο πλευρές, όσο οδυνηρό και αν θα είναι αυτό. Ολα τα άλλα είναι κακεντρεχή ευχολόγια, για τα οποία όλο και περισσότεροι αθώοι θα συνεχίσουν να χάνουν τη ζωή τους.
Οταν τα όπλα σιγήσουν και οι νεκροί της Γάζας ταφούν, το ζήτημα της πολιτικής λύσης θα επανέλθει. Η κατ΄ αρχήν ανακωχή, με διεθνή μεσολάβηση, μπορεί να οδηγήσει σε μια εποπτευόμενη μακροπρόθεσμη εκεχειρία και στην ανοικοδόμηση της Γάζας. Και μετά, τι;
Τόσο το Ισραήλ όσο και η Δύση δεν μπορούν πλέον να αποφύγουν το ερώτημα για το τι θα κάνουν με τη Χαμάς, διότι ο Αμπάς και η Φατάχ είναι πια υπερβολικά αδύναμοι και ευτελισμένοι για να διαπραγματευθούν μια συνθήκη ειρήνης. Και εύκολη απάντηση δεν υπάρχει, αφού η Χαμάς θα ενισχύσει το κύρος της μέσω των διαπραγματεύσεων, διατηρώντας παράλληλα τις θέσεις της περί καταστροφής του Ισραήλ.
Ή μήπως πρέπει εκ των πραγμάτων να δεχθούμε τη θέση της Χαμάς ότι είναι αδύνατη η ειρήνη μεταξύ Ισραήλ και Παλαιστινίων και ως εκ τούτου οι ειρηνευτικές συνομιλίες δεν έχουν νόημα; Σε αυτή την περίπτωση το μόνο που θα μας έμενε θα ήταν η οργάνωση μιας εκεχειρίας ως την επόμενη κρίση. Αυτό, όμως, θα σήμαινε ότι κάθε λύση δύο κρατών θα ήταν καταδικασμένη και πως, αν και η Χαμάς θα έχανε τελικά στρατιωτικά, πολιτικά θα νικούσε.
Η μόνη εναλλακτική σε μια λύση δύο κρατών είναι η συνέχιση της σύγκρουσης και η πραγματικότητα μιας λύσης ενός κράτους, στο οποίο οι Παλαιστίνιοι μεταξύ του Ιορδάνη και της Μεσογείου θα αποτελέσουν αργά ή γρήγορα την πλειοψηφία. Για το Ισραήλ και τους Παλαιστινίους αυτή είναι μια εφιαλτική προοπτική, τόσο από στρατηγική όσο και από ανθρωπιστική σκοπιά. Αληθινή απελπισία.
Ο μόνος τρόπος να βγουν οι δύο παρατάξεις από το στρατηγικό αδιέξοδο όπου έχουν οδηγηθεί είναι από το εξωτερικό. Πρώτα απ΄ όλα οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να προσπαθήσουν να εντάξουν τη Συρία και το Ιράν σε μια ευρύτερη περιφερειακή λύση που θα βελτιώνει αναφανδόν τους όρους τόσο για τους Ισραηλινούς όσο και για τους Παλαιστινίους. Και, δεύτερον, πρέπει οι ΗΠΑ να επιβάλουν μια λύση δύο κρατών και στις δύο εμπλεκόμενες πλευρές, κάτι που θα απαιτήσει αποφασιστικότητα, αλλά και τη διατήρηση της ενότητας μεταξύ των ισχυρότερων διεθνών δυνάμεων.
Αν η επιβεβλημένη λύση αποτύχει, ολόκληρη η περιοχή θα εκτραπεί σε μια επικίνδυνη αντιπαράθεση στα πρώτα χρόνια της προεδρίας του Μπαράκ Ομπάμα. Και αυτή η αντιπαράθεση δεν θα περιορίζεται μεταξύ Ισραηλινών και Παλαιστινίων.
Εκτύπωση στις: 2024-04-18
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=3188